Ο πρώην ομοσπονδιακός προπονητής έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 65 ετών έπειτα από σύντομη αλλά άνιση μάχη με τον καρκίνο
Τη θλίψη σκόρπισε στον κόσμο της επιτραπέζιας αντισφαίρισης η είδηση του θανάτου του Νίκου Κωστόπουλου.
Ο πρώην ομοσπονδιακός προπονητής έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 65 ετών έπειτα από σύντομη αλλά άνιση μάχη με τον καρκίνο.
Η Ελληνική Φίλαθλη Ομοσπονδία Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης εξέφρασε τα θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του, ενώ στους σημερινούς αγώνες της Α1 και της Α2 κατηγορίας, τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του.
Ο πρόεδρος της ομοσπονδίας Μανώλης Κολυμπάδης, εκτός από την πολύχρονη συνεργασία με τον Νίκο Κωστόπουλο, υπήρξε συναθλητής του στη Χ.Α.Ν. Αθηνών, τον Παναθηναϊκό και την εθνική ομάδα. Συγκινημένος ανακοίνωσε το θλιβερό νέο και υπογράμμισε μεταξύ άλλων:
«Σήμερα χάσαμε έναν άνθρωπο, που ταυτίστηκε με την επιτραπέζια αντισφαίριση. Έναν άνθρωπο, που συνέδεσε το όνομά του με μεγάλες επιτυχίες του αθλήματος. Η επιτραπέζια αντισφαίριση είναι πια φτωχότερη και θρηνεί για την απώλειά του».
Ο Νίκος Κωστόπουλος γεννήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 1951 στην Αθήνα. Ξεκίνησε το πινγκ πονγκ 15 ετών στη Χ.Α.Ν. Αθηνών.
Το 1969 αναδείχτηκε πρωταθλητής Ελλάδας στο απλό εφήβων, ενώ στις σεζόν 1968-69 και 1969-70 κατέκτησε το πρωτάθλημα Ελλάδας με τον σύλλογό του. Στις αρχές της δεκαετίας του '70 εντάχθηκε στον Παναθηναϊκό και κατέκτησε το πρωτάθλημα της Α΄ Εθνικής κατηγορίας την περίοδο 1974-1975 απέναντι στον πανίσχυρο εκείνα τα χρόνια Ολυμπιακό, το Κύπελλο Ελλάδας το 1972 κι έχει ως ορόσημο την εντυπωσιακή πορεία του 1974 μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης.
Η παρουσία του στον Παναθηναϊκό συνεχίστηκε και τη δεκαετία του '80, όπου όμως το τμήμα άρχισε να χάνει την αίγλη του, ενώ αργότερα φόρεσε και τη φανέλα άλλων σωματείων όπως του Α.Ο. Νέου Φαλήρου και του Προφήτη Ηλία Πειραιά.
Το 1979 έφτασε στη μεγαλύτερη διάκριση της καριέρας του όταν αναδείχτηκε πρωταθλητής Ελλάδας στο απλό ανδρών. Πανελλήνιους τίτλους κατέκτησε και στα υπόλοιπα ατομικά αγωνίσματα και φυσικά στο διπλό μικτό με την πρώτη του σύζυγο, την 8 φορές πρωταθλήτρια Ελλάδας του απλού γυναικών Μαρία Λουκά.
Υπηρέτησε επί σειρά ετών τα εθνικά χρώματα. Πρώτα ως αθλητής, με συμμετοχές σε Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Στα μέσα της δεκαετίας του '80 συνεργάστηκε για πρώτη φορά με την Ομοσπονδία ως προπονητής. Συνέχισε και σε σωματεία (όπως στον Τελαμώνα Σαλαμίνας και την Επιτραπέζια Αντισφαίριση Ταύρου) και στα μέσα της δεκαετίας του '90 ανέλαβε ως επικεφαλής της Εθνικής ομάδας. Έμεινε σε αυτή τη θέση μέχρι τον Δεκέμβριο του 2008.
Μέσα στη 12ετή θητεία του πανηγύρισε μεγάλες επιτυχίες σε ομαδικό και ατομικό επίπεδο, ενώ στο ίδιο διάστημα αλλά και σε προηγούμενα χρόνια, πέρασαν από τα χέρια του σπουδαίοι αθλητές, που έφτασαν ψηλά. Ανάμεσα σε άλλες διακρίσεις, οδήγησε το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα στην 6η θέση στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του 1997.
Στην 3η θέση στη Σούπερ κατηγορία του Ευρωπαϊκού Λιγκ το 2000 και στην 6η θέση στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2007. Ήταν στην τεχνική καθοδήγηση του Καλλίνικου Κρεάνγκα όταν πήρε το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2002 και το χάλκινο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2003 στο απλό ανδρών.
Παρών και σε άλλες κορυφαίες διακρίσεις του Κρεάνγκα στα ατομικά αγωνίσματα του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, όπως και το μοναδικό μετάλλιο του Ντανιέλ Τσιόκα στο διπλό μικτό. Είναι ο μόνος Έλληνας προπονητής επιτραπέζιας αντισφαίρισης με συμμετοχή σε τρεις Ολυμπιακούς Αγώνες (2000, 2004, 2008).
