Ιστορίες φόβου και ντροπής κρύβονται πίσω από τις πόρτες των φοιτητικών εστιών στην αχανή Πανεπιστημιούπολη του Ζωγράφου. Από κλοπές και διαρρήξεις μέχρι βιασμούς, οι σπουδαστές έχουν πολλά να διηγηθούν, μόνο που διστάζουν να κάνουν επώνυμες καταγγελίες.
Μία από τις λίγες φοιτήτριες που κινήθηκαν νομικά και κατήγγειλαν την επίθεση που δέχτηκαν είναι, όπως αναφέρει ο Τύπος της Κυριακής, η Μαρία. Τ., η οποία δέχτηκε επίθεση από έναν άγνωστο μέσα στις εστίες μέρα μεσημέρι. Η Μαρία είχε δει ότι κάποιος την ακολουθούσε στο δρόμο ενώ επέστρεφε στην εστία αλλά δεν τον είδε να μπαίνει στις εστίες.
Λίγη ώρα αργότερα άρχισε να χτυπάει επίμονα την πόρτα, άνοιξε και προσπάθησε να μπει στο δωμάτιό της. Τότε η Μαρία τον έσπρωξε κι άρχισε να φωνάζει και ευτυχώς έφυγε. Αμέσως πήγε στον θυρωρό να τον ενημερώσει και η απάντηση που πήρε ήταν ότι μάλλον θα ήταν κάποιος πρώην φίλος της.
Οι λιγοστοί φύλακες, όπως αναφέρει η εφημερίδα, ο ελλιπής φωτισμός αλλά και το γεγονός ότι η Πανεπιστημιούπολη έχει σχεδόν την ίδια έκταση με τον δήμο Καισαριανής, έχουν μετατρέψει τις εστίες σε εύκολο στόχο. Το παρκάκι που ενώνει τις νέες εστίες του πανεπιστημίου Αθηνών με τα παλαιά κτίρια είναι ο μοναδικός δρόμος για τους φοιτητές που επιστρέφουν στο δωμάτιό τους, μετά το βραδινό φαγητό στις εστίες.
“Τα βράδια βλέπεις νεαρούς που κάνουν χρήση ναρκωτικών, ακόμα κι επιδειξίες”, αναφέρει ο Γιώργος που είναι φοιτητής και συνεχίζει: “Οι φίλες μας που αναγκάζονται να έρχονται στο νέο κτίριο για να πάνε στο εστιατόριο ζητούν πάντα να τις συνοδεύσουμε. Πηγαίνουμε μια παρέα αγοριών τις παίρνουμε και τις ξαναγυρνάμε. Δεν φοβάμαι για μένα αλλά δεν μπορώ να αφήσω τις κοπέλες μόνες τους να περπατούν μέσα στη νύχτα”.
Στο μεταξύ, οι υπεύθυνοι ασφαλείας στις φοιτητικές εστίες και οι φύλακες “νίπτουν τας χείρας τους”, ενώ το κονδύλι που προορίζεται για τη φύλαξη των εστιών πανελλαδικά φτάνει τα 1,5-2 εκατ. ευρώ, ποσό αρκετά περιορισμένο.
