Μία από τις πρώτες διαφημίσεις του ιστορικού κινηματογράφου "Πτι παλαί" στο Παγκράτι, τον Φεβρουάριο του 1963, εξηγούσε ότι το όνομά του σημαίνει "πολυτέλεια που σταματάει ο νους μπροστά της", μιλώντας για την αίσθουσε με το "κοσμοπολίτικο περιβάλλον". Έκτοτε πέρασαν 51 ολόκληρα χρόνια. Ο αγαπημένος κινηματογράφος της οδού Ριζάρη κρέμασε ένα περίπου χρόνο πριν, την ταμπέλα "Καλό Καλοκαίρι". Οι μήνες πέρασαν ακολούθησε το φθινόπωρο, ο χειμώνας και η αίθουσα παρέμεινε κλειστή, αδυνατώντας να παραμείνει λειτουργική και οικονομικά υγιής.
Ένα χρόνο αργότερα, οι δύο ιδιοκτήτες του, αδελφοί Στεργιάκη, αποφάσισαν να δώσουν και πάλι πνοή στην ιστορική αίθουσα.
Το Πτι Παλαί στα πρώτα του βήματα ανήκε στη νέα γενιά κινηματογράφων που επέβαλαν νέα ήθη στο κινηματογραφικό γίγνεσθαι της εποχής.
Εξαιρετικά φροντισμένος, ξεκίνησε κατευθείαν με ταινίες πρώτης προβολής, όντας σε απόσταση από το κέντρο του "συνοικιακού", την εποχή εκείνη, Παγκρατίου, και πιο κοντά στις κεντρικές περιοχές της πόλης.
Μία βασική του ιδιομορφιά ήταν ότι ο εξώστης του ήταν υπόγειος και, φυσικά, για να βρεθεί κάποιος στη πλατεία κατέβαινε ακόμα περισσότερο (αν και ουσιαστικά –λόγω μεγάλης ανωφέρειας στο σημείο της εισόδου– πρόκειται για ισόγεια αίθουσα).
Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του η κομψότητα, που πάντα διατηρούσε και διατηρεί, τόσο λόγω του ονόματος του όσο και λόγω προγραμματισμού. Μετά από κάποιες αναζητήσεις στην αρχή, σταθεροποιήθηκε στην προβολή καλών ταινιών και ήταν ο αγαπημένος κινηματογράφος των σινεφίλ
Το ανακαινισμένο «Πτι Παλαί» αριθμεί 450 περίπου θέσεις και στη σκέψη των αδελφών Στεργιάκη, ιδιοκτητών της αίθουσας, είναι να εμπλουτίσουν τη λειτουργία του με θεατρικές παραστάσεις ή ακόμα και Καραγκιόζη.
