“Ναι” στην χρήση από το δικαστήριο υλικού που έχει καταγραφεί από ιδιώτη με τεχνικά μέσα και αφορά σε παράνομη συναλλαγή δημοσίου λειτουργού κατά τη διάρκεια εκτέλεσης των υπηρεσιακών του καθηκόντων είπε με απόφαση του ο Άρειος Πάγος.
Αν και ο σχετικός νόμος προβλέπει ότι “όποιος αθέμιτα παρακολουθεί με ειδικά τεχνικά μέσα ή αποτυπώνει σε υλικό φορέα προφορική συνομιλία μεταξύ τρίτων ή αποτυπώνει σε υλικό φορέα μη δημόσια πράξη άλλου τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι 10 ετών”, ενώ με την ίδια ποινή τιμωρείται και “ο δράστης που αποτυπώνει σε υλικό φορέα το περιεχόμενο της συνομιλίας του με άλλον χωρίς τη ρητή συναίνεση του τελευταίου”, οι δικαστές εξαιρούν μια περίπτωση. Ποια είναι αυτή;
Ο Άρειος Πάγος με την απόφαση του (277/2014) θεωρεί πλέον νόμιμη, δηλαδή μπορεί να ληφθεί υπ'όψιν από δικαστήριο, την καταγραφή με τεχνικά μέσα, όπως είναι μαγνητόφωνο, ψηφιακό δίσκο, κ.λπ., συνομιλιών δημόσιων λειτουργών (υπαλλήλων) κατά την εκτέλεση των υπηρεσιακών του καθηκόντων όταν από την καταγραφή της συνομιλίας αποδεικνύεται παθητική δωροδοκία δημοσίου υπαλλήλου.
Σύμφωνα με τους αρεοπαγίτες, η απαγόρευση “αφορά εκδηλώσεις ή πράξεις της ιδιωτικής ζωής των τρίτων που είναι ικανές να επιφέρουν βλάβη στην προσωπικότητα και να μειώσουν την αξιοπρέπειά τους, αποσκοπείται δε με τον τρόπο αυτό η διασφάλιση της προστασίας των εννόμων αγαθών του ανθρώπου, που προστατεύονται από τις συνταγματικές αυτές διατάξεις… Η απαγόρευση αυτή δεν περιλαμβάνει και τις πράξεις ή εκδηλώσεις προσώπων, οι οποίες ανεξάρτητα από τον τρόπο και τον χρόνο που γίνονται, δεν ανάγονται στη σφαίρα της προσωπικής και ιδιωτικής ζωής τους, αλλά πραγματοποιούνται στα πλαίσια των ανατιθεμένων σε αυτούς υπηρεσιακών καθηκόντων και κατά την εκτέλεση τούτων, η οποία ως εκ της φύσεως και του είδους των εκπληρουμένων καθηκόντων υπόκειται σε δημόσιο έλεγχο και κριτική”.
Όπως επισημαίνουν, από το ποινικό νομοθετικό πλαίσιο “σαφώς συνάγεται, ότι η καταγραφή ιδιωτικής συνομιλίας με τεχνικά μέσα σε ψηφιακό δίσκο, ο οποίος αποτελεί αυτοτελές αποδεικτικό μέσο και δη έγγραφο, παραδεκτά λαμβάνεται υπόψη από το δικαστήριο και συνεκτιμάται μαζί με τις άλλες αποδείξεις για το σχηματισμό της δικανικής του κρίσης, έστω και αν αυτό περιέχει και στηρίχθηκε σε αθέμιτη μαγνητοσκόπηση με τεχνικά μέσα εκδηλώσεων του κατηγορουμένου, που πραγματοποιήθηκαν, όμως, στα πλαίσια των ανατιθεμένων σ' αυτόν υπηρεσιακών καθηκόντων και κατά την εκτέλεσή τους, η οποία υπόκειται σε δημόσιο έλεγχο και κριτική”.
Η υπόθεση που έφτασε στον Άρειο Πάγο αφορούσε σε δωροδοκία υπαλλήλου Πολεοδομίας, ο οποίος μαζί με άλλα δύο πρόσωπα πήρε 55.000 ευρώ για την έγκριση συντελεστή δόμησης. Οι συνομιλίες για τη μίζα με τα εμπλεκόμενα πρόσωπα καταγράφηκαν με ειδικά μηχανήματα και ο πολίτης στην συνέχεια πήγε στην Υπηρεσία Ειδικών Υποθέσεων της ΕΛΑΣ και κατέθεσε το περιστατικό, ενώ παρέδωσε το CD όπου είχε καταγράψει τις συνομιλίες.
