Κατερίνα Γώγου: Η τελευταία “αγία” των Εξαρχείων

Η "αφελής" του ελληνικού κινηματογράφου, η αναρχική ποιήτρια των Εξαρχείων. Η Κατερίνα Γώγου ή αλλιώς "μπέμπα", όπως τη φώναζαν όσοι την ήξεραν.

Η Γώγου γεννήθηκε στην Αθήνα στις 1 Ιουνίου 1940 και αυτοκτόνησε με χάπια και αλκοόλ στις 3 Οκτωβρίου 1993. Ξεκίνησε από μικρή καριέρα στην ηθοποιία αλλά αργότερα στράφηκε στην ποίηση. Τα ποιήματα της είναι γνωστά για τον αντισυμβατικό και συνειρμικό χαρακτήρα τους καθώς και τις αναρχικές ιδέες που προέβαλε. 

Ανήσυχο πνεύμα, της άρεσε να παίζει με το αλκοόλ, τους άνδρες και να γράφει ποιήματα

Ανήσυχο πνεύμα, δεν αρκέστηκε μόνο στο λευκό κινηματογραφικό πανί. Της άρεσε να παίζει με το αλκοόλ. Να γράφει ποιήματα.

Με τον πατέρα της έζησε μέχρι την εφηβεία και αργότερα με τη μητέρα της. Της άρεσε να γίνει θεατρίνα -όπως έλεγε- και κατάφερε τον πατέρα της να τη στείλει σε μία από τις καλύτερες σχολές θεάτρου της εποχής, τη σχολή Μουζενίδη.

Οι πωλήσεις του "Τρία κλικ αριστερά" έφτασαν πωλήσεις βιβλίων του Ελύτη και του Ρίτσου

Το πρώτο της βιβλίο "τρία κλικ αριστερά" πούλησε πάνω από 40.000 αντίτυπα και χτύπησε πωλήσεις που έκαναν βιβλία του Ελύτη και του Ρίτσου, ενώ ταξίδεψε και στην Αμερική.

Εργάστηκε από μικρή ηλικία σε παιδικούς θεατρικούς θιάσους και στον κινηματογράφο, κυρίως σε ταινίες της Φίνος Φιλμς. Σπούδασε στην δραματική σχολή του Τάκη Μουζενίδη και στην σχολή χορού Πράτσικα, Ζουρούδη και Βαρούτη. Πολλοί ήταν εκείνοι που μίλησαν για το κορίτσι - θαύμα. Παρόλ' αυτά η ίδια προτίμησε να μην γίνει ποτέ πρωταγωνίστρια, ενώ όπως λένε όσοι τη γνώριζαν είχε την τάση να γκρεμίζει ότι έχτιζε. Μία σχέση, μια δουλειά, ό,τι δημιουργούσε. 

Μαγιακόφσκι των Εξαρχείων

Η Σωτηρία Λεονάρδου την είχε χαρακτηρίσει Μαγιακόφσκι των Εξαρχείων, ενώ  η Αφροδίτη Μάνου είχε αναφέρει για την ποίηση της : "ο τρόπος γραφής της δείχνει έναν άνθρωπο πάρα πολύ ευαίσθητο. Έναν άνθρωπο που έχει βγάλει το δέρμα του και ζει σε φοβερές εντάσεις".

Ο Αντώνης Καφετζόπουλος, αν και κατά περίπου μία δεκαετία μικρότερος έκανε πολύ παρέα μαζί της. Μάλιστα σε παλιότερη συνέντευξή του είχε αφηγηθεί ένα περιστατικό για την αντισυμβατική Κατερίνα Γώγου, η οποία δεν διατηρούσε ποτέ καλές σχέσεις με την αστυνομία. Οι δυο τους βρίσκονταν στον Πειραιά και έκαναν βόλτα με ένα σαραβαλάκι που οδηγούσε ο ηθοποιός. Εκείνη την ημέρα είχαν απεργία τα ταξί και τους έκαναν «ώτο στοπ» δύο αστυνομικοί. Αφού τα όργανα της τάξης επιβιβάστηκαν στο αυτοκίνητο, η Γώγου είπε στον Καφετζόπουλο: "πρόσεχε πως οδηγείς γιατί αν έχουμε κανένα ατύχημα και βρουν αυτά τα τέσσερα πτώματα ανακατεμένα μέσα στο αυτοκίνητο, δεν μας ξεπλένει ούτε ο Νιαγάρας".

Αναρχική, ανήκε στον αντιεξουσιαστικό χώρο

Ανήκε στον αντιεξουσιαστικό χώρο των Εξαρχείων και είχε ενεργή αντισυμβατική δράση. Στάθηκε στο πλευρό πολλών αναρχικών και συμμετείχε σε επιτροπές που μάχονταν για την αποφυλάκισή τους. Τον Μάρτιο του 1991 έστειλε ενυπόγραφη επιστολή στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, μέσω της οποίας εξέφραζε την στήριξή της προς τον αναρχικό Κυριάκο Μαζοκόπο και τον Γιάννη Πετρόπουλο που ήταν φυλακισμένοι.

Η Γώγου συνήθιζε να εικονογραφεί την ποίησή της με φωτογραφίες από πορείες διαμαρτυρίας και αγώνες του αντιεξουσιαστικού χώρου. Η σχέση της με την αστυνομία δεν ήταν καθόλου καλή, καθώς είχε συλληφθεί αρκετές φορές και είχε λογοδοτήσει στις αρχές για την αντισυμβατική συμπεριφορά της. Όταν τον Ιανουάριο του 1980, η «17 Νοέμβρη» σκότωσε στο Παγκράτι δύο αστυνομικούς, η Γώγου συνελήφθη σαν ύποπτη, μετά από καταγγελία ενός μάρτυρα, που υποστήριξε ότι είδε μια γυναίκα να απομακρύνεται τρέχοντας από το σημείο της δολοφονίας. Αποδείξεις  δεν βρέθηκαν ποτέ και η Κατερίνα αφέθηκε ελεύθερη. 

Έξι χρόνια μετά ήρθε και πάλι αντιμέτωπη με τις αστυνομικές αρχές. Αυτή τη φορά μετά από μήνυση που έκανε η ίδια στον τότε Υπουργό Δημόσιας Τάξης, γιατί κατά τη διάρκεια μιας πορείας είχε δεχτεί επίθεση από αστυνομικούς.

Η κόρη της και ο γάμος με τον Παύλο Τάσιο

Η Κατερίνα Γώγου είχε αρκετούς συντρόφους στη ζωή της. Η μεγάλη της αγάπη όμως ήταν ο σύζυγός της Παύλος Τάσιος. Μαζί απέκτησαν την κόρη τους Μυρτώ, η οποία άθελά της έγινε η αιτία για να μπλέξει και η ίδια η Γώγου με τα ναρκωτικά. Η κοπέλα άρχισε να κάνει χρήση ουσιών σε νεαρή ηλικία και η μητέρα της προσπάθησε να τη βοηθήσει να απεξαρτηθεί.

Ωστόσο, δεν τα κατάφερε και τελικά παρασύρθηκε και η ίδια.

Πρωταγωνίστρια

Το βαρύ πεπόνι (1977) - σκηνοθεσία: Παύλος Τάσιος .... Τούλα
Παραγγελιά (1980) - σκηνοθεσία: Παύλος Τάσιος .... Κατερίνα
Όστρια, το τέλος του παιχνιδιού (1984) - σκηνοθεσία: Ανδρέας Θωμόπουλος

Υπόλοιπη φιλμογραφία

Ο άλλος (1952)
Το ξύλο βγήκε απ' τον Παράδεισο (1959) .... Λαζάρου
Το έξυπνο πουλί (1961)... Μαρίνα Μανή
Τα κοθώνια του θρανίου (1962)... Ριρή
Νόμος 4000 (1962) .... Κλειώ
Η ψεύτρα (1963) .... Ντόλυ
Γάμος αλά Ελληνικά (1964)
Δεσποινίς διευθυντής (1964)... Ντιάνα
Κάλλιο πέντε και στο χέρι (1965) .... Μπέτυ Κωνσταντινέα
Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα (1965) .... Παγώνα
Μια τρελή, τρελή οικογένεια (1965) .... Σίσσυ
Ο τρελός τα 'χει τετρακόσια (1968)... Καίτη Λαμπρέτα
Η ωραία του κουρέα (1969)... Άννα
Αγάπη για πάντα (1969)... Πένυ
Οι Αριστόγατες (1970)... Τουλούζ (φωνή)
Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση; (1971)... Φρόσω

Τα βιβλία της

Τρία κλικ αριστερά, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1η έκδοση 1978

Μεταφράστηκε στα Αγγλικά ("Three clicks left") από τον Jack Hirschman και κυκλοφόρησε στην Αμερική to 1983, από τις εκδόσεις "Night Horn Books" του San Francisco. (Night Horn Books, 495 Ellis Str., Box 1156, San Francisco, CA 94102)

Ιδιώνυμο, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1η έκδοση 1980
Το ξύλινο παλτό, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1η έκδοση 1982
Απόντες, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1η έκδοση 1986
Ο μήνας των παγωμένων σταφυλιών, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1η έκδοση 1988
Νόστος, Εκδόσεις Λιβάνη, 1η έκδοση 1990 - Εκδόσεις Καστανιώτη, 2η έκδοση 2004

Μεταθανάτιες κυκλοφορίες

Με λένε Οδύσσεια, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1η έκδοση 2002
Νόστος, Εκδόσεις Καστανιώτη, Επανέκδοση 2004

(Με πληροφορίες από wikipedia)