Άνοιξε και επίσημα ο πολυαναμενόμενος αρχαιολογικός χώρος του Λυκείου του Αριστοτέλη, ο οποίος θα λειτουργεί καθημερινά 08:00 με 20:00, ενώ προβλέπεται να είναι ανοιχτός και το Σαββατοκύριακο, με είσοδο είτε από την οδό Ρηγίλλης είτε από το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, επί της Βασιλίσσης Σοφίας.
Ένας νέος αρχαιολογικός χώρος -από τους πιο σημαντικούς- προστίθεται έτσι στη πρωτεύουσα, αποδίδοντας στους κατοίκους της περίπου 11 νέα στρέμματα αδόμητης γης. Με αυτήν τη λογική, οι Αθηναίοι έχουν πλέον τη δυνατότητα να εντάξουν στην καθημερινότητά τους έναν χώρο εξαιρετικά σημαντικό από αρχαιολογική άποψη -το Λύκειο ήταν ένα από τα τρία αρχαιότερα γυμνάσια της πόλης, μαζί με αυτό της Ακαδημίας Πλάτωνος και του Κυνοσάργους-αλλά και να "ξαναδούν" το κομμάτι αυτό του πολεοδομικού ιστού με διαφορετική οπτική.
Ενημερωτικές πινακίδες πληροφορούν για τη λειτουργία του χώρου, όπου το 335 π.Χ. ιδρύθηκε η Περιπατητική Σχολή του Αριστοτέλη, σε μια κατάφυτη εκτός των τειχών της πόλης περιοχή, μεταξύ των ποταμών Ηριδανού και Ιλισού, που συνεχίζουν ακόμα και σήμερα το "ταξίδι" τους κάτω από την πυκνοδομημένη πόλη.
Στην περιοχή βρίσκονταν επίσης δύο ναοί, του Ηρακλή Παγκράτους και το ιερό του Λυκείου Απόλλωνος, από το οποίο ονομάστηκε και η Σχολή.
Πριν από περίπου έναν μήνα, το κοινό πήρε μια γεύση από τον χώρο, καθώς στο πλαίσιο των Πράσινων Πολιτιστικών Διαδρομών του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, πραγματοποιήθηκε ξενάγηση από την προϊσταμένη της Γ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Ελένη Μπάνου.
Οι επισκέπτες απόλαυσαν τότε (όπως θα έχουν την ευκαιρία να το κάνουν και στο εξής), μέσα σε ένα ήσυχο και γεμάτο ενδημικά φυτά τοπίο τα "ταπεινά" αλλά τόσο σημαντικά μνημεία, που προστατεύουν με μη ανταγωνιστικό τρόπο τρία χαμηλά στέγαστρα.
Πρόκειται για τμήματα της παλαίστρας του γυμνασίου από τη φάση των ρωμαϊκών χρόνων, καθώς και δύο υποκαύστων, δεξαμενών, φρεατίου και πηγαδιού, που υπογραμμίζουν τη χρήση δωματίων.
Οι επισκέπτες μπορούν να περιηγηθούν στον χώρο, να κατατοπιστούν από τις ενημερωτικές πινακίδες και να ξαποστάσουν σε μία από τις στάσεις, ατενίζοντας τον χώρο όπου δίδαξε ο πολυεπιστήμων φιλόσοφος, ο οποίος διακρινόταν για τη ρεαλιστική του σκέψη, τη μελέτη της γνώσης για χάρη της γνώσης και τη δημιουργία ενός "καθολικού συστήματος» που εξηγούσε τον κόσμο μέσα από μια σφαιρική και εξαιρετικά πλούσια εικόνα. Το έργο του, που θεωρείται ως το αποκορύφωμα της ελληνικής φιλοσοφίας, χρησιμοποιήθηκε ως τις μέρες μας ως ένα είδος «γενικής εγκυκλοπαίδειας".
