Άδειο και φέτος το κέντρο της Αθήνας ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου. Με τα μαγαζιά κλειστά, ελάχιστα καφενεία και περίπτερα ανοιχτά, σχεδόν δεν βλέπεις άνθρωπο. Στο Παναθηναϊκό Στάδιο, στην Πλάκα, στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου και στο Σύνταγμα συναντάμε κάποιους τουρίστες με τους τουριστικούς οδηγούς και τα καπέλα τους, αφού ο ήλιος καίει. Στους δρόμους κυκλοφορούν ελάχιστα αυτοκίνητα και στις στάσεις των λεωφορείων και του τραμ πού και πού περιμένει κάποιος ηλικιωμένος.
"Oι δρόμοι, όσον αφορά τα αυτοκίνητα, θυμίζουν τη δεκαετία του ‘60" θυμάται ο Παντελής, ετών 70, που πίνει την πορτοκαλάδα του σε ένα από τα λίγα ανοιχτά καφενεία της πλατείας Εξαρχείων.
Όπως εξηγεί, "τότε περπατούσαμε στη μέση του δρόμου, αφού τα οχήματα εμφανίζονταν πολύ αραιά". Σε διπλανό τραπέζι η Μίνα και ο Χρήστος, 30 και 32 χρονών αντίστοιχα, χαίρονται την ησυχία της πόλης.
"Σπάνια φεύγουμε Αύγουστο από την Αθήνα, προτιμούμε τον Ιούλιο και τον Σεπτέμβρη. Τον Αύγουστο η πόλη ξαναγίνεται ανθρώπινη και την απολαμβάνουμε", αναφέρουν.
Κάποια ζωντάνια διατηρείται στις γειτονιές κάτω από την Αχαρνών, όπου ζουν πολλοί μετανάστες, οι οποίοι έμειναν να "φυλάνε" την πόλη.
Οι ελάχιστοι Αθηναίοι που δεν έχουν εγκαταλείψει το κλεινόν άστυ- μαζί με τους ξένους τουρίστες- είναι τυχεροί. Η άδεια Αθήνα είναι μαγική και... σπάνια!
