Λάθη και παραλείψεις εντοπίστηκαν στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Παιδείας, ορισμένα εκ των οποίων διορθώθηκαν. Συγκεκριμένα, υπήρξαν αλλαγές ως προς τον τρόπο υπολογισμού του Βαθμού Προαγωγής και Απόλυσης, γνωστού ως ΒΠΑ.
Σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο του Υπουργείου Παιδείας, ίσχυαν συντελεστές 0,5 για την Α' τάξη του λυκείου, 0,7 για τη Β' και 0,9 για τη Γ' τάξη. Ο τρόπος όμως υπολογισμού του ΒΠΑ είχε ως αποτέλεσμα η μέγιστη βαθμολογία να είναι το 14 και όχι το 20.
Αυτό προέκυπτε ως εξής:
Α τάξη 20 Χ0,4= 8
Β τάξη 20 Χ0,7= 14
Γ τάξη 29 Χ0,9= 18
10+14+18= 42/3 (3ταξεις) = 14
Το Υπουργείο Παιδείας έκανε μερικές αλλαγές ως προς τον τρόπο υπολογισμού του ΒΠΑ, προκειμένου το μέγιστο να είναι το 20 και όχι το 14. Ο συντελεστής για την Α' άλλαξε και πλέον είναι 0,4 από 0,5, για τη Β' διατηρήθηκε 0,7 και για τη Γ' στο 0,9. Η διαίρεση δεν θα γίνεται πλέον με το 3, όσες και οι τάξεις, άλλα με το 2. Ακολουθεί παράδειγμα:
Μαθητής που έχει 20 σε όλες τις τάξεις και έχει γράψει 20 στις πανελλήνιες:
Α 20Χ0,4= 8
Β 20Χ0,7= 14
Γ 20Χ0,9= 18
8+14+18= 40
Το άθροισμα των τριών τάξεων διαιρείται με το 2 (40/2) και το αποτέλεσμα είναι 20.
Αναπροσαρμογή του ΒΠΑ
Για την προσμέτρηση, ο γενικός βαθμός προαγωγής της Α’ τάξης Γενικού Λυκείου, της Β’ τάξης Γενικού Λυκείου και ο γενικός βαθμός απόλυσης της Γ’ τάξης Γενικού Λυκείου, εφόσον έκαστος είναι μεγαλύτερος της μιας μονάδας σε σχέση με τον Μ.Ο. των τεσσάρων ανά Ομάδα Προσανατολισμού μαθημάτων που εξετάζονται σε πανελλήνιες εξετάσεις, αναπροσαρμόζεται ώστε να μην απέχει περισσότερο από μία μονάδα από τον
βαθμό του Μ.Ο και στη συνέχεια ο αναπροσαρμοσμένος “προαγωγικός” βαθμός της Α΄ Λυκείου πολλαπλασιάζεται με συντελεστή 0,4, της Β΄ με συντελεστή 0,7 και ο “απολυτήριος” της Γ΄ τάξης με συντελεστή 0,9. Το άθροισμα των τριών διαιρούμενο δια δύο αποτελεί τον Β.Π.Α. Το εν λόγω πηλίκο λογίζεται ως πέμπτος βαθμός για την εισαγωγή του μαθητή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Παράδειγμα:
Μαθητής με Μ.Ο στα 4 πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα 15 και βαθμούς προαγωγής στην Α' τάξη 18, στη Β' 17 και στη Γ' βαθμό απόλυσης 16
Το 18 της Α' τάξης, επειδή απέχει περισσότερο της μια μονάδας από τον Μ.Ο των πανελληνίων που είναι 15, αναπροσαρμόζεται και γίνεται 16, στη Β' το 17 γίνεται 16 και στη Γ' το 16 παραμένει, καθώς απέχει μια μονάδα από το 15. Ακολούθως πολλαπλασιάζονται οι αναπροσαρμοσμένοι βαθμοί με τους συντελεστές
Α (18) 16Χ0,4= 6,4
Β (17) 16Χ0,7= 11,2
Γ (16) 16Χ0,9=14,4
6,4+11,2+14,4= 32
32/2= 16 ΒΠΑ
Σε περίπτωση που ο βαθμός προαγωγής ή απόλυσης είναι μεγαλύτερος μέχρι και μία μονάδα σε σχέση με τον Μ.Ο. των τεσσάρων ανά Ομάδα Προσανατολισμού μαθημάτων που εξετάζονται σε πανελλήνιες εξετάσεις, ο βαθμός αυτός δεν αναπροσαρμόζεται αλλά πολλαπλασιάζεται ως έχει με τον προβλεπόμενο ανά τάξη συντελεστή.
Σε περίπτωση που ο βαθμός προαγωγής ή απόλυσης είναι μικρότερος σε σχέση με τον Μ.Ο. των τεσσάρων ανά Ομάδα Προσανατολισμού μαθημάτων, ο βαθμός αυτός αναπροσαρμόζεται προς τα άνω κατά μία το πολύ μονάδα (και μέχρι του ορίου του Μ.Ο.) κατά τον υπολογισμό με τον ανά τάξη προβλεπόμενο συντελεστή.
Παράδειγμα:
Μαθητής με Μ.Ο στα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα 16 και βαθμούς προαγωγής στην Α' 14, στη Β' 15 και στη Γ' 12. Στην περίπτωση αυτή έχουμε τις ακόλουθες αναπροσαρμογές:
Στην Α' τάξη το 14 γίνεται 15, στη Β' το 15 γίνεται 16 και στη Γ' το 12 γίνεται 13.
Α (14) 15Χ0,4 = 6
Β (15) 16Χ0,7=11,2
Γ (12) 13Χ0,9= 11,7
6+11,2+11,7= 28,9
28,9/2 = 14,45 ΒΠΑ
Παραμένουν κάποια λάθη
Ωστόσο παρά τις διορθώσεις υπάρχουν ακόμα λάθη. Συγκεκριμένα εντοπίζεται ένα λάθος στο ακόλουθο σημείο:
Απαραίτητη προϋπόθεση για την απόλυση του μαθητή αποτελεί η επίτευξη γενικού βαθμού ίσου ή ανώτερου του δέκα (10), καθώς και η επίτευξη μέσου όρου προφορικής και γραπτής βαθμολογίας ίσου ή ανώτερου του δέκα (10) στο μάθημα της Ελληνικής Γλώσσας και των Μαθηματικών, ανεξαρτήτως του μέσου όρου της βαθμολογίας αυτού.
Οι μαθητές που επιλέγουν το πεδίο των ανθρωπιστικών σχολών δε διδάσκονται μαθηματικά με βάση το ανακοινωθέν πρόγραμμα. Άρα πως είναι δυνατόν να απαιτείται για την απόλυση επίτευξη του 10 στα μαθηματικά;
Άλλα προβλήματα
Τέλος, υπάρχουν και αλλά θέματα που χρήζουν διευκρινίσεις για να υπάρχει ισότητα ως προς την πρόσβαση στα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Μπορεί ένας καθηγητής για το 50% των θεμάτων να θέσει εύκολες ασκήσεις και κάποιος άλλος πιο δύσκολες, άρα δημιουργούνται ανισότητες. Επιπρόσθετα, αναφέρεται ότι η βαθμολόγηση θα γίνεται από τον διδάσκοντα (τα γραπτά διορθώνονται από τον οικείο διδάσκοντα σελίδα 7 άρθρο 3 παράγραφος 5) άρα είναι στην διακριτική του ευχέρεια να πριμοδοτήσει κάποιους μαθητές, ενώ δεν έχουν γράψει καλά στις εξετάσεις. Το εν λόγω σύστημα ίσως δημιουργήσει πελατειακές σχέσεις γονέων-μαθητών με τους καθηγητές, με αντάλλαγμα υψηλούς βαθμούς.
