Είκοσι επτά ολόκληρα χρόνια μετά τον θάνατο του εκκεντρικού κοσμοπολίτη, συλλέκτη έργων τέχνης και γκαλερίστα Αλέξανδρου Ιόλα, η παλιά σιδερένια εξώπορτα της κατεστραμμένης από τους βανδαλισμούς και ερειπωμένης βίλας του θα ανοίξει και πάλι για το κοινό, με αφορμή με αφορμή παράσταση για τη ζωή του.
Διορατικός συλλέκτης έργων τέχνης με διεθνή ακτινοβολία, ο Αλέξανδρος Ιόλας, παραμένει αίνιγμα μετά τον θάνατό του (1907-1987). Προκάλεσε και πληγώθηκε, κατηγορήθηκε και αποθεώθηκε: το πώς και το γιατί επιχειρεί να αποκαλύψει η παράσταση του Χριστόφορου Αντωνιάδη "Alexandros Iolas", την οποία θα φιλοξενήσει το αρχοντικό της οδού Δημοκρατίας 6, στην Αγία Παρασκευή, στις 29 Μαΐου και για τέσσερις ακόμη μόνο παραστάσεις.
"Η ζωή είναι σαν το θέατρο. Όλους μας θέλει. Άλλοι είμαστε γεννημένοι πρωταγωνιστές και άλλοι είναι γεννημένοι κομπάρσοι", ήταν ένας από τους αγαπημένους αφορισμούς του Ιόλα. "Άνθρωπος που αγαπούσε τα άκρα και μισούσε τη μετριότητα, που πήγαινε κόντρα στους θυμωμένους ωκεανούς" έλεγε γι’ αυτόν ο Μαξ Ερνστ.
Οι προβολείς της δημοσιότητας ήταν πάντα στραμμένοι πάνω στον Αλέξανδρο Ιόλα: όταν ακολουθούσε καριέρα χορευτή και διευθυντή μπαλέτου αλλά και όταν αναδείκνυε ως ιμπρεσάριος τέχνης σημαντικότατους εικαστικούς. Χαρακτηρίστηκε άρχοντας του σουρεαλισμού και αποτέλεσε ηγετική μορφή στην ιστορία της τέχνης του 20ού αιώνα. Ήταν εκείνος που ανέδειξε και καθιέρωσε σημαντικά ονόματα, όπως ο Αντι Γουόρχολ, ο Μαξ Ερνστ, ο Τσαρούχης, ο Χατζηκυριάκος-Γκίκας, ο Τάκις και δεκάδες άλλοι.
Αλεξανδρινός, αγαπούσε την αντίφαση, ζώντας και στα παλάτια και στην αγορά. Αυτός ο συνδυασμός του λαϊκού και του κοσμοπολίτικου, του εκλεπτυσμένου και του φτηνού, τον σημάδεψε. Οι συντελεστές της παράστασης επισημαίνουν γι’ αυτό: "Δημοσιεύματα, εμπάθεια, εμμονή, και μια άρνηση αποδοχής 10.000 έργων που επιθυμούσε να αφήσει κληρονομιά στη νέα γενιά των Ελλήνων. Τι απέμεινε; Ένα ζωντανό γλυπτό (έτσι τον χαρακτήριζε ο Αντι Γουόρχολ), με την επιγραφή: "Μη βλέπεις την τέχνη με τα μάτια, μα με την ψυχή".
