Η απόφαση του δικαστηρίου έγινε δεκτή από το ακροατήριο με χειροκροτήματα
Αθώες κρίθηκαν από το Τριμελές Εφετείο Πλημμελειοδικών οι οροθετικές γυναίκες οι οποίες είχαν διαπομπευτεί το 2012, όταν συνελήφθησαν με την κατηγορία ότι "εκδίδονταν και μετέδιδαν τον ιό του HIV/ AIDS". Η απόφαση του δικαστηρίου έγινε δεκτή από το ακροατήριο με χειροκροτήματα, αλλά και δάκρυα χαράς από την πλευρά των γυναικών που αθωώθηκαν.
Το δικαστήριο υιοθέτησε την πρόταση του εισαγγελέα, ο οποίος εισηγήθηκε την αθώωση των γυναικών για την κατηγορία της βαριάς σωματικής βλάβης κατά συρροή, προσθέτοντας πως το αδίκημα της παράβασης του νόμου περί εκδιδομένων γυναικών έχει παραγραφεί.
«Δεν θα αναφερθώ σε όσα προέκυψαν, κατά την ακροαματική διαδικασία, αλλά όσα δεν προέκυψαν» ανέφερε χαρακτηριστικά ο εισαγγελικός λειτουργός και συνέχισε: «δεν προέκυψε ουδόλως ότι εκδίδονταν, ουδόλως ότι ερχόντουσαν σε σαρκική επαφή χωρίς χρήση προφυλακτικού με άλλα άτομα, ουδόλως -εκτός της πρώτης κατηγορούμενης- ότι γνώριζαν την οροθετικότητά τους». Όπως τόνισε ο εισαγγελέας «Προϋπόθεση για την πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης είναι ο δόλος, ή μη χρήση προφύλαξης. Δεν χρειάζεται να επεκταθώ περαιτέρω. Ζητώ να παύσει η ποινική δίωξη για όσες έχουν αποβιώσει και να αθωωθούν οι υπόλοιπες κατηγορούμενες» κατέληξε.
Οι κατηγορούμενες στις απολογίες τους αρνήθηκαν τις κατηγορίες που τους είχαν αποδοθεί. Μάλιστα, εξέφρασαν την πεποίθηση πως την συγκεκριμένη ημέρα οι αρχές είχαν εντολή να προχωρήσουν σε συλλήψεις. «Είχαν εντολή να μαζέψουν όλες τις γυναίκες γύρω από την Ομόνοια. Μάζεψαν 90 - 100 γυναίκες άδειασαν οι δρόμοι εκείνο το βράδυ.
Η αστυνομία συνέλαβε όλες τις γνωστές της φυσιογνωμίες εκείνο το βράδυ και όλες ήταν χρήστριες» είπε χαρακτηριστικά μια από τις κατηγορούμενες και, απαντώντας στην ερώτηση αν συναίνεσε στην εξέταση στην οποία υποβλήθηκε εκείνο το βράδυ, τόνισε: «όταν είσαι χρήστης αυτές οι λέξεις δεν υπάρχουν όπως το αντιλαμβάνονται όλοι. Ως χρήστης θα υπέγραφα ότι μου έδιναν για να φύγω να κάνω δόση. Κατάλαβα ότι πρέπει να ανοίξω στόμα μου αλλά δεν ήξερα γιατί. Η ίδια είχα καταπατήσει τα δικαιώματα μου αλλά και εκείνοι δεν ήταν νόμιμοι».
Η γυναίκα απευθυνόμενη στο δικαστήριο μίλησε για τις προσπάθειες της να απεξαρτηθεί και υποστήριξε πως εκείνη την περίοδο την βοηθούσε η οικογένεια της . «Τώρα έχω αναλάβει την κόρη μου και όλα είναι καλύτερα. Το πως ήμουν και πως είμαι είναι δυο διαφορετικά πράγματα». (…) «Την οροθετικοτητα την αντιμετώπισα σαν πάθηση στην αρχή και μέσα από το ΚΕΘΕΑ μίλησα για την ψυχολογική κατάσταση. Αλλά το θυμάμαι μόνο το βράδυ που πρέπει να πάρω το φάρμακό μου και ποτέ άλλοτε μέσα στην ημέρα» τόνισε.
