Το καπιταλιστικό σύστημα επέστρεψε εκεί απ' όπου είχε ξεκινήσει: στη βίαιη απαλλοτρίωση της μικρής ατομικής περιουσίας.
Κατά συνέπεια, όποιοι αμφισβητούν ακόμη το σύστημα αυτό οφείλουν να προστατεύσουν τη μικρή περιουσία και την ασφάλεια των κατόχων τους, καθήκον που θα φαινόταν άλλοτε πολύ συντηρητικό.
Ο καθηγητής Πολιτισμού και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου ΑΘηνών, Βασίλης Καραποστόλης, εξηγεί σε συνέντευξή του στο ένθετο PLUS της "Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας" ότι ιστορικά οι μεσαίες τάξεις ήταν αυτές που κυρίως ευνοούσαν το κίνητρο της ατομικής δημιουργίας.
Επισημαίνει ότι οι πλούσιοι ήταν πολύ επαναπαυμένοι και οι φτωχοί πολύ φορτωμένοι με έγνοιες για να μπορούν να ριχτούν σε πνευματικές περιπέτειες.
Σε εθνικό επίπεδο, "ο εγωισμός των Ελλήνων μετατράπηκε σε δοτικότητα στην Επανάσταση του 1821, στους Βαλκανικούς Πολέμους και στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο, χάρη στο γεγονός ότι οι Έλληνες είχαν διατηρήσει μια ανώτερη ιδέα για τον εαυτό τους", επισημαίνει ο κ. Καραποστόλης.
"Στο δυτικό πολιτισμό, ο άνθρωπος έγινε "δούλος του δούλου του", δηλαδή του χρήματος. Υποτάχθηκε σε μια κατάσταση που διαρκώς αναβάλλει τη ζωή, διότι ουσιαστικά το χρήμα δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια υπόσχεση: περικλείει μέσα του δυνατότητες για απολαύσεις και για δύναμη", εξηγεί.
"Το αίτημα για αξιοκρατία είναι πλέον το πιο ριζικό. Υπάρχει δίψα για να ανοίξει ο δρόμος σ' εκείνους που μπορούν να παράγουν έργα ανθεκτικά στο χρόνο και όχι κατασκευάσματα που καλλωπίζουν και διαφημίζουν τον κατασκευαστή τους και μόνο", προσθέτει με αισιοδοξία.
"Πολλοί νέοι αναρωτιούνται για τον νέο, συγκεχυμένο, κόσμο της κρίσης: αφού δεν μπορούμε να τον εξηγήσουμε, πώς να τον αλλάξουμε; Το ζητούμενο σήμερα είναι η θέληση, δεν είναι η γνώση. Είναι να θελήσουν οι νεότεροι κάτι ν' αλλάξουν στον κόσμο", συμπληρώνει.
