Οι επιμέρους ετερότητες, που συγκροτούν τη μουσουλμανική μειονότητα, και συγκεκριμένα οι Πομάκοι, και η διδασκαλία της Πομακικής, δεν θα πρέπει να αποτελέσουν μια εμβόλιμη και εμβαλωματική προσθήκη στο υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα αλλά μέρος ενιαίας προσέγγισης της εκπαιδευτικής και της εθνικής πολιτικής, συγκροτημένης, βαθιά επισταμένης και συνολικά σχεδιασμένης μεταρρυθμιστικής προσπάθειας διαχείρισης της αλλογλωσσίας και των ταυτοτήτων στην εκπαίδευση, που θα περιλαμβάνει όλες τις γλωσσικές, εθνικές, πολιτισμικές ταυτότητες.
Τα παραπάνω αναφέρονται σε γραπτή απάντηση του υφυπουργού Παιδείας κ. Γεωργαντά σε Αναφορά του Βουλευτή κ. Αλεξόπουλου σχετικά με την εισαγωγή της Πομακικής Γλώσσας στα Σχολεία όπου φοιτούν Πομάκοι.
Η Ελλάδα έχει, σε όλη τη μακραίωνη πορεία της, επιδείξει σεβασμό στις πολιτισμικές ετερότητες, με στόχο την εξασφάλιση, όσον αφορά το χώρο της Παιδείας, ίσων ευκαιριών στην εκπαίδευση, μακριά από μεθοδεύσεις στέρησης και αποκλεισμού.
Παράλληλα γνωστοποιείται ότι η παρεχόμενη μειονοτική εκπαίδευση στην Ελλάδα αφορά την οριοθετημένη μουσουλμανική μειονότητα Θράκης, η οποία αποτελεί και τη μοναδική, νομικά αναγνωρισμένη μειονότητα στην Ελλάδα σήμερα. Η μουσουλμανική μειονότητα, - όπου μουσουλμανική είναι και ο μοναδικός νόμιμος όρος και προσδιορισμός της-, της οποίας η ιστορικότητα ανάγεται στην ελληνοτουρκική Συνθήκη της Λωζάννης, αναλύεται σε τρεις μειονοτικές – εθνοτικές συνιστώσες, τους Ρομά, τους Πομάκους και τους τουρκογενείς Έλληνες πολίτες, μουσουλμάνους κατά το Θρήσκευμα κατοίκους της Θράκης.
Οι συνιστώσες αυτές, οι οποίες υποστασιοποιούνται θεσμικά ως ενιαία μειονότητα, με βάση το θρήσκευμά τους και μόνο, σύμφωνα κατ’ αρχήν με τη Συνθήκη της Λωζάννης, συγκροτούν και το μαθητικό δυναμικό της ad hoc δίγλωσσης μειονοτικής εκπαίδευσης. Η ίδρυση των μειονοτικών σχολείων, δυνατότητα και αποτέλεσμα νομικής επιταγής, διεθνών συνθηκών και διακρατικών συμφωνιών, θεμελιώθηκε και αρθρώθηκε νομικά από τη Συνθήκη της Λωζάννης και συμπληρώθηκε από τις διατάξεις του Μορφωτικού Πρωτοκόλλου του 1968 και της Ελληνοτουρκικής Συμφωνίας για την Πολιτιστική Συνεργασία του 2000.
Επίσης αναφέρεται ότι το Αναλυτικό Πρόγραμμα των μειονοτικών σχολείων είναι δίγλωσσο και αναπτύσσεται τόσο στην ελληνική όσο και στην τουρκική γλώσσα, οι οποίες εκτός από γλώσσες διδασκαλίας είναι και οι ίδιες αντικείμενο διδασκαλίας, - η οριστικοποίηση, παγίωση και ανάδειξη της τουρκικής ως της μοναδικής γλώσσας διδασκαλίας επήλθε με το Μορφωτικό Πρωτόκολλο Ελλάδας – Τουρκίας του 1968.
Καλόγηρος Βασίλειος
