Οργανισμός Περίθαλψης Ασφαλισμένων Δημοσίου. Ο δημόσιος ασφαλιστικός φορέας, ο οποίος - στη νέα του μορφή - όπως αυτή προέκυψε από τη συνένωση με το Ταμείο Υγείας Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων (ΤΥΔΚΥ) το 2008, στόχο έχει την “παροχή ποιοτικών, σύγχρονων και απρόσκοπτων υπηρεσιών στους ασφαλισμένους του”. Αυτό, τουλάχιστον, αναφέρεται στο μήνυμα του προέδρου του ΟΠΑΔ, που εμφανίζεται στην επίσημη ιστοσελίδα του οργανισμού.
Πρόσφατα, διενεργήθηκε απογραφή, με στόχο την εξυγίανση του ταμείου, στο οποίο εμφανίζονταν ως δικαιούχοι 96.000 παράνομα ασφαλισμένοι. Σε κάποιος, μάλιστα, γεννήθηκε – η εκ πρώτης όψεως ορθή - ιδέα για τη δημιουργία της έξυπνης κάρτας ασφαλισμένου, για τη διευκόλυνση των πολιτών και την αντικατάσταση του παραδοσιακού βιβλιαρίου, η οποία είναι αμφίβολο εάν ποτέ θα γίνει πραγματικότητα.
Το δεδομένο, πάντως, είναι ότι στα γραφεία του Οργανισμού, στην οδό Ηπείρου, ισχύει ο κανόνας της υπομονής ή - ακόμα περισσότερο - ο κανόνας της ασέβειας σε ό,τι μπορεί να σημαίνει η λέξη ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Ασφαλισμένοι του ταμείου, οι περισσότεροι ηλικιωμένοι, περιμένουν στις ουρές της ντροπής έξω από το κτίριο, από τις 05.00 καθημερινά, για να...πετύχουν το μαγικό αριθμό και να μπορέσουν να εξυπηρετηθούν.
Οι υπηρεσίες που παρέχονται: θεώρηση βιβλιαρίων, ταυτοτήτων μελών, εκκαθαριστικού εφορίας, βεβαίωσης σπουδών, και, φυσικά, η απογραφή όλων όσων υπάγονται στο Ταμείο, υπό το φόβο νέων, κληρονομικώ δικαίω ή κατά το κοινώς λεγόμενο, μαϊμού, ασφαλισμένων.
Το μυστικό είναι, για όσους θέλουν να εξυπηρετηθούν, να φροντίσουν να βρίσκονται όσο το δυνατόν νωρίτερα έξω από τα μαρμαρόχτιστα πολυτελή γραφεία του Οργανισμού. Υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα είναι οι τριακοσιοστοί πρώτοι στη λίστα με τους αριθμούς προτεραιότητας. Ο αριθμός “300” είναι άλλωστε το κλειδί για να μπορέσει κανείς να κάνει τη δουλειά του, καθώς κάθε επιπλέον αριθμός στη μαγική λίστα αποβάλλεται, λόγω...καθυστερημένης προσέλευσης.
Και, βέβαια, δεν αρκεί μόνο να βρίσκεται κανείς ανάμεσα στους πρώτους “300”. Είναι απαραίτητο να γνωρίζει ότι, αν δεν βρίσκεται στην ουρά της υπομονής από τις 5 το πρωί τουλάχιστον, δεν έχει καμία τύχη να εξυπηρετηθεί. Πολλοί είναι εκείνοι, άλλωστε, που - έχοντας άγνοια της κατάστασης που επικρατεί καθημερινά - αναγκάζονται να...αφεθούν στις υπηρεσίες του Ταμείου για δεύτερη ή και τρίτη φορά, μέχρι να καταφέρουν να δουν το όνομά τους σε μια λογική σειρά προτεραιότητας και χωρίς να χρειαστούν 2 ή 3 ώρες για να βρεθούν ενώπιον του υπαλλήλου, που θα τους εξυπηρετήσει, σε ένα μικρό, στενάχωρο γραφείο. Καλούμενοι να περάσουν μέσα από τις συμπληγάδες της γραφειοκρατίας και της αρρυθμίας του κρατικού μηχανισμού.
Υπηρεσίες, οι οποίες σε κάθε κράτος, που σέβεται τον πολίτη του, θα έπρεπε - εκτός από δεδομένες - να παρέχονται και άμεσα...
Σε μια χώρα, που θεωρείται δεδομένη η καταβολή ασφαλιστικών εισφορών, όχι όμως και ασφαλιστικών υπηρεσιών...
Όταν τίθεται υπό αμφισβήτηση το μόνο αγαθό, που δεν θα έπρεπε να αμφισβητείται, η υγεία, τότε πώς θα μπορούσε να μη συμβεί το ίδιο και με άλλους τομείς της κοινωνικής ζωής, ελλείψει κράτους πρόνοιας και στοιχειώδους συστήματος κοινωνικών δομών.
_2013_11_25_10_20_31_b.jpg)