Στη δεξίωση στο σπίτι του Έλληνα πρέσβη στο Λονδίνο, λίγους μήνες μετά τη γνωριμία Αντρέα – Δήμητρας, η Μαργαρίτα Παπανδρέου ξεκουράζεται σε ένα δωμάτιο όταν φτάνει ο σύζυγός της. Μία φίλη της της λέει «Ήρθε… μαζί της!». «Μαζί της; Τι εννοείς; Έχει τρελαθεί τελείως», αναφωνεί εκέινη και φέυγει από την δεξίωση. Στην επιστροφή τους την άλλη μέρα στο αεροσκάφος λέει στον Ανδρέα: «Για όνομα του θεού, θα μπορούσε να είναι κόρη σου!». «Ναι, δεν είναι πολύ ωραίο;», ήταν η απάντησή του.
Αυτό είναι ένα από τα περιστατικά που περιγράφει στο βιβλίο της «Έρωτας και εξουσία» η Μαργαρίτας Παπανδρέου. Το βιβλίο κυκλοφορεί αυτή την εβδομάδα με πολλές αποκαλύψεις για πολλά μυστικά μιας από τις πιο θρυλικές πολιτικές οικογένειες της χώρας. Στο τέλος κάνει την ανατροπή , αποκαλύπτοντας και τη δική της εξωσυζυγική σχέση που κανείς μέχρι τώρα δεν γνώριζε.
Όπως γράφει η Real News που εξασφάλισε κατ’ αποκλειστικότητα την παρουσίαση του βιβλίου και αποσπάσματά του, η Μαργαρίτα Παπανδρέου περιγράφει πολιτικά γεγονότα, δραστηριότητες δικές της στο ειρηνευτικό και φεμινιστικό κίνημα αλλά και απόκρυφες στιγμές της με τον Ανδρέα είτε στο ζενίθ του έρωτά τους είτε στο ναδίρ όταν η «αεροσυνοδός», όπως αποκαλεί τη Δήμητρα Λιάνη σε όλο το βιβλίο, μπήκε στη ζωή τους.
Δεν ήταν η μόνη εξωσυζυγική σχέση του Ανδρέα, ήταν όμως η πιο σοβαρή. Κι αυτή που οδήγησε τη Μαργαρίτα, λίγους μήνες αφότου την ανακάλυψε, στην αγκαλιά ενός μυστηριώδους Γάλλου αξιωματικού ονόματι Πιερ. Ήταν «πολύ αρρενωπός. Είχα μπροστά μου έναν Κερκ Ντάγκλας, έναν Κάρυ Γκραντ», τον περιγράφει. Ήταν ο φίλος και εραστής της επί δύο χρόνια, οπότε του ζήτησε να διακόψουν επιχειρώντας μια τελευταία προσπάθεια επανασύνδεσης με τον Ανδρέα.
Για την περίφημη σκηνή με το «νεύμα» του Ανδρέα στην «αεροσυνοδό», κατά την επιστροφή του από το Χέρφιλντ, περιγράφει: «Ο Ανδρέας, ο πρωθυπουργός, ήταν ο εραστής μου, ο σύζυγός μου, ο πατέρας των παιδιών μου, ο σύντροφός μου στις πολιτικές δράσεις. Η κίνησή του ήταν το τελειωτικό χτύπημα- το δηλητηριασμένο βέλος κατευθείαν στο στήθος, στην καρδιά μου. Αλλά τον αγαπούσα ακόμα. Ήταν ο αετός μου και ο δεσμός δεν μπορούσε να διαρραγεί. Ήταν παρ’ όλ’ αυτά και η λύτρωσή μου…»
