Τι ανέφερε σε γράμμα της, το οποίο διαβάστηκε σε αμφιθέατρο της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ
Για πρώτη φορά «έσπασε» τη σιωπή της η 13χρονη πλέον – γνωστή ως 12χρονη από την υπόθεση του Κολωνού, η ιστορία της οποίας συγκλόνισε το πανελλήνιο.
Η «φωνή» του κοριτσιού ακούγεται μέσω ενός γράμματος, το περιεχόμενο του οποίου διαβάστηκε από τη μεγαλύτερη αδερφή του σε αμφιθέατρο της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ, στη διάρκεια εκδήλωσης που διοργάνωσε η Επιτροπή Αλληλεγγύης στη 12χρονη και την οικογένειά της.
Η μικρή ζητά συγγνώμη που δεν μίλησε για τα όσα βίωνε από την αρχή και εκφράζει τη στεναχώρια της που όλο αυτό το διάστημα εκδίκασης της υπόθεσης, βρίσκεται μακριά από την οικογένεια της.
«Μακάρι να μην είχε εμφανιστεί ποτέ αυτό το τέρας μπροστά μου... Η μαμά μου είναι αθώα και θα το λέω συνέχεια μέχρι να το καταλάβουν όλοι» γράφει, μεταξύ άλλων, στο γράμμα της.
Αναλυτικά, η ανήλικη αναφέρει στο γράμμα της:
«Είμαι η … (12χρονη) και θέλω να σας εκφράσω μια τελευταία φορά τα συναισθήματά μου. Ακούστε με σας παρακαλώ, ακούστε με. Εσείς ήσασταν η λύτρωσή μου, η βοήθεια που περίμενα τόσο καιρό μέσα στον εφιάλτη που ζούσα.
Σας εμπιστεύτηκα, σας μίλησα… περίμενα τη βοήθειά σας για να μην περάσει κανένα άλλο παιδί όσα πέρασα εγώ.
Η τιμωρία μου όμως δεν έχει τελειώσει. Οι εφιάλτες μου είναι ακόμα εδώ. Όχι τη μαμά μου.
Πήγαινα στην πλατεία με το ποδήλατό μου, όπως όλα τα παιδιά της γειτονιάς. Μακάρι να μην είχε εμφανιστεί ποτέ αυτό το τέρας μπροστά μου. Όμως εμφανίστηκε.
Σας ζητώ συγγνώμη που δεν μίλησα από την αρχή… φοβόμουν πολύ. Ήρθε η ώρα όμως, ήρθε η λύτρωσή μου, ήρθατε εσείς. Πίστεψα ότι τελείωσαν οι εφιάλτες μου και ξαφνικά: Πού είναι η μαμά μου; Γιατί τη μαμά μου; Πού είναι τα αδέλφια μου; Πού είναι η οικογένειά μου; Γιατί με αφήσατε μόνη μου;
Εγώ φταίω, εγώ φταίω που δεν σας μίλησα νωρίς. Όχι η μαμά μου. Θέλω να σταματήσουν οι εφιάλτες μου εδώ.
Τα Χριστούγεννα δεν με άφησαν ούτε τη μαμά μου να δω.
Θέλω να σας πω κάτι, κυρία εισαγγελέα: όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που έχετε στα χέρια σας ήταν όλα μια πλάκα; Αυτό θέλετε να μου πείτε μετά από όλα αυτά που πέρασα;
Αυτό που ζητάω από το δικαστήριο και από τον κύριο πρόεδρο, τους δικαστές και τους ενόρκους είναι να με πιστέψουν ότι η μητέρα μου δεν γνώριζε τίποτα από όλα αυτά που έκανα και όχι ότι στα μισά λέω αλήθεια και στη μαμά μου λέω ψέματα. Η μαμά μου είναι αθώα και θα το λέω συνέχεια μέχρι να το καταλάβουν όλοι».
