Aνήμερα της ονομαστικής του γιορτής, έφυγε από τη ζωή ένας από τους πιο γνωστούς και αγαπητούς Γλυφαδιώτες.
Ένας ιδιοκτήτης μιας ψαροταβέρνας με ιστορία έφυγε από τη Ζωή την ημέρα της εορταστικής του εορτής, το Σάββατο.
Aνήμερα της ονομαστική του γιορτής, «έφυγε» από τη ζωή - πλήρης ημερών - ένας από τους πιο γνωστούς και αγαπητούς Γλυφαδιώτες.
Ο Γιάννης Αντωνόπουλος είχε συνδέσει την ζωή του με την ιστορία της Γλυφάδας και πολλές φορές είχε συντελέσει και στη δημιουργία αυτής της ιστορίας.
«Εμένα μ’ αγάπησαν τρεις άνθρωποι. Η μάνα μου, ένας καθηγητής μου και τρίτος -θα σου πω και θα μου πεις ότι χάνω λάδια- μ’ αγάπαγε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Του έλεγαν τότε “δεν ντρέπεσαι Κώστα να πηγαίνεις στον Αντωνόπουλο, στον κομμουνιστή να τρως”… Όμως ερχόταν. Κι εγώ όμως, δεν τον άφησα ούτε μια βδομάδα, όσον καιρό ήταν στην εξορία. Κι ας ήμουν κομμουνιστής. Γιατί από παιδί ήμουν κατά της αδικίας», έλεγε ο ίδιος όπως γράφει η Espresso.
«Ήρθε λοιπόν ο Καραμανλής 24 Ιουνίου το βράδυ από το Παρίσι και στις 25 το μεσημέρι φάγαμε εδώ… Μ’ αγκάλιαζε, με φίλαγε κι έκλαιγε, γιατί κάθε εβδομάδα του έστελνα μια καρτ ποστάλ με τα Αστέρια που ήταν η καμπάνα του και του έγραφα “Η αχαριστία υποχωρεί, η νοσταλγία έρχεται. Σύντομα θα είσαι κοντά μας”. Τον είχαν εγκαταλείψει όλοι επί χούντας. Εγώ δεν ήμουν κομματικός φίλος του Καραμανλή κι αυτό ήταν το μεγαλείο» είχε πει σε συνεντεύξεις του.
Ο Αντωνόπουλος αγαπούσε τόσο πολύ τον εθνάρχη, ώστε στα επτά χρόνια της εξορίας του στο Παρίσι του έστελνε ανελλιπώς κάθε εβδομάδα φρέσκο ψάρι, χόρτα και φέτα μαζί μ’ ένα σημείωμα που έγραφε: «Η αχαριστία υποχωρεί, η νοσταλγία μεγαλώνει, σύντομα θα είσαι κοντά μας».
