Όλα ξεκίνησαν από ένα όνειρο. Tα όνειρα όταν πραγματοποιούνται δίνουν χώρο στη γέννηση νέων. Kαι η κατάκτηση ενός ονείρου μπορεί να είναι για κάποιους μια διέξοδος από την πραγματικότητα. Κάπως έτσι συνέβη και με την τετράδα των 25άρηδων από την Κατερίνη.
Τέσσερις φίλοι αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν αυτό που σχεδίαζαν αρκετό καιρό νωρίτερα. Ετοίμασαν τις βαλίτσες τους και αφού ανακοίνωσαν την απόφασή τους έφυγαν για το γύρο. Όχι του κόσμου - προς το παρόν τουλάχιστον -, αλλά της Ελλάδας. Στόχος ήταν να καταφέρουν να περάσουν από τις περισσότερες ελληνικές πόλεις σε διάστημα 13 ημερών.
Ο Γιώργος Παπαδόπουλος, ένα από τα μέλη της παρέας λέει πως η αγάπη με τα ταξίδια, ήταν το κίνητρο για το πρώτο μεγάλο ταξίδι των 'τεσσάρων'.
"Το μεγάλο μας όνειρο είναι να κάνουμε το γύρο του κόσμου. Είπαμε να ξεκινήσουμε από την Ελλάδα. Έτσι, κάτσαμε και βγάλαμε ένα πλάνο τέσσερις φίλοι από την Κατερίνη 25 ετών. Αφού το ετοιμάσαμε, είδαμε ότι βγαίνει μέσα σε 13 ημέρες. Με αυτοκίνητο, καράβι, αεροπλάνο ή ακόμα και με τα πόδια ξεκίνησε η περιπέτειά μας", περιγράφει ο Γιώργος.
"Το θέμα δεν ήταν αν θα προλάβουμε σε 13 μέρες. Θέλαμε όμως να κινηματογραφήσουμε κάθε προορισμό του χάρτη μας και να φτιάξουμε ένα σύντομο βίντεο, προβάλλοντας τη διαδρομή μας. Πίσω από όλο αυτό κρυβόταν η 'χομπίστικη' διάθεση μας σε συνδυασμό με την επιθυμία να προωθήσουμε τον ελληνικό τουρισμό και να δείξουμε κάποιες από τις άγνωστες γωνιές της Ελλάδας", συνεχίζει.
Βλέποντας ότι οι νέοι προτιμούν, όπως λέει, να φεύγουν στο εξωτερικό ή δεν επιλέγουν την Ελλάδα για τις διακοπές τους "σκεφτήκαμε ότι αφού θα κάνουμε το γύρο της χώρας μπορούμε να το δείξουμε και προς τα έξω. Ήταν μια καλή αφορμή, μήπως και "τσιγκλίσουμε" κάποιους να έρθουν ή να ταξιδέψουν στην Ελλάδα".
Χωρίς στήριξη από επίσημους ή ανεπίσημους φορείς κέρδισαν πολύ γρήγορα τη συμπάθεια των ντόπιων, όπου κι αν πήγαν. Το ταξίδι τους έγινε γνωστό και αρκετοί ήταν εκείνοι που προσέφεραν διαμονή ή άλλης μορφής στήριξη για να συνεχίσουν αυτό που με τόση αγάπη ξεκίνησαν. "Μας πήραν τηλέφωνο να μας φιλοξενήσουν. Άλλοι ήθελαν να μας κάνουν διάφορα δώρα. Κάποιος επιχειρηματίας προσέφερε τα εισιτήρια επειδή είχε κάνει παρόμοιο ταξίδι και του άρεσε η ιδέα. Μία μεγάλη εταιρεία ενδιαφέρθηκε να μας πληρώσει τα μεταφορικά, βενζίνες κλπ. Το ενδιαφέρον ήρθε από ανθρώπους που δεν περιμέναμε", όπως σημειώνει.
Αν τον ρωτήσει κανείς ποια ήταν η πιο δυνατή εμπειρία που αποκόμισε από το ταξίδι με τους τρεις φίλους του, ο Γιώργος απαντάει ότι ότι για να γυρίσει κανείς την Ελλάδα δεν φτάνουν 13 μέρες, αλλά μία ολόκληρη ζωή.
"Στην αρχή, όταν το ανακοινώσαμε στους γονείς μας δεν το πίστευαν. Το αντιμετώπισαν με επιφύλαξη. Όταν όμως είδαν να ετοιμάζουμε τις βαλίτσες, άρχισαν να ρωτάνε: 'που θα πας, τι θα κάνεις', ενώ υποστήριζαν ότι οι 13 μέρες ήταν πολύ λίγες γι' αυτό που θέλαμε να κάνουμε.
Η στιγμή για εκείνους ήταν η πιο κατάλληλη, σύμφωνα με τον Γιώργο. Κάθε αναβολή μπορεί να σήμαινε ότι το ταξίδι δεν θα γινόταν ποτέ. "Αν το κάναμε δέκα χρόνια αργότερα ίσως να μην μπορούσαμε. Τώρα όμως ήταν ευκαιρία. Είμαστε ελεύθεροι, ανεξάρτητοι και κανείς δεν θα μας ζητήσει το λόγο για τις επιλογές μας. Άλλωστε η ελευθερία ήταν το κυρίαρχο συναίσθημα του ταξιδιού, από τα πιο σημαντικά πράγματα που φέραμε στις αποσκευές μας επιστρέφοντας".
Όταν τον ρωτάμε πότε θα φύγει για το επόμενο ταξίδι του, αυτή τη φορά για το γύρο του κόσμου απαντάει αμέσως: "Τα όνειρα δεν έχουν προγραμματισμό. Ένα όνειρο μπορεί και να μη γίνει ποτέ".
Αν συμπληρώναμε τη σκέψη του θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα όνειρα είναι εκείνα που κάνουν ειδοποιό διαφορά. Εκείνα που πάντα μας δίνουν την ελπίδα και τη δύναμη να συνεχίζουμε.
