Με την ίδια πρόταση ζητείται να διαταχθεί η συνέχιση της προσωρινής τους κράτησης μέχρι την 6η Μαρτίου του 2024
Την παραπομπή σε δίκη ενώπιον Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Περιφέρειας του Εφετείου Δωδεκανήσου ενός 53χρονου και του 20χρονου γιού του για την δολοφονία από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση κατά συναυτουργία τον Αύγουστο του 2022 του 46χρονου εργολάβου οικοδομών, Τζάνη Τοπάλυ, πατέρα τριών ανήλικων παιδιών, εισηγήθηκε στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Ρόδου ο αντεισαγγελέας Πλημμελειοδικών Ρόδου.
Με την ίδια πρόταση ζητείται να διαταχθεί η συνέχιση της προσωρινής τους κράτησης μέχρι την 6η Μαρτίου του 2024, η οποία ήδη με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Ρόδου έχει παραταθεί έως τις 6 Σεπτεμβρίου 2023. Όπως αναφέρει η dimokratiki.gr, από την μέχρι τώρα έρευνα φέρεται να έχει προκύψει, ότι κατόπιν φραστικού επεισοδίου και διαπληκτισμού του 53χρονου με τον δολοφονηθέντα λόγω οικονομικών διαφορών στις 28.08.2022, κατόπιν συναπόφασης και από κοινού ενεργώντας οι κατηγορούμενοι, επέφεραν το θάνατο του 46χρονου Αλβανού υπηκόου με χρήση βίας, εν συνεχεία, τοποθέτησαν το πτώμα του σε Ι.Χ.Φ αυτοκίνητο, μάρκας MITSUBISHI, μοντέλο L200, ιδιοκτησίας του 53χρονου και το απέρριψαν σε ορεινή ερημική περιοχή στην Ψίνθο, ενώ μετέφεραν το αυτοκίνητο μάρκας HONDA του θύματος στις Καλυθιές και ακολούθησε προσπάθεια αποπροσανατολισμού των Αρχών, προκειμένου να μην αποκαλυφθεί η πράξη τους.
Αναφορικά με τον τρόπο επέλευσης του θανάτου του αποβιώσαντος, όπως ανέφερε στην προηγούμενη κρίση του το δικαστικό συμβούλιο, έπεσαν σε πλήθος αντιφάσεων κατά την προανακριτική απολογία τους και στην απολογία τους ενώπιον της Ανακρίτριας Πλημμελειοδικών Ρόδου. Εκρινε ειδικότερα, ότι δεν εναρμονίζεται με τους κανόνες της κοινής πείρας και λογικής η εκδοχή που υποστηρίζει ο πατέρας του 20χρονου, ότι κατόρθωσε μόνος του, χωρίς την βοήθεια του προσφεύγοντος, να περάσει το σκοινί από το λαιμό του αποβιώσαντος, ο οποίος είχε τα χέρια του ελεύθερα και να τον τραβήξει με αυτό περίπου 5 μέτρα σε ανηφορικό δρόμο, ενώ ο αποβιώσας προσπαθούσε να ελευθερωθεί από το σκοινί στο λαιμό του, μέχρι που έπεσε στο έδαφος αναίσθητος. Και τούτο λόγω της σωματικής διάπλασης του θανόντος, που είχε ύψος 1,90 μέτρα και βάρος περίπου 150 κιλών.
Επεσήμανε εξάλλου το δικαστικό συμβούλιο, ότι και ο πατέρας του στην απολογία του ενώπιον της Ανακρίτριας Πλημμελειοδικών Ρόδου, θεωρούσε ότι μόνο με τύχη θα μπορούσε να καταφέρει να δέσει τον λαιμό του αποβιώσαντος με το σκοινί, γιατί αλλιώς, δεν είναι εφικτό, αναφέροντας αυτολεξεί στην ως άνω απολογία του, ότι «ήταν τύχη» που κατόρθωσε να περάσει το σκοινί από τον λαιμό του αποβιώσαντος. Επίσης, υπέρ της συναυτουργικής τέλεσης της αξιόποινης πράξης και από τους δύο συγκατηγορουμένους συνηγορεί και η ιατροδικαστική έκθεση, η οποία αναφέρει, ότι «στο ινιακό οστό και στα όριά του με τα κροταφικά οστά, αμφοτεροπλεύρως, παρατηρούνται δύο εμπιεσματικά κατάγματα με ουσιαστικά πανομοιότυπους χαρακτήρες, ήτοι, κυκλικού σχήματος διαμέτρου 3, 5 – 4 εκ.», κατάγματα δηλαδή που προκλήθηκαν και στις δύο πλευρές της κεφαλής του αποβιώσαντος, ουσιαστικά πανομοιότυπα και τα οποία συνάδουν με την αιτία θανάτου του αποβιώσαντος, που σύμφωνα με την ως άνω ιατροδικαστική έκθεση, ήταν η κρανιοεγκεφαλική κάκωση, σε αντίθεση με αυτά που ισχυρίζεται ο 20χρονος στην προσφυγή του και επαναλαμβάνει και στο επ’ αυτής υπόμνημά του.
