«Οι γονείς πρέπει να φρενάρουν λίγο τα πράγματα με διακριτικότητα»
Σε σημαντικά ερωτήματα για τα παιδιά κλήθηκε να απαντήσει ο Νευρολόγος – Ψυχίατρος, Πρόεδρος του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας και Αντιπεριφερειάρχης Υγείας της Περιφέρειας Αττικής, Θάνος Ασκητής. ο γιατρός μίλησε στο Πρώτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας 91,6 και 105,8, στο δημοσιογράφο Θάνο Σιαφάκα και στην εκπομπή «Το GPS της Επικαιρότητας».
Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε στην αρχή της συνομιλίας του με το δημοσιογράφο «στην παιδικότητα έχουμε ένα μεγάλο στοιχείο: την περιέργεια και τη μίμηση. Το παιδί δηλαδή, όταν γεννιέται και αναπτύσσεται, είναι εγωκεντρικό για αυτό και οι γονείς ασχολούνται πάρα πολύ με το παιδί. Και το παιδί θέλει συνέχεια να ασχολείται μαζί του ο γονιός. Έπειτα, έχει περιέργεια. Αυτό είναι ένα μεγάλο όπλο εκπαίδευσης του παιδιού, μαθησιακής αναζήτησης και προσαρμοστικής βάσης στη ζωή του και έχει φυσικά και τη μίμηση. Η μίμηση είναι να αντιγράφει συμπεριφορές και ρόλους από τους ενήλικες ή και από τους γονείς τους ίδιους. Η ταχύτητα της εξέλιξης λοιπόν, δεν αφήνει το παιδί να περάσει τα στάδια της παιδικής περιόδου που είναι 3 με 6 που γίνεται το νήπιο δηλαδή και μπαίνει στην παιδική ηλικία 6-9 και 9-12, που είναι δύο φάσεις στη μετάφαση πριν από την ήβη. Επομένως, σήμερα να βλέπουμε παιδιά με τα smartphones στα χέρια τους και να έχουν μια υπερ-πληροφόρηση πολύ διάχυτη, αντιφατική και πάρα πολύ δυναμική για τον εγκέφαλο να τη διαχειριστεί αλλά και να την κατανοήσει. Άρα, καταλαβαίνουμε ότι η μιμητική συμπεριφορά χωρίς επεξεργασία αποτυπώνει συνθήκες προτύπων».
Πιο συγκεκριμένα, ο κ. Ασκητής, προς το τέλος της συζήτησης με το δημοσιογράφο, αναφερόμενος στα όρια που χρειάζεται να βάλουν οι γονείς στα παιδιά υπογράμμισε το εξής «δεν χρειάζεται το παιδί μου οχτώ χρονών να έχει ένα κινητό τηλέφωνο smartphone. Βλέπετε ότι βγήκαν μελέτες, οι οποίες δείχνουν ότι πρέπει να απωθούμε τη γρήγορη επαφή με το ψηφιακό δίκτυο του μικρού παιδιού, η οποία στεγνώνει τον εγκέφαλο, περιορίζει τη σκέψη με αποτέλεσμα να μην λειτουργεί η αντιληπτική κρίση και η ενσυναίσθηση που είναι τα μεγάλα όπλα της ενήλικης ζωής. Όλο αυτό λοιπόν, δημιουργεί αποσυνδέσεις από την ανθρώπινη επικοινωνία. Όσον αφορά τώρα, την κατάλληλη ηλικία στην οποία το παιδί μπορεί να πιάνει κινητό τηλέφωνο, θεωρώ ότι θα έπρεπε να είναι μετά το κλείσιμο του δημοτικού σχολείου και με στενή παρακολούθηση των γονιών».
