Προβληματα τόσο από τον διευθυντή του σχολείου που φοιτά, όσο και από συμμαθητές της αντιμετώπιζε 25χρονη τρανσέξουαλ. Όπως αναφέρει το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών Ατόμων, έπεσε θύμα εκφοβισμού, ρατσιστικών σχολίων και σωματικής βίας. Όπως καταγγέλλεται μάλιστα, την περιέλουσαν με εύφλεκτο υλικό, προσπαθώντας να την κάψουν. Η ίδια δηλώνει ότι είχε σκεφτεί ακόμα και το ενδεχόμενο της αυτοκτονίας, κάτι που -όπως λέει- πιθανώς θα είχε κάνει αν δεν είχε τη στήριξη μιας φιλολόγου.
Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ) καταγγέλλει ότι στην αρχή του σχολικού έτους 2011-2012, η 25χρονη τρανς Α., στην προσπάθειά της να εγγραφεί σε εσπερινό σχολείο της Αττικής για να ολοκληρώσει τις σπουδές της, αντιμετώπισε προβλήματα με τη διεύθυνση του σχολείου.
Όταν προσκόμισε έγγραφο στο οποίο -επειδή δεν έχει κάνει επέμβαση επαναπροσδιορισμού- αναγράφονται τα αντρικά της στοιχεία, τα οποία δε συμφωνούσαν με την εμφάνιση και το κοινωνικό της φύλο, η αντίδραση του διευθυντή ήταν: “Για τον αδερφό σου πρόκειται;”
Όταν η τρανς κοπέλα τού απάντησε ότι πρόκειται για την ίδια, εκείνος απέφυγε να την εγγράψει, λέγοντάς της ότι έχει πρόβλημα με την εμφάνισή της και ότι αφού γεννήθηκε αγόρι, τότε είναι αγόρι. Πρόσθεσε, μάλιστα, ότι στο “δικό του” σχολείο δεν γίνονται δεκτές τέτοιες καταστάσεις.
Για να απαλλαγεί από την παρουσία της την πίεζε να αλλάξει σχολικό περιβάλλον, προτείνοντάς της αρχικά να πάει σε σχολείο δεύτερης ευκαιρίας.
Όταν η Α. δεν το δέχτηκε, της πρότεινε να μην προσέρχεται στο χώρο του σχολείου και της ζήτησε να προσέλθει μόνο κατά στη διεξαγωγή των εξετάσεων του Ιουνίου, κάτι που η τρανς κοπέλα αρνήθηκε να κάνει.
Το ΣΥΔ καταγγέλλει ότι ο διευθυντής του σχολείου σε κάθε ευκαιρία δημιουργούσε κλίμα εκφοβισμού και αποκλεισμού, χρησιμοποιούσε μειωτικές εκφράσεις, εξαπέλυε έμμεσες απειλές, της έδινε αποβολές, ενώ χρησιμοποίησε και σωματική βία εναντίον της.
“Αν επιθυμώ να το τραβήξω, έχω τη δυνατότητα να σε κάνω να μην μπορείς να σταθείς σε κανένα άλλο σχολείο” της είπε.
Έτσι, η Α. εξαναγκάστηκε να πηγαίνει στο σχολείο ντυμένη ως αγόρι, με αποτέλεσμα να αρχίσουν τα παιδιά να την χλευάζουν λέγοντας της: “Η Α. ξαναέγινε αγόρι”.
Η Α. άρχισε να υφίσταται τον χλευασμό, τις ύβρεις, τις απειλές, ακόμα και τις ακραίες βιαιοπραγίες μιας ομάδας παιδιών που της πετούσαν αντικείμενα όπως πέτρες και μπουκάλια. Έφτασαν, μάλιστα, στο σημείο να την περιλούσουν με εύφλεκτο υλικό, απειλώντας να την κάψουν.
Αυτά τα περιστατικά σημειώνονταν εντός κι εκτός σχολείου, παρουσία ή απουσία των καθηγητών.
Όταν τα περιστατικά αυτά επισημάνθηκαν στη διεύθυνση του σχολείου, η απάντηση ήταν ότι επρόκειτο για προσωπικές διαφορές και “πειράγματα” και ότι η ευθύνη είναι της Α., επειδή “προκαλεί με την εμφάνιση και τη συμπεριφορά της”.
Η ίδια η Α. δηλώνει ότι δεν μπορούσε να βρει συμπαράσταση από πουθενά, ούτε από τους καθηγητές της και τονίζει ότι η μοναδική καθηγήτρια που της συμπαραστάθηκε και την υποστήριξε ήταν μία φιλόλογος.
Η φιλόλογος αυτή βρέθηκε, μάλιστα, αντιμέτωπη με Ε.Δ.Ε., στην οποία την παρέπεμψε ο διευθυντής του σχολείου.
Παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, η Α. κατάφερε να πάρει βραβείο μαθητείας, ενώ εξελέγη στο πενταμελές της τάξης και στο δεκαπενταμελές του σχολείου.
Είναι χαρακτηριστική μία φράση από την καταγγελία της: “η απαξιωτική συμπεριφορά του διευθυντή μου είχε κλονίσει την ψυχολογία μου και σκεφτόμουν ως λύση την αυτοκτονία. Αν δεν είχα την ψυχική στήριξη της φιλολόγου του σχολείου μας, ενδεχομένως να είχα αυτοκτονήσει”.
