Ο Λουκάνικος, πρωτοστάτησε σε όλες τις μεγάλες πορείες στο κέντρο της Αθήνας. Κυνηγούσε και γαύγιζε στους αστυνομικούς και ακολουθούσε τους διαδηλωτές.
Η καταξίωση και η διασημότητα δεν άργησαν να έρθουν για εκείνον. Μεγάλα τηλεοπτικά μέσα τον ακολούθησαν σε κάθε του βήμα. Το μπεζ σκυλάκι που βρισκόταν ανάμεσα σε δακρυγόνα, πέτρες και μολότοφ.
Ο κτηνίατρος είχε δει από νωρίς ότι είχε κάποια προβλήματα με την υγεία του. Ίσως κι εκείνα να έπαιξαν το δικό τους ρόλο στην αναχώρησή του για τον άλλο κόσμο. Έναν κόσμο χωρίς χημικά, αντιπαλότητες και βίαιες αντιδράσεις.
Όπως γράφει η εφημερίδα "Αυγή" πρωτοστατούσε στις πορείες του 2011, αλλά και των προηγούμενων ετών, στο κέντρο της Αθήνας, πάντα στο πλευρό των εξεγερμένων. Τα σωθικά του πνίγηκαν από τα χημικά της αστυνομίας, το κορμί του γέμισε πληγές από τις κλωτσιές των αστυνομικών. Πριν δύο χρόνια ο καφετί σκύλος εξαφανίσθηκε από την πλατεία Συντάγματος και αποσύρθηκε από την ενεργό συμμετοχή σε πορείες και διαδηλώσεις. Επέστρεψε, κουρασμένος και με σοβαρά προβλήματα υγείας στο σπίτι του ανθρώπου που όλα αυτά τα χρόνια τον φρόντιζε και τον περιέθαλπτε. Εκεί, δίπλα στον ανώνυμο φίλο του, ο «Θόδωρος» έζησε τα δύο τελευταία χρόνια της ζωής του. Ώς την ημέρα που η καρδιά του σταμάτησε να χτυπά.
Ήταν περίπου δέκα χρόνων. Η υγεία του, όμως, όπως έλεγε ο κτηνίατρος που τον παρακολουθούσε, ήταν αρκετά επιβαρυμένη, κυρίως λόγω των χημικών και των δακρυγόνων που είχε εισπνεύσει όλα αυτά τα χρόνια που βρισκόταν στην πρώτη γραμμή των διαδηλώσεων.
