«Το Βρετανικό Μουσείο οφείλει να επιστρέψει τα Μάρμαρα του Παρθενώνα στην Ελλάδα» υποστηρίζει σε άρθρο της στο αμερικανικό περιοδικό Forbes η Λέιλα Αμινεντόλεχ, δικηγόρος της εταιρείας Galluzzo & Amineddoleh και εκτελεστική διευθύντρια της Lawyers' Committee for Cultural Heritage Preservation, σημειώνοντας ότι «η απόφαση για δανεισμό ενός τμήματος των Μαρμάρων του Παρθενώνα στη Ρωσία αποτελεί προσβολή κατά της Ελλάδας».
Μεταξύ άλλων, η κ. Αμινεντόλεχ αναφέρει ότι «τα Μάρμαρα του Παρθενώνα αποτελούν μέρος ενός μνημείου, που αναγνωρίζεται ως σύμβολο του Δυτικού Πολιτισμού και ως το υψηλότερο αρχιτεκτονικό επίτευγμα των Αρχαίων Ελλήνων» και επισημαίνει:
«Τα μισά περίπου αγάλματα από τη ζωφόρο του Παρθενώνα αφαιρέθηκαν το 1801-1802 από τον Λόρδο Έλγιν, όταν η Αθήνα βρίσκονταν υπό την οθωμανική κατοχή. Οι περισσότεροι ιστορικοί συμφωνούν ότι ο Έλγιν κατόρθωσε να αποσπάσει επίσημο διάταγμα (φιρμάνι) για την αφαίρεση των αγαλμάτων. Μολονότι το έγγραφο δεν διασώζεται σήμερα, μετάφραση από ιταλικό αντίγραφο υποδηλώνει ότι είχε δοθεί στον Έλγιν άδεια να αφαιρέσει "ορισμένα μάρμαρα" και όχι τη μισή ζωφόρο του Παρθενώνα. Ορισμένοι ιστορικοί υποστηρίζουν, επίσης, ότι δεν δόθηκε ποτέ επίσημη άδεια στον Έλγιν για την αφαίρεσή τους, καθώς δεν υπάρχουν τεκμήρια για την ύπαρξη του φιρμανιού. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι η αφαίρεση των μαρμάρων έπληξε τον Παρθενώνα, ακόμη και εάν αυτό δεν ήταν στις προθέσεις του Έλγιν. Το 1816 το Βρετανικό Κοινοβούλιο αγόρασε τα Μάρμαρα και τα εξέθεσε στο Βρετανικό Μουσείο».
Επίσης, στο άρθρο τονίζεται ότι «από την αρχή, αμφισβητήθηκε η νομιμότητα και η ηθική των πράξεων του Έλγιν, με πρώτο τον Λόρδο Μπάιρον που αποκάλεσε τον Έλγιν "άρπαγα". Το 1832 η Ελλάδα απέκτησε την ανεξαρτησία της, ενώ το 1937 ιδρύθηκε η Ελληνική Αρχαιολογική Σχολή, κατά την πρώτη συνεδρίαση της οποίας ο πρόεδρός της ζήτησε την επιστροφή των Μαρμάρων. Ο ελληνικός λαός θεωρεί τα γλυπτά ως σύμβολο του πολιτισμού του, της κληρονομιάς του και του παρελθόντος του, ενώ κατά τον ίδιο τρόπο, οι ιστορικοί τέχνης και οι αρχαιολόγοι ισχυρίζονται ότι τα γλυπτά αποτελούν αδιάσπαστο μέρος του μνημείου που συνεχίζει να υπάρχει στην Αθήνα».
Τέλος, η Λέιλα Αμινεντόλεχ υπογραμμίζει ότι ως δικηγόρος θεωρεί ότι «η Αθήνα δεν διαθέτει πολλά επιχειρήματα για την επιστροφή των Μαρμάρων, αλλά διαθέτει το ηθικό έρεισμα, καθώς τα γλυπτά αποτελούν σύμβολο του ελληνικού λαού, ενώ η βίαιη αφαίρεσή τους τα απομάκρυνε από το νόμιμο σπίτι τους».
