Του Γιώργου Λαμπίρη
Μία ομάδα φοιτητών σε ιδιωτική σχολή καλών τεχνών, επέλεξε έναν διαφορετικό τρόπο διαμαρτυρίας στο πλαίσιο πτυχιακής εργασίας ιστορίας της τέχνης με θέμα την ομοφοβία στην Ελλάδα.
“Προσπαθούμε να κάνουμε το φαινόμενο της ομοφοβίας πιο ορατό, ακόμα και σ' εκείνους που εθελοτυφλούν. Θέλουμε να κινητοποιήσουμε την κοινή γνώμη πάνω στο συγκεκριμένο θέμα”, λέει ο επιμελητής της έκθεσης φωτογραφίας, Δημήτρης Σπύρου στο news.gr.
Συναντήσαμε την ασυνήθιστη πορεία διαμαρτυρίας το πρωί του περασμένου Σαββάτου. Ξεκίνησε από την πλατεία Κλαυθμώνος για να καταλήξει στα γραφεία της Ιεράς Συνόδου, στην οδό Ιωάννου Γενναδίου στο Κολωνάκι.
Οι φοιτητές έστησαν μία έκθεση φωτογραφίας δρόμου, με πλακάτ, τα οποία απεικόνιζαν ζευγάρια ομοφυλοφίλων και ετεροφύλων συντεθειμένα σε μία φωτογραφία. Θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να δείξουν ότι η κοινωνία “δεν αποτελείται από δύο ομάδες”, όπως οι ίδιοι λένε. “Όλοι οι άνθρωποι ανήκουν στην ίδια κοινωνική ενότητα με ίσα δικαιώματα”, υποστηρίζουν.
“Μία ανθρώπινη αλυσίδα διαμαρτύρεται για τις αποφάσεις της Εκκλησίας, η οποία αρνείται να δεχθεί τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων στην Ελλάδα. Η Εκκλησία είναι ένας από τους βασικούς συντελεστές εμποδίων και για την Κυβέρνηση. Γι' αυτό άλλωστε και δεν λαμβάνονται αποφάσεις όπως το σύμφωνο συμβίωσης, το οποίο θα διευκόλυνε πρακτικά τη ζωή των ομοφυλοφίλων”, προσθέτει ο κύριος Σπύρου.
“Η πολιτική ηγεσία φοβάται την Εκκλησία, γι' αυτό και δεν προχωράει σε αποφάσεις. Το μόνο που θέλαμε είναι να κάνουμε μία διαδήλωση χωρίς φασαρίες, απόλυτα ειρηνική. Να κινηθούμε μέσα στον κόσμο και να σφυγμομετρήσουμε τις αντιδράσεις του. Ήταν πολύ ενδιαφέρον επί παραδείγματι, να βλέπουμε γονείς να απαντούν στα παιδιά που ρωτούσαν 'γιατί', ότι πρόκειται για μία διαδήλωση που αφορά στα ανθρώπινα δικαιώματα”, λέει ο ίδιος.
“Ζήτημα επιλογής, όχι ανωμαλίας”
“Είναι θέμα επιλογής και όχι ανωμαλίας, όπως κάποιοι θέλουν να ορίζουν την ομοφυλοφιλία”, συμπληρώνει.
Ζητούμενο για τους ομοφυλόφιλους δεν είναι να ντυθούν “νυφούλες”, όπως πρόσφατα μου έλεγε σε συζήτηση ένας ομοφυλόφιλος. “Αυτό που ζητάμε είναι να έχουμε νομικά δικαιώματα όταν για παράδειγμα πεθαίνει ο ένας από τους δύο και ο άλλος δεν έχει δικαίωμα πρόσβασης σε κληρονομικά δικαιώματα του συντρόφου του”, ανέφερε το ίδιο πρόσωπο.
“Οι ομοφυλόφιλοι δεν είναι οι 'φτερούδες' που κάποτε είχαμε στο μυαλό μας”
“Η εικόνα που θα έπρεπε έχουν οι Έλληνες για τους ομοφυλόφιλους είναι ότι δεν πρόκειται για 'φτερούδες', όπως μπορεί να είχαμε κάποτε στο μυαλό μας. Ούτε άτομα που θέλουν να γίνουν γυναίκες. Έχουν μία διαφορετική σεξουαλική κατεύθυνση και πρέπει να γίνει σεβαστή από τους συνανθρώπους τους και φυσικά από τους πολιτικούς”, εξηγεί με τη σειρά του ο Δημήτρης Σπύρου.
“Πρόκειται για πολύ αξιόλογα και δημιουργικά άτομα. Η ελληνική κοινωνία από τη μία πλευρά ισχυρίζεται πως τους αποδέχεται. Από την άλλη, αρκετοί δηλώνουν ότι δεν θα ήθελαν να βγει το παιδί τους ομοφυλόφιλος. Υπάρχει ένα είδος υποκρισίας”, συμπληρώνει. Όπως λέει μάλιστα, χρειάζονται να γίνουν αρκετά βήματα ακόμα προς την αναγνώριση της κοινότητας τον ομοφυλοφίλων.
Αναφερόμενος στην ιδιότυπη αυτή κινητοποίηση, σημειώνει ότι προηγήθηκε επιστολή, ενάμισι μήνα πριν, “στην οποία ενημερώναμε την επίσημη Εκκλησία για τη συγκεκριμένη κίνηση. Ωστόσο δεν λάβαμε καμία απάντηση στο αίτημα μας για άδεια να υλοποιήσουμε αυτή την πρωτοβουλία”.
Συνυπολογίζοντας τον παράγοντα “πρόκληση”, οι φοιτητές ήθελαν να... προκαλέσουν έναν γόνιμο διάλογο πάνω στο φαινόμενο “ομοφοβία”. “Οι ομοφυλόφιλοι αποτελούν ένα σημαντικό ποσοστό – πληθυσμιακά – της ελληνικής κοινωνίας. Δεν γίνεται να τους αντιμετωπίζουμε ως απόκληρους”, καταλήγει ο κύριος Σπύρου.
Επιμελητές της συγκεκριμένης έκθεσης - πρωτοβουλίας ήταν οι Δημήτρης Σπύρου - Μόνικα Συρταριώτη - Φωτογράφος ο Νικόλας Χαρχαλάκης
