Τα περίφημα πλέον βιβλία, εσόδων - εξόδων έβγαλαν για μία ακόμα φορά τους αγρότες στο δρόμο. Παρόλ' αυτά όμως, οι διαφοροποιήσεις μεταξύ των εκπροσώπων του αγροτικού κόσμου είναι αρκετές και σημαντικές. Μπορεί ο πρόεδρος των Νέων Αγροτών Κοζάνης, Λεωνίδας Αρνίδης να ζητάει φορολογία για όλους τους αγρότες με ανοιχτούς δρόμους, ένας άλλος εκπρόσωπος των νέων αγροτών όμως, ο Λεωνίδας Ραβανός, πρόεδρος στην Πρέβεζα, ζητάει η φορολογία να επιβληθεί αναλογικά και κατά περίπτωση.
"Η Ένωση Νέων Αγροτών Πρέβεζας ζητάει κριτήρια στη φορολογία. Οι περισσότεροι νέοι αγρότες τηρούν βιβλία και στοιχεία αυτή τη στιγμή, ούτως ή άλλως. Αν για παράδειγμα ένας νέος αγρότης έχει 50 ή 100 πρόβατα, καλό είναι να αντιμετωπίζεται με διαφορετικά φορολογικά κριτήρια. Σε αυτή την περίπτωση ο μικρός κτηνοτρόφος - αγρότης της Ηπείρου, έχει διαφορά από τον μεγαλοϊδιοκτήτη του κάμπου, καθώς ακόμα και 40 πρόβατα να διαθέται. αγγίζει αμέσως το όριο των 15.000 ευρώ. Αντιθέτως, ο συνάδελφος του κάμπου έχει εκτάσεις στη διάθεσή του, λόγω μορφολογίας του εδάφους και άρα μικρότερα έξοδα διατροφής για τα κοπάδια του. Με δεδομένο λοιπόν ότι εμείς στην Πρέβεζα δεν έχουμε ανάλογη υποδομή, ζητάμε μειωμένα φορολογικά κριτήρια", τονίζει ο Ραβανός. Αναφέρει επίσης, ότι οι αγρότες είναι οι μόνοι επαγγελματίες, οι οποίοι "φορολογούνται για το εργαλείο της δουλειάς τους, το χωράφι. Δεν γίνεται ο τυπογράφος να φορολογείται κατά την αγορά της τυπογραφικής μηχανής και ποτέ άλλοτε, κι εμείς να πληρώνουμε, κάθε χρόνο, φόρο για τις εκτάσεις που καλλιεργούμε".
"Όσοι συνεταιρισμοί δεν είναι βιώσιμοι ας κλείσουν"
Σχολιάζοντας το θέμα των πολύπαθων αγροτικών συνεταιρισμών, λέει ότι όσοι δεν είναι βιώσιμοι ας κλείσουν. Αντιθέτως όμως υποστηρίζει ότι όσοι παραμένουν βιώσιμοι πρέπει να παραμείνουν ως έχουν. "Στην Πρέβεζα έχουμε τρεις συνεταιρισμούς. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ένας έχει ενημερότητα και χρωστάει στους αγρότες. Οι άλλοι δύο δεν έχουν φορολογική ενημερότητα. Παρόλ' αυτά υπόδειγμα βιωσιμότητας είναι οι συνεταιρισμοί του Βελβεντού, ορισμένοι στην Κρήτη, αλλά και ένας από τους συνεταιρισμούς της Νάουσας".
"Ζητάμε χρηματοδότηση"
Ο πρόεδρος των νέων αγροτών της Κοζάνης, εκφράζει τη δυσαρέσκειά του για την έλλειψη χρηματοδότησης. "Αν δεν ανοίξουν οι στρόφιγγες για τους νέους αγρότες από τις τράπεζες για να καλλιεργήσουμε δεν γίνεται τίποτα. Αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουμε σημαντικό πρόβλημα ρευστότητας. Πώς θα γίνω βιώσιμος παραγωγός όταν πουλάω σε πολύ χαμηλές τιμές;", αναρωτιέται.
"Η Πρέβεζα είναι το πιο φτωχό μέρος στην Ευρώπη με το μικρότερο κατά κεφαλήν εισόδημα και 30% ανεργία".
Απαντώντας στο ερώτημα που κατέληξαν τα χρήματα των κοινοτικών επιδοτήσεων που εισέρρεαν στα κρατικά ταμεία, υποστηρίζει ότι "μπήκαν λεφτά για τους αγρότες, αλλά εμείς δεν τα είδαμε ποτέ. Φανταστείτε ότι οι νέοι αγρότες είναι ακόμα απλήρωτοι. Με άλλα κριτήρια μπήκαμε στο επάγγελμα και άλλα βλέπουμε τελικά μπροστά μας".
"Να αναλάβουν οι περιφέρειες τη διαχείριση των κονδυλίων"
Προτείνει τη μεταφορά τις διαχείρισης των κονδυλίων από την κεντρική διοίκηση στις περιφέρειες, ώστε να διαχειριστούν, όπως λέει, καλύτερα τα προγράμματα των αγροτών. "Είναι ένας καλός τρόπος να ανταποκριθούν καλύτερα στις ανάγκες του αγροτικού κόσμου. Δεν ζητάμε να πάψει ο έλεγχος της κεντρικής διοίκησης στη διανομή των χρημάτων. Ζητάμε μόνο την απλούστευση των διαδικασιών. Μέχρι να φτάσει σ' εμάς ένα ποσό, μεσολαβεί μεγάλο χρονικό διάστημα. Επίσης, καλό θα ήταν να γίνει μεταφορά του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης από την Αχαρνών και να πάει στη Λάρισα για να έχει καλύτερη εικόνα των πραγμάτων".
Ο Ραβανός, αν και δεν προέρχεται από αγρότες γονείς, είχε παππούδες που μεγάλωσαν, ζώντας από την αγροτική παραγωγή. Στα 40 του χρόνια, είναι ένας από τους δυναμικούς νέους αγρότες.
Ιδιοκτήτης περίπου 1.500 δέντρων με εσπεριδοειδή στην Πρέβεζα, δεν γεννήθηκε αγρότης. Οδηγός φορτηγού παλαιότερα, έγραψε αρκετά χιλιόμετρα στο τιμόνι, μεταφέροντας αγροτικά προϊόντα από και προς την Ελλάδα.
Αποφάσισε κάποια στιγμή να γίνει κι εκείνος αγρότης. Γι' αυτό και εμφανίζεται αρκετά επιεικής με όσους επιλέγουν να εγκαταλείψουν την αστική ζωή για να καλλιεργήσουν το χωράφι. Παρόλ' αυτά όπως λέει, κανείς δεν χαρίζει στο νέο αγρότη 20.000 ευρώ για να ξεκινήσει την επένδυσή του. "Η αγροτική ζωή είναι τρόπος ζωής και δεν μπορεί να την κάνει ο καθένας. Εμείς πάντως, είμαστε ανοιχτοί για όσους το αποφασίσουν και έτοιμοι να τους στηρίξουμε".
Απαντώντας στο φαινόμενο, των αθρόων εισαγωγών προϊόντων, ακόμα κι εκείνων που έφευγαν από τη χώρα μας προς το εξωτερικό και επέστρεφαν, τα ίδια, 'βαπτισμένα' από άλλες χώρες της Μεσογείου, ο Ραβανός απαντάει ότι ο αγρότης στην Ελλάδα δεν έχει διαμορφώσει ποτέ την τιμή. "Για πρώτη φορά ξεκίνησε από τις 28 Ιανουαρίου, όταν θεσμοθετήθηκε με νόμο. Η λύση για να χτυπηθούν οι μεσάζοντες και κατ' επέκταση η ακρίβεια των προϊόντων. Να διοργανώνεται αγορά αγροτών μία φορά την εβδομάδα σε τοπικό επίπεδο, κάτι που συμβαίνει και στην Πρέβεζα. Πηγαίνουμε στην πρωτεύουσα του νομού και διαθέτουμε τα προϊόντα στην τιμή που εμείς καθορίζουμε, χωρίς μεσάζοντα. Έτσι, το σπανάκι έχει πλέον 90 λεπτά ενώ πριν δύο χρόνια είχε 2,90. Η ντομάτα, η οποία στο μανάβη κοστίζει 2 ευρώ, την πουλάμε 60 λεπτά. Για κάποιον που ζει στην Αθήνα, η λύση είναι να ψωνίσει χωρίς μεσάζοντες από τον αγρότη του Μαραθώνα. Άλλωστε, όλα δούλευαν με κομματικά κριτήρια για να παίρνουν κάποιοι άδεια και να πουλάνε τα προϊόντα τους στο Κολωνάκι. Ήρθε όμως η στιγμή όλο αυτό να σταματήσει", συμπληρώνει.
"Στείλαμε προϊόντα στο εξωτερικό και μας τα επέστρεψαν"
"Οι Έλληνες αγρότες αυτή τη στιγμή δεν είναι ακόμα έτοιμοι για εξαγωγές, γι' αυτό και συνεχίζουμε να εισάγουμε. Υστερούμε στο θέμα συσκευασίας, οργάνωσης, διαχείρισης των προϊόντων. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα, κάποιων συναδέλφων μου, οι οποίοι έστειλαν 4 - 5 φορτία στο εξωτερικό και μας τα γύρισαν πίσω. Συν τοις άλλοις, δεν έχουμε ανανεώσει το φυτικό κεφάλαιο, τα παλαιά δέντρα. Παράδειγμα αποτελεί ότι στα εσπεριδοειδή έχουμε μείνει ακόμα στις κλιμεντίνες και τα βαλέντσια. Πρέπει να οργανωθούμε στο θέμα ανανέωσης του φυτικού κεφαλαίου. Η Ισπανία, ας πούμε έχει πολλές χιλιάδες στρέμματα σε μία περιοχή με καρπό χωρίς κουκούτσι. Αυτό είναι ένα μειονέκτημα, που πρέπει να αντιμετωπίσουμε εμείς που δεν διαθέτουμε ανάλογα φρούτα, και μπορεί να αλλάξει με σύστημα και οργάνωση. Δεν αρκεί να βγάλουμε ένα πρόγραμμα νέων αγροτών για να πάρουμε 100.000 ψήφους".
Ο Ραβανός μπορεί να είναι στο όριο των νέων αγροτών ηλικιακά, όπως λέει ο ίδιος, αλλά κι εκείνος με τη σειρά του διαφωνεί με τα μπλόκα. Ζητάει καλύτερη αντιμετώπιση σε επίπεδο φορολόγησης. Έχει παρόλ' αυτά ανάλογα αιτήματα με τους αγρότες των μπλόκων. Αυτό που ίσως τον διαφοροποιεί, είναι το γεγονός ότι έμαθε να διεκδικεί, χρησιμοποιώντας μέσα, λιγότερο παραδοσιακά και πιο σύγχρονα. "Ο διάλογος, αφενός δεν ενοχλεί τόσο, αφετέρου δεν μας φέρνει σε αντιπαράθεση με τους πολίτες, λέει κι αυτός με τη σειρά του, ξεφεύγοντας ίσως από το μοντέλο των παραδοσιακών αγροτοσυνδικαλιστών που είχαμε συνηθίσει.
