Κεντρικό θέμα στη δίκη των κατηγορούμενων για συμμετοχή στους “Πυρήνες της Φωτιάς”, ήταν τη Δευτέρα η συμπλοκή της Πεύκης το Μάιο του 2011, ενώ κεντρικό πρόσωπο ο Θεόφιλος Μαυρόπουλος.
Ο Μαυρόπουλος είχε παραδεχτεί τη συμμετοχή του στη συγκεκριμένη συμπλοκή, αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι οι αστυνομικοί “προσπάθησαν να συλλάβουν εμένα και τον σύντροφό μου. Η απάντησή μας ήταν η άρνηση παράδοσης μέσω της ένοπλης αντίστασης με σκοπό τη διατήρηση της ελευθερίας μας, που τόσο εκτιμάμε ως αναρχικοί”. Ο Θεόφιλος Μαυρόπουλος αρνήθηκε κάθε εμπλοκή στην οργάνωση, εκδήλωσε όμως την αλληλεγγύη του σε όσους δηλώνουν μέλη της.
Κατά την εξέταση των δύο μαρτύρων αστυνομικών, το δικαστήριο ασχολήθηκε με το αν και κατά πόσο ήθελε να σκοτώσει τους δύο αστυνομικούς.
Στις καταθέσεις τους οι δύο ένστολοι ανέφεραν ότι βρέθηκαν στην περιοχή από κλήση που δέχθηκαν για άσχετο γεγονός και εντόπισαν τυχαία τον κατηγορούμενο μαζί με ένα άλλο άτομο που τελικά διέφυγε. Σύμφωνα με όσα κατέθεσαν, στην προσπάθειά τους να τους σταματήσουν για έλεγχο δέχτηκαν επίθεση με πιστόλι από τον κατηγορούμενο και στη συνέχεια ανταπέδωσαν τα πυρά. Ισχυρίστηκαν ότι ο κατηγορούμενος τους πυροβόλησε από πολύ κοντινή απόσταση και πως «από θαύμα βρισκόμαστε ακόμα στη ζωή». Οι δύο αστυνομικοί εμφανίστηκαν πεπεισμένοι πως στόχος του κατηγορούμενου ήταν να τους σκοτώσει.
Από την πλευρά της η υπεράσπιση εστίασε στις “αντιφάσεις που υπάρχουν στις καταθέσεις μεταξύ προανάκρισης και ανάκρισης των μαρτύρων”. Συγκεκριμένα, στην προανάκριση ο ένας αστυνομικός είχε καταθέσει πως -ενώ είχε προηγηθεί ο τραυματισμός του συναδέλφου του - δέχτηκε τον πυροβολισμό αφού είχε τραβήξει το υπηρεσιακό του πιστόλι και πριν προλάβει να ανταποδώσει. Επιπλέον, ο συνήγορος του Θ. Μαυρόπουλου αναφέρθηκε στην απουσία των αποτελεσμάτων βαλλιστικής έρευνας, σχεδόν δύο χρόνια μετά το συμβάν.
Μετά τις καταθέσεις των δύο αστυνομικών τον λόγο πήρε ο Θεόφιλος Μαυρόπουλος λέγοντας: “Ένας αστυνομικός, είτε έχει το πιστόλι του στη θήκη είτε το έχει στο χέρι, είναι εμπόδιο στη ελευθερία μου. Και αυτό ισχύει και γενικά και ειδικά”.
