Τι υποστηρίζει ο δικηγορικός κόσμος
Αναλογιστική μελέτη βιωσιμότητας του Ταμείου Νομικών, και κατ’ επέκταση του ασφαλιστικού συστήματος, έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα ο δικηγορικός κόσμος.
Τα βασικά συμπεράσματα της αναλογιστικής μελέτης είναι ότι με την εξίσωση εισφορών-παροχών μεταξύ “παλαιών” και “νέων” ασφαλισμένων, σε συνδυασμό με καταβολή της Εθνικής Σύνταξης των 384 ευρώ από το κράτος, εξασφαλίζεται η βιωσιμότητα για τα επόμενα 21 με 23 έτη. Αντίθετα, με το προτεινόμενο από το υπουργείο Εργασίας ασφαλιστικό νομοσχέδιο –λέει η μελέτη– εξασφαλίζεται η βιωσιμότητα του Ταμείου Νομικών μόνο για 5 έως 7 έτη.
Η παρουσίαση της αναλογιστικής μελέτης έγινε από τον πρόεδρο της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων και πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών Βασίλη Αλεξανδρή, ενώ παρόντες ήταν ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης Νικόλαος Βαλεργάκης, όπως και μέλη του διοικητικού συμβουλίου του ΔΣΑ. Η αναλογιστική μελέτη εκπονήθηκε από τον αναπληρωτή καθηγητή Αλέξανδρο Ζιμπίδη και βασικός σκοπός της ήταν η πλήρης διερεύνηση της υφιστάμενης κατάστασης αλλά και της νέας δομής που προτάθηκε από το υπουργείο Εργασίας.
Πρόθεση του ΔΣΑ είναι να δημοσιοποιήσει τα συμπεράσματα της μελέτης, να ενημερώσει με υπευθυνότητα για τις χρηματοοικονομικές επιπτώσεις του προτεινόμενου ασφαλιστικού σχεδίου, αλλά και να παρουσιάσει τις δικές του συγκεκριμένες προτάσεις, που μπορούν να βοηθήσουν στην εξασφάλιση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του Ταμείου.
Ειδικότερα, τα δύο βασικά συμπεράσματα της μελέτης είναι:
“1. Σε κάθε σύγκριση, ανάμεσα στο υφιστάμενο και το νέο προτεινόμενο σύστημα, είναι απολύτως σαφές ότι δεν υπάρχουν ουσιαστικές διαφοροποιήσεις σε σχέση με τη βιωσιμότητα του Ταμείου. Το προτεινόμενο σύστημα δεν αποτελεί μόνιμη βιώσιμη λύση, αλλά μια πρόσκαιρη λύση που βελτιώνει τις χρηματοροές του ΤΑΝ μόνο κατά 2 έως 3 έτη. Το προτεινόμενο σύστημα δημιουργεί μια “αναστάτωση” στη δομή των εισφορών του Ταμείου, καθαρά εισπρακτικού χαρακτήρα, και προκειμένου να εξυπηρετηθεί το όποιο ταμειακό έλλειμμα, για τα επόμενα 2-5 έτη, χωρίς να κατοχυρώνει μακροπρόθεσμη ουσιαστική λύση. Επιπρόσθετα, το νέο σύστημα δημιουργεί αναλογιστικές ανισορροπίες σε βάθος χρόνου που μπορούν να αποδομήσουν τη συνεκτικότητα και την ομαλή σχέση εισφορών-παροχών που πρέπει να υφίσταται σε κάθε Ταμείο και περαιτέρω να απομειώσει το ποσοστό εισπραξιμότητας που βρίσκεται ήδη σε χαμηλά επίπεδα λόγω της οικονομικής κρίσης τα τελευταία έτη.
2. Το όποιο θετικό αποτέλεσμα επιτυγχάνει η προτεινόμενη αλλαγή κλίμακας εισφορών/παροχών του νέου σχεδίου που προτείνεται από το υπουργείο, επιτυγχάνεται με ακόμη καλύτερο τρόπο, με την εξίσωση εισφορών-παροχών μεταξύ “παλαιών” και “νέων” ασφαλισμένων (προνοώντας για κάποια μεταβατική περίοδο προσαρμογής), το οποίο και προτείνει ο ΔΣΑ. Μια τέτοια αλλαγή σε συνδυασμό με την ανάληψη της ευθύνης εκ μέρους του κράτους για καταβολή της Εθνικής Σύνταξης (όπως θα γίνει για το σύνολο των Ταμείων στο χώρο της Κοινωνικής Ασφάλισης) θα εξασφάλιζε βιωσιμότητα για τα επόμενα 20 και πλέον έτη”.
