Το πρόβλημα με την κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα βρίσκεται στο ότι ο κόσμος δίνει "λευκή επιταγή" στους διοικούντες, εκτιμά ο μουσικοσυνθέτης Γιάννης Μαρκόπουλος.
"Τα μνημόνια είναι εκθέσεις. Αλλος τα δέχεται, άλλος δεν τα δέχεται. Με αλληλεγγύη, συνοχή, οργάνωση και πρόγραμμα η Ελλάδα σύντομα πρέπει να ξεφύγει από την τροχοπέδη που της έστησαν οι δυνάμεις της απαξίωσης και της καταστροφής", δηλώνει, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα "Έθνος της Κυριακής".
Ο κ. Μαρκόπουλος εκτιμά ότι πρέπει, ως λαός, να αναζητήσουμε εκείνα που μας ενώνουν για να επαναπροσδιορίσουμε τις δημοκρατικές αξίες, τα πολιτικά και κοινωνικά θέματα, τα στηρίγματα του πολιτισμού, τις παραγωγικές μας εστίες και από το παρελθόν να επιλέξουμε ό,τι είναι ζωντανό και χρήσιμο, με προοπτική να συνδυάσουμε τις δυνάμεις μας με τα σύγχρονα επιτεύγματα της οικουμένης.
"Ασφαλώς γνωρίζετε ότι επικρατεί μία συνεχής αναταραχή σε όλη την επικράτεια, διότι δεν υπάρχει ένα πρόγραμμα, ένα σχέδιο, μία πολιτική πολιτισμού. Η πτώση και η ένδεια οφείλονται στο αναξιοκρατικό καθεστώς που διέπει τους πολιτιστικούς άξονες και στην ανάπτυξη ορισμένων ΜΜΕ, ιδιαίτερα αυτών που βρίθουν στα γραπτά, στον ήχο, στην εικόνα, πλήθος αδιάφορων ειδήσεων με ανακρίβειες πάσης μορφής και φύσεως", σημειώνει ο κ. Μαρκόπουλος.
"Διοχετεύεται η "νέα βιομηχανία παραγωγής τέχνης", απογυμνωμένης από οποιονδήποτε ιδεολογικό στόχο και αισθητική, με σκοπό ο κόσμος να δεχτεί παθητικά τη μείωση του ευρύτερου βιοτικού του επιπέδου σε όλες τις εκδηλώσεις της καθημερινής ζωής. Πριν από λίγα χρόνια είχα πει ότι μία χώρα -και ιδιαίτερα σαν τη δική μας- όταν ξεπέφτει πνευματικά και δεν αξιοποιεί την ιστορία, την παιδεία και τον πολιτισμό της, τότε χάνει τη δύναμή της και την όποια οικονομική της ευρωστία", προσθέτει ο Έλληνας μουσικοσυνθέτης.
"Δεν είναι δυνατόν στη σύγχρονη ελληνική τέχνη, ειδικά στη μουσική και στο τραγούδι, να εισβάλλουν αδιάκριτα σωροί απομιμήσεων και φτηνά ζημιογόνα άσματα", καταλήγει.
Ο κ. Μαρκόπουλος, όμως, βλέπει και "φως στο τούνελ". "Ο ελληνικός κόσμος δεν χάνει την ελευθερία της βούλησής του και την αέναη επιλεκτική του θέληση. Θα υπάρξει αντίδραση. Η τέχνη έχει δικούς της όρους, προοπτική και φιλοσοφία. Μόνιμα οι δημιουργοί παίρνουν θέση στα κοινωνικά γεγονότα. Η τέχνη και η επιστήμη με τους δικούς τους όρους και με την παρουσία θα δημιουργήσουν τα κατάλληλα επίπεδα αντίστασης και ανάτασης", υποστηρίζει.
