Όσα κατέθεσαν δυο νοσηλεύτριες του νοσοκομείου Πατρών στη δίκη
Με το εδώλιο κενό καθώς η Ρούλα Πισπιρίγκου απουσίαζε από τη σημερινή ακροαματική διαδικασία συνεχίστηκε η δίκη της ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Αθήνας για την ανθρωποκτονία και την απόπειρα σε βάρος της πρωτότοκης κόρης της, Τζωρτζίνας.
Στο βήμα του μάρτυρα ανέβηκαν δυο νοσηλεύτριες του νοσοκομείου Πατρών, οι οποίες βρέθηκαν στο πλευρό του παιδιού κατά τη διάρκεια της πολύμηνης νοσηλείας του μετά την ανακοπή που υπέστη, η οποία οδήγησε στην εγκεφαλοπάθεια.
Η νοσηλεύτρια, Αγγελική Καρβουνίδου στην κατάθεση της αναφέρθηκε στις ημέρες της κρίσιμης νοσηλείας της 8χρονης στη ΜΕΘ και την συμπεριφορά των γονιών της. Περιγράφοντας την κατηγορούμενη εξέφρασε την εκτίμηση πως ήταν ένας άνθρωπος που δεν έβγαζε το συναίσθημα της. «Ήταν στο παιδί της ως υποστηρικτής. Εγώ τα περιποιούμαι τα παιδιά τα χτενίζω το πρωί και όταν μπαίνουν οι μανάδες, ευχαριστούνται τους αρέσει δεν το έβλεπα αυτό» ανέφερε σημειώνοντας πως οι γονείς επισκέπτονταν το παιδί τις ώρες που επιτρεπόταν στη ΜΕΘ και είχαν καλές σχέσεις με τους γιατρούς.
«Δίνουμε στους γονείς τη δυνατότητα να είναι πιο κοντά. Έχει προθάλαμο και τους επιτρέπουμε να κάτσουν εκεί με παιδί τους και υπάρχει και ένα μόνιτορ» κατέθεσε και συμπλήρωσε πως αυτό γινόταν και με την κατηγορουμένη και τον εν διαστάσει , πλέον, σύζυγο της Μάνο Δασκαλάκη.
Πρόεδρος: Έχετε πει ότι η μητέρα καθόταν 5 με δέκα λεπτά και όχι όλη τη διάρκεια, αυτό συνέβαινε διότι ήταν οι συνθήκες του covid;
Μάρτυρας: Κάποιες φορές λόγω covid. Κάποιες φορές άλλες φορές συνέβαινε διότι είχε έρθει ο σύζυγος της να την πάρει δεν είχε το μεταφορικό.
Η μάρτυρας κλήθηκε από την υπεράσπιση της κατηγορούμενης να εξηγήσει τι ήταν αυτό που την οδήγησε στην εκτίμηση πως η Ρούλα ΠΙσπιρίγκου ήταν ψυχρή και απρόσιτη. «Δεν έβγαζε ένα συναίσθημα. Ήταν στο παιδί της σαν παρατηρητής. Να σας πω τη δική μου εμπειρία. Έκανα μπάνιο στο παιδί, τη χτένιζα και της έκανα κοτσίδα. Συνήθως οι μανάδες χαίρονται όταν βλέπουν τα παιδιά της, γελάνε… σε αυτήν δεν το έβλεπα αυτό» επανέλαβε η μάρτυρας και πρόσθεσε πως «ήταν τυπική». «Ήταν όμως απρόσιτη προς εμάς, άλλοι γονείς ρωτάνε, έχουν απορίες, φόβους για το παιδί. Δεν έβγαζε το συναίσθημα μιας μαμάς που το παιδί της είναι βαριά άρρωστη και δεν ξέρει τι θα συμβεί μετά» ανέφερε χαρακτηριστικά.
«Ήταν μία μητέρα που ερχόταν σε όλα τα επισκεπτήρια. Ήταν τυπική. Δεν ήταν μία μητέρα που έψαχνες να την βρεις. Έχω συνηθίσει να θέλουν να μείνουν και ένα λεπτό παραπάνω. Αυτή δεν ήθελε. Είχε ιατρικές γνώσεις. Ήταν άνετη, ψύχραιμη δεν την είδα ποτέ αναστατωμένη. Συνήθως οι μητέρες είναι αναστατωμένες, έχουν έντονο φόβο για την εξέλιξη της ζωής του παιδιού τους» κατέθεσε στη συνέχεια η νοσηλεύτρια Γεωργία Παπανίκου αναφερόμενη στην κατηγορούμενη,
Στη μνήμη της, όπως είπε, θα μείνει για πάντα χαραγμένη η στιγμή που το παιδί έφτασε στο Ρίο συνοδευόμενο από τον αναισθησιολόγου του Καραμανδάνειου.
«Ήμουν βάρδια όταν ήρθε η Τζωρτζίνα. Δε θα ξεχάσω ποτέ τα λόγια του κ. Χασαπόπουλου στον κ. Ηλιάδη. «Ανδρέα σου παραδίδω το παιδί αυτό, είναι το τελευταίο παιδί αυτής της οικογένειας, έχουν χάσει άλλα δύο, θέλω να κάνεις ότι είναι ανθρωπίνως δυνατόν» περιέγραψε η μάρτυρας τονίζοντας: «Τα λόγια αυτά έχουν χαραχτεί στο μυαλό μου, πολλές φορές τα ακούω στο κεφάλι μου».
Η μάρτυρας αναφέρθηκε στην «πολύ δύσκολη κατάσταση» του παιδιού λέγοντας: «είχα βάρδιες όλη την εβδομάδα. Το παιδί ήταν διασωληνωμένο. Υπήρχαν δυσλειτουργίες ήταν σε κρίσιμη κατάσταση η ζωή της».
Η νοσηλεύτρια ανέφερε πως η Ρούλα Πισπιρίγκου είχε στείλει μαζικά αιτήματα φιλίας στο προσωπικό του νοσοκομείου και εκείνη το αποδέχθηκε με αποτέλεσμα να βλέπει τις αναρτήσεις της, μεταξύ των οποίων και αυτή ότι
ξεκινά μαθήματα εγκληματολογίας στο Πάντειο και επικοινώνησε μαζί της γιατί την ενδιέφερε. «Σκεφτόμουν γιατί μία μητέρα που έχει ένα παιδί σε αυτή την κατάσταση να αναρτήσει τα σεμινάρια εγκληματολογίας και όχι τα σεμινάρια ειδικής αγωγής» κατέθεσε η μάρτυρας ενώ περιέγραψε την διαφορετική εικόνα του Μάνου Δασκαλάκη. «Είδα το Μάνο Δασκαλάκη καταβεβλημένο να κλαίει και την κατηγορούμενη εντελώς ψύχραιμη να τον παρηγορεί» είπε η κυρία Παπανίκου.
Πρόεδρος: Αυτό δεν είναι συνηθισμένο; Ο ένας γονιός να καταρρέει και ο άλλος να είναι ψύχραιμος;
Μάρτυρας: Στα μάτια μου όχι, από την εμπειρία που έχω. Θα περίμενα η μητέρα να είναι έτσι κι μάλιστα μία μητέρα που έχει χάσει το άλλο παιδί της 20 ημέρες πριν την ανακοπή της Τζωρτζίνας.
Πρόεδρος: Διαπιστώσατε εσείς κάποια δυσφορία των γονιών σχετικά με τους χειρισμούς των γιατρών;
Μάρτυρας: Το μόνο περιστατικό που θυμάμαι δυσφορία ήταν όταν της είπε ο κ Ηλιάδης να δει ψυχίατρο. Δυσαρεστήθηκαν με αυτήν την προτροπή και οι δυο γονείς.
Πρόεδρος: Σας είχε πει πως είχε ιατρικές γνώσεις; Πως σας το είπε;
Μάρτυρας: Κάτι έκανα, είδα ότι μιλάει σαν άνθρωπος που δεν είναι έξω από χώρο και μου είπε συνάδελφος νοσηλεύτρια είμαι κι εγώ. Αυτό μου το είπε στην πρώτη νοσηλεία.
Η νοσηλεύτρια ανέφερε πως η κατηγορούμενη «είχε το νου της σε εμάς…» και συμπλήρωσε «Έχω δει γονείς να είναι σκληροί αλλά δεν έχω δει γονείς να μη λυγίζουν. Έχω δει θρήνο μάνας για το αγέννητο παιδί της. Σαν μάνα δεν το χωράει το μυαλό μου».
Η μάρτυρας, απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις, μίλησε για τις αναρτήσεις της κατηγορουμένης με τις οποίες ευχαριστούσε τον εντατικολόγο Ηλιάδη αλλά και άλλες με βόλτες με το σύζυγο της ενώ το παιδί νοσηλευόταν.
Εισαγγελέας: Η Τζωρτζίνα μπορούσε να δεχθεί ερεθίσματα;
Μάρτυρας: Ήταν σε βαριά κατάσταση. Όμως φαινόταν ότι μέρα με μέρα αντιλαμβανόταν κατάσταση. Όταν πηγαίναμε να της κάνουμε κοτσιδάκια, φαινόταν σαν να αναγνωρίζει κάποια πρόσωπα. Αντιδρούσε στα επώδυνα ερεθίσματα.
Εισαγγελέας: Μπορούσε η μητέρα να περιποιηθεί παιδί;
Μάρτυρας: Βεβαίως, τους ενθαρρύνουμε.
Εισαγγελέας: Το έκανε;
Μάρτυρας: Δεν την έχω δει.
Ένορκος: Είχε αλληλεπίδραση με την μητέρα η Τζωρτζίνα; Όταν της μίλαγε η μητέρα και ο πατέρας αντιδρούσε;
Μάρτυρας: Φαινόταν σαν να αναγνώριζε πρόσωπα. Δεν είδα κάτι περίεργο.
Ένορκος: Μας είπατε αυτά ότι από την εμπειρία σας ήταν ψυχρή, εσείς γιατί την κάνατε φίλη στο FB;
Μάρτυρας: Εγώ λέω τα πράγματα όπως τα αντιλαμβάνομαι εγώ.
Ένορκος: Ναι αλλά βγάζετε και υποκειμενικά συμπεράσματα.
Η μάρτυρας δέχτηκε σειρά ερωτήσεων από την υπεράσπιση της κατηγορούμενης και ανέφερε ότι είναι συγγενής με ξάδελφο του Μάνου Δασκαλάκη.
Υπεράσπιση: Πώς γίνεται να λέτε πως το επισκεπτήριο ήταν ελαστικό για την Τζωρτζίνα και την ίδια στιγμή η μητέρα διεκπεραιωτική;
Μάρτυρας: Είπα πως έτσι ένιωθα πως ήταν από πλευρά μητέρας. Έφευγε πολλές φορές και πριν τη λήξη χρόνου
Υπεράσπιση: Ο Μάνος Δασκαλάκης ερχόταν;
Μάρτυρας: Ερχόταν. Κάποια στιγμή η κατηγορούμενη μας είπε πως έπιασε δουλειά και δεν ερχόταν συχνά. Είδα μία διαφοροποίηση από εκείνον. Έπεφτε πάνω στο παιδί, το αγκάλιαζε, έφερνε αγκαλιάζει, διάφορα λαδάκια να του βάζει.
Η μάρτυρας ανέφερε πως ενημέρωσε τον κ. Ηλιάδη ότι παρατήρησε κάτι ασυνήθιστο.
«Σας είχε πει ο κ. Ηλιάδης να έχετε υπόψη σας, να παρατηρείτε τη συμπεριφορά της μητέρα;» ήταν η ερώτηση της υπεράσπισης με τη μάρτυρα να απαντά: «Αυτός είναι ο ρόλος μας. Είμαστε εξίσου παρατηρητικοί με όλους γονείς».
Υπεράσπιση: Είχατε συζητήσει με άλλους συναδέλφους;
Μάρτυρας Συζητούσαμε καθημερινά, πάντα στην παράδοση-παραλαβή.
Υπεράσπιση: Πώς προέκυψε η συζήτηση για το εάν είναι νοσηλεύτρια η κατηγορούμενη;
Μάρτυρας: Έκανα κάτι, δεν θυμάμαι τι και παρατήρησα πως μίλησε με όρους, την ρώτησα και μου είπε «ναι συνάδελφος νοσηλεύτρια είμαι».
