«Ήταν τρομακτικό το... περπάτημα της φωτιάς» κατέθεσε υπάλληλος της Πολιτικής Προστασίας του δήμου Ραφήνας-Πικερμίου
Η μαρτυρία του ανθρώπου που πρώτος βρέθηκε στο Νταού Πεντέλης, όπου ξέσπασε η φονική πυρκαγιά, που οδήγησε στην τραγωδία στο Μάτι, βρέθηκε στο επίκεντρο της δίκης που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Ο Μανώλης Τσαλιαγκός, υπάλληλος δήμου Ραφήνας-Πικερμίου στο Τμήμα Πολιτικής Προστασίας, στην αποκαλυπτική κατάθεση του αναφέρθηκε στα κρίσιμα λεπτά, που ο κρατικός μηχανισμός δεν έδρασε, με αποτέλεσμα να θρηνήσουμε 104 ζωές. Οι ελλιπείς δυνάμεις της Πυροσβεστικής, καθώς και το ένα και μοναδικό εναέριο μέσο που πέταξε, σύμφωνα με το μάρτυρα, δεν ήταν ικανά για την κατάσβεση της πυρκαγιάς.
«Οι δυνάμεις που επιχειρούσαν εκεί ήταν ελάχιστες. Και αυτό μπορώ να σας το πω με βεβαιότητα» είπε ο μάρτυρας απευθυνόμενος στο δικαστήριο και συνέχισε σημειώνοντας, πως δεν ήταν δυνατό πέντε αυτοκίνητα να σβήσουν το συγκεκριμένο μέτωπο. «Σε πρώτο βαθμό, εμείς είμαστε περισσότεροι από όσοι ήταν στην Πυροσβεστική. Από εκεί και πέρα δεν ξέρω τι απέγινε» κατέθεσε ο υπάλληλος του δήμου και πρόσθεσε: «Οι αξιωματικοί εκεί ζητούσαν δυνάμεις και ήταν αγανακτισμένοι. Δυνάμεις περίμεναν, που δεν ήρθαν ποτέ. Οι δυνάμεις ήταν μηδενικές. Οι αξιωματικοί παρακαλούσαν, σαν ένα παιδί που λέει "δώστε μου το παιχνίδι". Έτσι παρακαλούσαν και εκείνοι για δυνάμεις. Βλέπαμε την απόγνωση ο ένας στα μάτια του άλλου. Η έλλειψη δυνάμεων ήταν το πρόβλημα».
Ο μάρτυρας εκτίμησε, πως αν τα εναέρια μέσα «είχαν πετάξει στο πρώτο δεκάλεπτο ή τέταρτο, τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα…» και ανακάλεσε στη μνήμη του τη στιγμή που και ο ίδιος, αν και δεν ήταν αρμοδιότητα του, ζητούσε τη βοήθεια εναέριων μέσων.
«Ήταν τρομακτικό το... περπάτημα της φωτιάς»
Περιγράφοντας τις συνθήκες που επικρατούσαν στις 5:30 το απόγευμα της μοιραίας ημέρας, ο μάρτυρας ανέφερε πως υπήρχε «πολύς καπνός και πολύ θερμικό».
Πρόεδρος: Κατέθεσε και ο πραγματογνώμονας, ότι αν είχαν ειδοποιηθεί οι άνθρωποι πριν τις 5:30, ίσως κάποιοι να είχαν σωθεί.
Μάρτυρας: Δεν υπήρξε ειδοποίηση. Δεν είναι εύκολο να απομακρυνθούν. Κάποιοι δεν ήθελαν να φύγουν. Σίγουρα αν είχαν ειδοποιηθεί και είχε ξεκινήσει η απομάκρυνση, θα ήταν καλύτερα τα πράγματα. Προσπαθούσαν να κάνουν κάτι... Δεν μπορώ να απαντήσω, αν είχε γίνει εισήγηση για απομάκρυνση, αν θα ήταν καλύτερα. Ίσως να ήταν καλύτερα, αλλά δεν είμαι 10% σίγουρος.
Πρόεδρος: Θα τη χαρακτηρίζατε συνηθισμένη την πυρκαγιά;
Μάρτυρας: Καθόλου συνηθισμένη και ως προς τη θερμοκρασία και την ένταση των ανέμων.
Πρόεδρος: Εσείς ήσασταν στη φωτιά τι πιστεύετε ότι δεν έγινε;
Μάρτυρας: Ήμασταν λίγα αυτοκίνητα. Και από την άλλη αν υπήρχε ρίψη μέσα στην αναδάσωση η φωτιά δεν θα είχε προχωρήσει και δεν θα είχε φτάσει στο Κόκκινα Λιμανάκι και το Μάτι. Θεωρώ ότι πεντέμισι και έξι παρά που ήταν στα αναδασωμένα θα μπορούσε να περιοριστεί. Ήταν τρομακτικό το... περπάτημα της φωτιάς.
Ο κ. Τσαλιαγκός , μέσα από τις περιγραφές του, μετέφερε στο δικαστήριο τις δραματικές στιγμές που έζησαν άνθρωποι που κινδύνευσαν στις φλόγες. «Μια γυναίκα που ήταν ανάπηρη, την πήρα εγώ στα χέρια μου και τη σήκωσα να τη βάλω στο αυτοκίνητο. Ο κόσμος ήταν σε σύγχυση. Είδα ένα άνθρωπο που είχε θέσει σε κίνηση το αυτοκίνητο, είχε κατεβάσει την ασφάλεια και ήταν παγωμένος στο φλεγόμενο αυτοκίνητο. Αναγκαστήκαμε να σπάσουμε το τζαμί για να τον συνεφέρουμε . Για να διασώσουμε μια Ιρλανδή και να την βάλουμε στο αυτοκίνητο, εγώ κρεμάστηκα στον καθρέφτη» ανέφερε καθηλώνοντας.
Μαρία Ζαχαροπούλου
