Μπορεί πολλοί από εμάς με το πέρασμα τωχ χρόνων να αποκλείουμε τον εαυτό μας από πράγματα ή δραστηριότητες που θα κάναμε σε μικρότερη ηλικία. Παρόλ' αυτά όμως υπάρχει μια γυναίκα, η οποία εφαρμόζει κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη ρήση "ποτέ δεν είναι αργά".
Ο λόγος για τη Λουκία Χατζηλουκά, η οποία νιώθει περήφανη για τον εαυτό της από τη στιγμή που αποφάσισε να του ένα πολύ ακριβό δώρο: αυτό της μόρφωσης.
Όταν "έπρεπε" δεν το τελείωσε. Όχι ότι δεν έπαιρνε τα γράμματα, απλώς δεν είχε την ωριμότητα να καταλάβει πόσο σημαντικό είναι.
Κάποια στιγμή παντρεύτηκε, έκανε την κόρη της και από τα 22 μέχρι σήμερα εργάζεται ασταμάτητα.
Αργότερα συνειδητοποίησε ότι το χαρτί κάπου θα της χρειαστεί στη συνέχεια, ενώ αισθανόταν κάπως άβολα όταν έπρεπε να συμπληρώνει στα έντυπα το "απόφοιτη δημοτικού".
Έτσι, αποφάσισε να κάτσει ξανά στα θρανία του Γενικού Εσπερινού Ηρακλείου το 2011. Εκείνη βρίσκεται στη Γ’ Γυμνασίου ενώ η κόρη της στην Α’ . Πολλές φορές η μαμά εκπλήσσει την κόρη, αν η δεύτερη πει κάποια απορία φωναχτά και η πρώτη απαντήσει.
"Όσο και να σας φανεί περίεργο, εγώ νιώθω ότι ξεκίνησα από το μηδέν και έχω φτάσει πολύ ψηλά! Και θα φτάσω ακόμα ψηλότερα, θα πάω και στο Λύκειο και αργότερα ποιος ξέρει; Μπορεί να σπουδάσω μαζί με την κόρη μου κάποια στιγμή" λέει στο MadeinCreta.
"Πιο μικρή ένα μάθημα δεν το καταλάβαινα όπως το καταλαβαίνω τώρα. Μου είναι πιο εύκολο, ίσως επειδή σκέφτομαι πιο ώριμα".
Η Λουκία από τη ζωή της και τους ρόλους της ως μαμά, εργαζόμενη και μαθήτρια έμαθε ότι είναι πολύ εύκολο να βάλει κανείς τη ζωή του σε πρόγραμμα, ενώ για εκείνη είναι μια καλή διέξοδος για να ξεπερνάει τα όποια προβλήματα τυχόν αντιμετωπίσζει.
"Βουνό δεν υπάρχει πουθενά, εμείς κάνουμε τα πράγματα και φαίνονται βουνό κάποιες φορές. Όταν έχουμε τη θέληση και αγωνιζόμαστε και πολεμάμε δεν υπάρχει πουθενά βουνό Εμείς το βάζουμε το βουνό μπροστά μας. Εγώ μέχρι στιγμής δεν έχω φοβηθεί τίποτα στη ζωή μου", καταλήγει η Λουκία.
