Τα 88 τελευταία χρόνια η ελληνόφωνη εφημερίδα “Απογευματινή” πρόσφερε ενημέρωση στους ομογενείς της Κωνσταντινούπολης.
Από εδώ και πέρα όμως η εφημερίδα βάζει τέλος στην κυκλοφορία της. Κι αυτό γιατί η οικονομική κρίση χτύπησε και τη δική της πόρτα. Ο ιδιοκτήτης της εφημερίδας Μιχάλης Βασιλειάδης χρωστά στο κράτος 19 χιλιάδες λίρες και του ήρθε κατασχετήριο για την σύνταξη του.
Η εφημερίδα αυτή που πέρσι στηρίχθηκε με αγγελίες 45.000 λιρών από την Υπηρεσία Αγγελιών Τύπου, φέτος βοηθήθηκε με αγγελίες 27.000 λιρών. Αλλά με αυτή την στήριξη είναι αδύνατο να συνεχίσει η εφημερίδα.
Ο Βασιλειάδης λέει : “Πέρσι γράφτηκαν 350 συνδρομητές για να μην κλείσει η εφημερίδα. Τώρα εγώ πώς να τους πω “ανανεώστε την συνδρομή σας” ; . Περιγράφει πως τυπώνει 600 φύλλα που πάνε σε 600 οικογένειες και ότι για να καλύψει τα έξοδα διανομής αφήνει το τίμημα των πωλήσεων στους διανομείς.
Η Απογευματινή ιδρύθηκε ως μία συνεργασία μεταξύ του Κωνσταντίνου Βασιλειάδη, ο οποίος και κατείχε την αρχική άδεια έκδοσης, και του Οδυσσέα Κρυσταλλίδη, ιδιοκτήτη και χειριστή τυπογραφικού εξοπλισμού και έμπειρου στην διανομή εφημερίδων. Έως το 1927 διετέλεσε ως αρχισυντάκτης ο Καβαλιέρος Μαρκουΐζος, ο οποίος υιοθέτησε το μόττο του Βίκτωρ Ουγκώ “Αι νέαι εποχαί επιβάλλουσι και νέα καθήκοντα”, το οποίο χρησιμοποιείται στην εφημερίδα μέχρι σήμερα. Εύστοχο για την εποχή, το μόττο αντικατόπτριζε την μετάβαση με την οποία βρίσκονταν αντιμέτωπη η ελληνική κοινότητα, ακολουθώντας την εμφάνιση της νεοσυσταθείσας τουρκικής δημοκρατίας μετά από την οθωμανική αυτοκρατορία.
Στα πρώτα χρόνια της κυκλοφορίας της, η εφημερίδα εκτυπώνονταν με χρήση λινοτυπικών μηχανημάτων και τυπογραφικής πρέσας σε ίδιες εγκαταστάσεις, αλλά με την συρρίκνωση του ελληνικού πληθυσμού ακολούθησε και η συρρίκνωση της κυκλοφορίας, αναγκάζοντας στην πώληση του χώρου των μηχανημάτων. Ο αρχικός τυπογραφικός εξοπλισμός εκτίθεται σήμερα στο Μουσείο Τύπου της Κωνσταντινούπολης στο Sultanahmet.
Έτσι, τα πιεστήρια της εφημερίδας που μέχρι σήμερα ενημέρωνε τους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης στέρεψαν από μελάνι, γράφοντας οριστικά τέλος στην ιστορία της εφημερίδας με την πολυετή ιστορία.