Είμαι σπίτι.
Στέκομαι μπροστά από τρεις μικρές στήλες βιβλιοθήκης.
Θέλω να διαλέξω μια ταινία για να δω.
Πριν προλάβω καλά-καλά να μπω στη διαδικασία, σκέφτομαι :
"Οι στήλες δεν είναι στερεωμένες στον τοίχο...
Κι αν γίνει σεισμός...;
Θα πέσουν όλες !".
"Είναι δυνατόν ; Να σκέφτομαι έτσι ; Γιατί ;", αναρωτήθηκα.
Η απάντηση δεν είναι δύσκολη.
Διότι, πολύ απλά, με όλες αυτές τις αντιφατικές - και στα όρια της τρομολαγνίας - δηλώσεις από όλες τις ομάδες σεισμολόγων, από Παπαζάχο μέχρι Τσελέντη, υποσυνείδητα λειτουργείς και σκέφτεσαι με αυτό τον τρόπο.
Ο έμπειρος Παπαζάχος - ο γηραιότερος -, που πολέμησε και πολεμά με όλες του τις δυνάμεις το ΒΑΝ, βγήκε σε εθνικής εμβέλειας κανάλι και δήλωσε ότι περιμένουμε σεισμό 7 Ρίχτερ τα επόμενα... δέκα χρόνια !
Εντάξει, σε σεισμογενή χώρα είμαστε. Λογικό είναι να δούμε ένα μεγάλο σεισμό σε μια δεκαετία.
Θα μου πείτε, αφού ρωτήθηκε, να μην το πει ;
Χμμμ...
Να το πει.
Αλλά όχι τώρα.
Όχι σε μια περίοδο, όπου μια περιοχή της Ελλάδας δοκιμάζεται από δύο δυνατές δονήσεις μέσα σε μία εβδομάδα...
...όπου οι κάτοικοι της Κεφαλονιάς κυρίως, αλλά και οι περισσότεροι Έλληνες έχουν την εντύπωση ότι οι σεισμολόγοι απέτυχαν στις εκτιμήσεις τους ότι δεν θα υπήρχε δεύτερος σεισμός.
Για να έρθει σήμερα ο Άκης Τσελέντης, της ομάδας ΒΑΝ στην ουσία, και να πει ότι η ιστορία της Κεφαλονιάς ολοκληρώνεται σιγά σιγά και πως φοβάται για την Αμφίκλεια. Πρόσθεσε, μάλιστα, ότι "είναι μια περιοχή, η οποία - αν συμβεί κάτι μεγάλο - δεν θα αντέξει όπως άντεξαν τα κτίρια της Κεφαλονιάς και θα έχουμε πρόβλημα".
Θα μου πείτε, αφού ρωτήθηκε, να μην το πει ;
Χμμμ.
Να το πει.
Αλλά όχι τώρα.
Όχι, όταν καθημερινά οι Έλληνες βομβαρδίζονται από εικόνες καταστροφής στην Κεφαλονιά.
Θα προλάβω την ερώτησή σας :
Κι εσείς, γιατί τις δημοσιεύετε ;
Διότι δεν μπορούμε, ή, μάλλον, δεν πρέπει να τις αποκρύψουμε.
Οι άνθρωποι είναι επιστήμονες.
Αυτό είναι το αντικείμενό τους.
Οφείλουμε, ως δημοσιογράφοι, να ενημερώσουμε.
Ψύχραιμα.
Χωρίς κιτρινισμούς.
Απλά, κάποιες φορές, η ίδια η δήλωση σπέρνει τον πανικό, από τη φύση της.
Εκεί, μπορούμε - και πρέπει - να σταθούμε (επι-)κριτικά.
Και τι πρέπει να γίνει ;
Να μη μιλάει κανείς για το αν και πότε θα γίνει κάποιος σεισμός ;
Να μιλάει.
Υπεύθυνα όμως.
Όχι για να διατηρεί τη θέση του στα τηλεοπτικά παράθυρα.
Αλλιώς, η αβάσταχτη ελαφρότητα των ανεύθυνων δηλώσεων θα εξακολουθήσει να σπέρνει τον πανικό και να κάνει όλους μας να ζούμε διαρκώς με το εφιαλτικό και ψυχωτικό - όπως θα εξελιχθεί - ερώτημα :
"Και αν γίνει σεισμός...;".
Καλησπέρα σας.
