Αν κάποιος μας ζητούσε να κάνουμε μια ευχή σήμερα για το τι θα θέλαμε να μας συμβεί ή να μη μας συμβεί, η ευχή αυτή θα έπρεπε να είναι: “Θέλω να είμαι υγιής”. Κι αν κάποτε λέγαμε, να είμαστε καλά, απλά για να το πούμε, τώρα αυτή η ευχή αποκτάει πολύ διαφορετικό νόημα.
Παλαιότερα, είχαμε να αντιμετωπίσουμε επίορκους γιατρούς με φακελάκια, τα ράντζα στα νοσοκομεία, τις δύσκολες συνθήκες νοσηλείας σε θαλάμους νοσοκομείων - με πολλά κρεβάτια και βρώμικα δωμάτια. Σήμερα, θα βρούμε μπροστά μας ακόμα περισσότερα. Κατάρρευση του συστήματος υγείας, συνεχείς κινητοποιήσεις απλήρωτων και διαμαρτυρόμενων εργαζομένων, εκπτώσεις στις παροχές των ασφαλιστικών φορέων - που τόσα χρόνια χρηματοδοτούμε - και πολλά άλλα.
Χαρακτηριστική περίπτωση είναι αυτή του Γενικού Νοσοκομείου Λήμνου, όπου οι ελλείψεις σε ιατρικό προσωπικό έχουν επιφορτίσει τους ήδη υπάρχοντες με επιπλέον εφημερίες και καθήκοντα. Όπως καταγγέλλει στο news.gr ο αναισθησιολόγος, Δημήτρης Σταυρόπουλος, η φράση “αξιοπρεπής νοσηλεία για τους ασθενείς, και εργασία για το προσωπικό”, ανήκει στον πιο ευφάνταστο και δημιουργικό νου. “Εγώ προσωπικά δούλεψα 53 συνεχόμενες εφημερίες από τον Ιούνιο έως και τις 23 Αυγούστου. Αυτή τη στιγμή έχω ξεπεράσει τις 30.” Ο ίδιος μάλιστα έστειλε επιστολή – καταγγελία στην Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας, περιγράφοντας την κατάσταση, που κοινοποιήθηκε από τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας, Δημήτρη Βαρνάβα, στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Μυτιλήνης.
Η κατάσταση, όπως την περιγράφουν οι εργαζόμενοι και στην ιστοσελίδα τους, “έχει ανοίξει τον ασκό του Αιόλου”. Όπως δηλώνουν, οι αγροτικοί γιατροί και οι ειδικευόμενοι εξαναγκάζονται από το διευθυντή της ιατρικής υπηρεσίας να διακομίζουν ασθενείς χωρίς να έχουν την κατάλληλη εκπαίδευση και όντας ανασφάλιστοι. Να επισημάνουμε ότι η διακομιδή - υπό κανονικές συνθήκες - πρέπει να γίνεται από τους διασώστες και τους γιατρούς του ΕΚΑΒ.
Όπως τονίζει ο κύριος Σταυρόπουλος, αν ένας ασθενής πάθει κάτι, πρέπει να πάει σε άλλο νοσοκομείο. “Το νοσοκομείο της Λήμνου δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες των ασθενών”, μας λέει. Σημειώνει, μάλιστα, ότι η διοίκηση δεν κάνει προσπάθειες να λύσει το πρόβλημα, με δεδομένο ότι στον επόμενο ένα μήνα δέκα ειδικοί γιατροί (μεταξύ των οποίων ουρολόγος, οφθαλμίατρος και ορθοπεδικός) μετατίθενται ή θα αποχωρήσουν λόγω συνταξιοδότησης. Ήδη έχουν φύγει τέσσερις επικουρικοί γιατροί χωρίς να αναπληρωθούν οι θέσεις.
“Για να πάει κανείς στο πλησιέστερο νοσοκομείο (Μυτιλήνη) πρέπει να περιμένει κάθε δύο μέρες που έχει δρομολόγιο το καράβι (το δρομολόγιο Λήμνου – Μυτιλήνης έχει διάρκεια 7 ώρες). Η διακομιδή των ασθενών σε έκτακτες περιπτώσεις γίνεται με C-130 της αεροπορίας. Μια διακομιδή, που κοστίζει όσο έχουν οι μισθοί και οι εφημερίες ενός γιατρού για έναν ολόκληρο χρόνο. Αναφέρει, μάλιστα, την περίπτωση ασθενούς με έμφραγμα, που χρειάστηκε μηχανική υποστήριξη χωρίς να υπάρχει μονάδα εμφραγμάτων στο νοσοκομείο. “Έγιναν προσπάθειες από τους γιατρούς να τον κρατήσουν σταθερό, με κίνδυνο να χάσει τη ζωή του”, όπως λέει ο κύριος Σταυρόπουλος.
Πηγές του υπουργείου Υγείας, με τις οποίες επικοινωνήσαμε, αναφέρουν ότι στο επόμενο χρονικό διάστημα το νοσοκομείο θα ενισχυθεί με έναν αναισθησιολόγο και έναν παθολόγο ή γενικό ιατρό, ανάλογα με τις ανάγκες.
Επικοινωνήσαμε και με τη διοικήτρια του νοσοκομείου, κ. Τσούνη, και τη ρωτήσαμε τα όσα καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι. Όπως μας είπε, ήταν απασχολημένη και θα φροντίσει να επικοινωνήσει μαζί μας.
Κι αν κάποιος μπορεί να δεχτεί την ταλαιπωρία στην ουρά της εφορίας, της ΔΕΗ, ενός άλλου δημόσιου οργανισμού, δύσκολα μπορεί να δεχτεί την υποβάθμιση της ιατρικής περίθαλψης. Όταν, όμως, πρόκειται για ζητήματα ζωής, ίσως κάποιοι θα έπρεπε να δουν τα πράγματα με λίγο μεγαλύτερη υπευθυνότητα και ευαισθησία, σεβόμενοι το πολυτιμότερο αγαθό της ανθρώπινης φύσης.
Δείτε την επιστολή του προέδρου της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας Δημήτρη Βαρνάβα:
Γιώργος Λαμπίρης
