Διανοητικές προκλήσεις, εξάσκηση μυαλού και όρασης, διέγερση της φαντασίας, αλλά και το μαγικό συναίσθημα του συνθέτω-συνδυάζω, μπορούν να χαρίσουν τα παιχνίδια, όπως το «φιδάκι», ο «γκρινιάρης» το σκάκι, καθώς και οι ευρηματικοί γρίφοι λογικής, οι χειροποίητες σπαζοκεφαλιές και τα «περίεργα» παζλ.
Παιχνίδια πολλά, παλιά και καινούργια χαρίζουν σε μικρούς και μεγάλους ώρες χαλάρωσης και διασκέδασης. Τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότεροι στρέφονται προς τα επιτραπέζια παιχνίδια, με τους κατασκευαστές να στρέφονται σε καλαίσθητες ξύλινες κατασκευές, κάνοντας το κάθε παιχνίδι ξεχωριστό. Ένα πραγματικό έργο τέχνης.
Ο Δημήτρης Παραδείσης εδώ και 13 χρόνια ασχολείται με τα επιτραπέζια παιχνίδια, δημιουργώντας τα δικά του ξύλινα χειροποίητα παιχνίδια και προτείνοντας σε μικρούς και μεγάλους έναν εναλλακτικό τρόπο διασκέδασης και απόλαυσης του ελεύθερου.
Ο 45χρονος Δημήτρης σπούδασε φωτογράφος και αρχικά εργάστηκε σε περιοδικά της Αθήνας εργάστηκε σε περιοδικό ως φωτογράφος-δημοσιογράφος, ώσπου ένα δώρο ενός φίλου του από το Άμστερνταμ, ένα παιχνίδι «σπαζοκεφαλιάς», τον οδήγησε να αφήσει την εργασία του και να ασχοληθεί με το παιχνίδι… επαγγελματικά.
«Δε γίνεται να τα κάνεις όλα. Όταν έχεις πολλούς καρπούς στα χέρια, κάποιοι θα σου πέσουν. Έτσι άφησα τη δουλειά μου ως φωτογράφος για να κυνηγήσω την κατασκευή χειροποίητων παιχνιδιών», δηλώνει ο Δημήτρης, μιλώντας στο Αθηναϊκό Πρακτορείο.
«Ενθουσιάστηκα όταν μου φέρανε αυτό το δώρο και το πρώτο πράγμα που ήθελα να διαπιστώσω είναι αν έχει μοναδική λύση. Κόλλησα τόσο πολύ που άρχισα να ψάχνω πως θα μπορούσα από μόνος μου να δημιουργήσω μια τέτοια σπαζοκεφαλιά», λέει.
«Έψαξα να βρω ένα ειδικό ξύλο για να αρχίσω να δημιουργώ από μόνος μου παιχνίδια. Τελικά με τη βοήθεια ενός φίλου μου, του Tee από τη Ταϊλάνδη, βρήκαμε εκεί το κατάλληλο ξύλο για να το χρησιμοποιήσουμε στην κατασκευή των παιχνιδιών, το λεγόμενο teak. Το συγκεκριμένο ξύλο έχει περισσότερη διάρκεια στο χρόνο, ότι πιο ιδανικό δηλαδή για να διατηρηθεί ένα ξύλινο παιχνίδι. Με τον Tee αποφασίσαμε να συνεργαστούμε. Αγαπάει όσο κι εγώ αυτό που επιλέξαμε να κάνουμε», συνεχίζει.
Ο ίδιος και ο φίλος του αποφάσισαν να συνεργαστούν με πανεπιστήμια της Ταϊλάνδης, για να εξοικονομήσουν χρόνο στην κατασκευή. «Ο Τee ήταν φοιτητής εκεί και μέσω γνωριμιών θελήσαμε να συνεργαστούμε μαζί τους. Οι φοιτητές χάρη στην οξυδέρκεια τους μπορούν γρήγορα να δημιουργήσουν κατασκευές παιχνιδιών, ύστερα από τις οδηγίες που τους δίνουμε. Πέρα του ότι τους άρεσε η ασχολία αυτή, βρήκαν ένα παραπάνω λόγο στο να συμμετέχουν, αφού έβγαζαν έτσι και κάποιο εισόδημα», λέει ο κ. Παραδείσης.
Ο Δημήτρης σήμερα έχει ανοίξει καταστήματα σε περιοχές της Αττικής και συνεχίζει τα ταξίδια του στην Ταϊλάνδη, αναζητώντας νέα υλικά και συνεργασίες. «Δε έχω βαρεθεί τη δουλειά μου κι ούτε πρόκειται, γιατί είναι πρωτότυπη και μοναδική. Ήταν ένα ρίσκο όταν ξεκίνησα αλλά το ήθελα πολύ. Παρά την οικονομική κρίση ο κόσμος δείχνει ότι δεν έχει πάψει να αγοράζει παιχνίδια. Έχει σταματήσει να βγαίνει και προτιμά να μένει με παρέα στο σπίτι, περνώντας το χρόνο του διασκεδαστικά», επισημαίνει.
«Επέλεξα ν ακολουθήσω μια δουλειά που ερωτεύτηκα και δε το μετανιώνω. Έχω πολλά χόμπι, όπως το να παίζω πινγκ-πονγκ σε ομάδα, αλλά το εμπόριο επιτραπέζιων παιχνιδιών ήταν κάτι που ήθελα να το κάνω επάγγελμα. Τα παιχνίδια μπορούν να σε βάλουν σε μια διαφορετική νοοτροπία σκέψης, να σε μαγέψουν και να σε προβληματίσουν μέχρι να οδηγηθείς σ’ αυτό το υπέροχο συναίσθημα της νίκης. Από τότε που ξεκίνησα μέχρι και τώρα αναζητώ νέες μορφές παιχνιδιών, δε πρόκειται να σταματήσω…» καταλήγει ο κ. Παραδείσης.
