Στη φυλακή φαίνεται πως θα περάσει το υπόλοιπο της ζωής του ο Πακιστανός Αχμέτ Βακάς ο οποίος κακοποίησε σεξουαλικά, λήστεψε και τραυμάτισε στο κεφάλι τη 15χρονη, τότε, Μυρτώ Παπαδομιχελάκη στην Πάρο, προκαλώντας της βαρύτατα τραύματα.
Το δικαστήριο, κάνοντας δεκτή την πρόταση του εισαγγελέα της έδρας, καταδίκασε τον Βακάς σε ισόβια συν 25 χρόνια κάθειρξη.
Η καταδίκη του Βακάς ήταν το αποτέλεσμα μιας ιδιαίτερα φορτισμένης διαδικασίας, η οποία διεκόπη περισσότερες από μία φορές. Η μητέρα και η αδερφή της Μυρτώς διέκοψαν για λίγο τις καταθέσεις τους επειδή δεν είχαν το κουράγιο να διηγηθούν, χωρίς να λυγίσουν, όσα συνέβησαν από τις 22 Ιουλίου 2012 και μετά.
Ο εισαγγελέας είχε προτείνει την καταδίκη του κατηγορουμένου σε ισόβια κάθειρξη για τη ληστεία, η οποία έγινε με ιδιαίτερη σκληρότητα.
Για την απόπειρα ανθρωποκτονίας πρότεινε κάθειρξη 18 ετών, για τον βιασμό κάθειρξη 18 ετών και για την παράνομη εργασία κάθειρξη τριών μηνών.
"Ηθελε και να κλέψει το κινητό και να βιάσει... Η μάνα ήταν συγκινητική και γλαφυρή στην περιγραφή της. Δεν τον θεωρώ ένοχο επειδή είναι Πακιστανός ή αλλοδαπός. Γιατί λίγους μήνες μετά, θυμόμαστε την περίπτωση στην Ξάνθη, όπου Ελληνας βίασε και έκαψε ζωντανή την κοπέλα έξω από το σπίτι της. Είναι ένοχος για την κτηνωδία που προκάλεσε και αυτό οφείλεται στον ίδιο τον άνθρωπο, την ψυχή του, τον χαρακτήρα του. Να ευχηθώ καλό κουράγιο στην οικογένεια της Μυρτώς" ανέφερε χαρακτηριστικά ο εισαγγελέας.
Ο Αχμέτ Βακάς ζήτησε συγνώμη για την πράξη του και επιχείρησε να πείσει το δικαστήριο ότι σκοπός του ήταν αρχικά μόνο να κλέψει το κινητό και όχι να κακοποιήσει τη Μυρτώ, ενώ επιχείρησε να δείξει μεταμέλεια για την πράξη του.
Απαντώντας κατά τη διάρκεια της απολογίας του σε ερωτήσεις της έδρας, ο Βακάς επισήμανε: "Περνούσα τον δρόμο και καθόταν μια κοπέλα. Την είδα πρώτη φορά. Στην αρχή σκέφτηκα να της κλέψω το κινητό και μετά σκέφτηκα να τη βιάσω. Εκανε σκηνικό για να το κρατήσει. Γλιστρήσαμε στις πέτρες και πέσαμε μαζί κάτω. Το κινητό έπεσε δίπλα μας. Πιαστήκαμε στα χέρια. Εγώ λίγο την έσπρωξα. Μετά της έβγαλα τα ρούχα για να μην με ακολουθήσει. Πήγα να φύγω και με τράβηξε με το πόδι της. Επεσα, είδα την πέτρα, την άρπαξα και την πέταξα γύρω μου, αφού γύρισα και την κοίταξα. Η πέτρα έπεσε στο μάτι της. Δεν ήθελε, με το ζόρι τη βίασα. Με το ένα χέρι την κρατούσα από τον λαιμό και με το άλλο έκανα αυτό το πράγμα. Ζητώ συγνώμη".
Η διορισμένη από το δικαστήριο συνήγορος υπεράσπισης επιχείρησε να συνυπολογιστεί ως ελαφρυντικό για τον πελάτη της το νεαρό της ηλικίας του, αφού, όπως είπε, είναι κάτω από 25 ετών.
Η κατάθεση της μητέρας της Μυρτώς στο δικαστήριο ήταν συγκλονιστική.
Η ακροαματική διαδικασία διακόπηκε λίγο πριν από το μεσημέρι επειδή, λόγω της συναισθηματικής φόρτισης, η κ. Κοτρώτσου δεν ήταν σε θέση να συνεχίσει. Στην κατάθεσή της υποστήριξε ότι ο Αχμέτ Βακάς ήθελε να σκοτώσει τη Μυρτώ. "Είχε ήδη πάρει το κινητό της και την είχε βιάσει. Συνέχισε όμως να τη χτυπάει με την πέτρα", είπε και συμπλήρωσε: "Πήγαμε στην Πάρο επειδή η μεγάλη μου κόρη είχε ψυχικά κουραστεί από τις Πανελλαδικές εξετάσεις. Ηθελε να πάει με τις φίλες της διακοπές αλλά εγώ φοβόμουν. Ετσι αποφασίσαμε να πάμε όλοι μαζί για να προσέχω τη μεγάλη μου κόρη. Είχα και το αυτοκίνητο μαζί μου οπότε ό,τι κι αν χρειάζονταν και τα άλλα παιδιά θα ήμουν δίπλα τους. Εκείνη την ήμερα καθόμασταν στην παραλία, η Μυρτώ ως υστερικά συντηρητικό και μη κοινωνικό άτομο δεν ήθελε να βγάλει τα ρούχα της και να κολυμπήσει. Μου ζήτησε να πάει μια βόλτα. Οχι, της είπα!
-Γιατί μαμά; είπε η Μυρτώ.
-Γιατί, παιδί μου, είναι ένας μαυριδερός και κοιτάζει προς τα εδώ και με φοβίζει. Και θα φύγουμε σε λίγο.
-Πού είναι τώρα; Δεν τον βλέπω, είπε η Μυρτώ.
-Εφυγε προς τα επάνω, παιδί μου, της είπα.
-Εντάξει, θα είμαι εδώ στα βράχια και θα ακούω μουσική. Μόλις μαζέψεις τα πράγματα φώναξέ με ή τηλεφώνησέ μου και θα έρθω.
Οταν της τηλεφώνησα, διαπίστωσα ότι το κινητό της ήταν απενεργοποιημένο. Αμέσως ξεκίνησα να την ψάχνω με τη μεγάλη μου κόρη. Φτάσαμε στα βράχια και μου λέει η κόρη μου.
-Μαμά, είναι ένας περίεργος άνθρωπος εδώ κάτω.
-Μήπως είναι η Μυρτώ; ρώτησα.
-Οχι, δεν νομίζω, είπε το κορίτσι, μη μπορώντας να αναγνωρίσει την ίδια της την αδελφή.
Οταν πλησίασα το σημείο, είδα ένα αλλοιωμένο σώμα και πρόσωπο. Εβλεπα παντού αίμα. Παρά πολύ αίμα. Το δεξί της μάτι ήταν κλειστό, πρησμένο και μελανιασμένο. Το αριστερό της μάτι ήταν ανοιχτό και ασάλευτο. Πρησμένο και αυτό και ματωμένο. Σκέφτηκα πως αν δεν πέθανε ακόμα, σε λίγα λεπτά θα είναι σίγουρα νεκρή! Στο νοσοκομείο μού είπαν ότι το παιδί μου είναι κλινικά νεκρό. Οπως διαπιστώθηκε αργότερα στο νοσοκομείο, όλο της το πρόσωπο ήταν σπασμένο. Τέσσερις μήνες μετά το συμβάν, πήγα πάλι στο ίδιο σημείο! Ηθελα να το δω. Ηθελα να δω το μέρος που κακοποιήθηκε το παιδί μου. Παρόλο που έβρεξε και η θάλασσα ξέβραζε τα νερά της, τα βράχια είχαν ακόμα το αίμα του παιδιού μου! Εννέα φιάλες αίμα τής χορηγήσαν στο νοσοκομείο".
Την ώρα που ο δράστης της βάναυσης κακοποίησής της λογοδοτούσε στο δικαστήριο της Σύρου για τις εγκληματικές πράξεις του, η Μυρτώ Παπαδομιχελάκη έδινε τον δικό της αγώνα στο εξειδικευμένο Κέντρο Αποκατάστασης Animus της Λάρισας, όπου νοσηλεύεται από τα ξημερώματα της Κυριακής μετά την επιστροφή της από τη Βοστόνη.
Σύμφωνα με το 'Έθνος", υπό την καθοδήγηση των γιατρών κι έχοντας στο προσκεφάλι της τη γιαγιά της, η 16χρονη πέρασε τη δεύτερη ημέρα ενός πολύμηνου απαιτητικού εξατομικευμένου προγράμματος αποθεραπείας, το οποίο σχεδιάστηκε με σκοπό να αποκαταστήσει ό,τι είναι δυνατό από τις λειτουργίες που χάθηκαν, λόγω των βαρύτατων κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων που της προκάλεσε ο Πακιστανός στην Πάρο.
Οι υπεύθυνοι του Κέντρου, που ανέλαβαν αφιλοκερδώς να βοηθήσουν την κοπέλα, δηλώνουν συγκρατημένα αισιόδοξοι, ποντάροντας τόσο στο νεαρό της ηλικίας της όσο και στη νοητική της επάρκεια.
Σε πρώτη φάση θα επιχειρηθεί μείωση των αντιεπιληπτικών φαρμάκων που την κρατούν σε σχετική καταστολή. Το πρόγραμμα, το οποίο περιλαμβάνει εργοθεραπεία, λογοθεραπεία και ψυχολογική υποστήριξη, θα έχει τουλάχιστον εξάμηνη διάρκεια.
Οι γιατροί διευκρινίζουν πως είναι εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατο να επανέλθει η Μυρτώ στην κατάσταση που ήταν πριν από τον τραυματισμό. Ευελπιστούν, ωστόσο, πως θα αποκαταστήσουν τη δυνατότητά της να μιλάει, να κινεί τα άνω και κάτω άκρα, ίσως ακόμα και κάποια στιγμή να περπατήσει.
