"Δύο μέτρα και δύο σταθμά" καταλογίζει στην κυβέρνηση η ΠΟΕ- ΟΤΑ σε ό,τι αφορά την αυτοδίκαιη αργία των αιρετών.
Το νομοσχέδιο "Θέματα οργάνωσης και λειτουργίας ΟΤΑ" του υπουργείου Εσωτερικών προβλέπει ότι οι αιρετοί τίθενται σε αυτοδίκαιη αργία μόνο μετά την έκδοση τελεσίδικης καταδικαστικής απόφασης σε περίπτωση πλημμελημάτων και μετά την καταδίκη σε α' βαθμό σε περίπτωση κακουργημάτων.
Ωστόσο, η Ομοσπονδία των υπαλλήλων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σημειώνει σε έγγραφό της στον νόμο 4093/2012, που αποτελεί Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Μακροοικονομικής Στρατηγικής 2013-2016, ορίζεται ότι εργαζόμενος στο Δημόσιο ή σε ΟΤΑ, ο οποίος παραπέμπεται ενώπιον ποινικού δικαστηρίου, τίθεται αυτοδίκαια σε αργία με την παραπομπή του χωρίς να εκδικαστεί η υπόθεσή του σε α' βαθμό τουλάχιστον, χωρίς να έχει κριθεί εάν είναι αθώος ή ένοχος και χωρίς να του παρέχεται η δυνατότητα να αντιδράσει νομικά.
Όπως σημειώνει η ΠΟΕ-ΟΤΑ, στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου του υπουργείου Εσωτερικών όσον αφορά την αλλαγή που γίνεται με το άρθρο 24 στο άρθρο 236 του Ν. 3852/2010 (Πρόγραμμα Καλλικράτης), αναφέρεται ότι "εκλογικεύονται οι προϋποθέσεις βάσει των οποίων αιρετοί των ΟΤΑ τίθενται υποχρεωτικά σε αργία" και χαρακτηρίζεται "ανεπιεικής" η περίπτωση να αρκούσε η απλή παραπομπή σε ποινικό δικαστήριο για να τεθεί σε αργία ο αιρετός.
Η ΠΟΕ-ΟΤΑ έχει το επιχείρημα ότι έτσι μπορεί "να στιγματιστεί κοινωνικά ο κατηγορούμενος καίτοι δεν έχει καταδικασθεί ακόμα και είναι πιθανόν να αθωωθεί σε δεύτερο βαθμό, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να δημιουργηθούν ζητήματα απρόσκοπτης λειτουργίας του ΟΤΑ".
Η ΠΟΕ- ΟΤΑ ζητά να αντιμετωπίσει ο νομοθέτης "με τον ίδιο τρόπο ουσιωδώς όμοιες περιπτώσεις όπως αυτή των αιρετών των ΟΤΑ και των εργαζομένων. Ο νομοθέτης οφείλει να σέβεται το τεκμήριο της αθωότητας, είτε αφορά σε έναν απλό εργαζόμενο, είτε σε έναν αιρετό".
