Η 34χρονη από το εδώλιο κλαίγοντας άκουσε το μάρτυρα να αφηγείται με λεπτομέρειες τα δραματικά λεπτά που βίωσε η πρωτότοκη κόρη της όταν βρέθηκε μεταξύ ζωής και θανάτου
Τη «μάχη» που έδωσαν οι γιατροί του Καραμανδάνειου για να επαναφέρουν στη ζωή τη «νεκρή» Τζωρτζίνα περιέγραψε ενώπιον του δικαστηρίου ο συνταξιούχους , πλέον, αναισθησιολόγος, Ιωάννης Χασαπόπουλος.
Ο γιατρός, συναισθηματικά φορτισμένος, στη συγκλονιστική κατάθεση του έκανε λόγο για «θαύμα» και περιέγραψε τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των γιατρών που ξέσπασαν σε κλάματα όταν μετά από περίπου 50 λεπτά είδαν το παιδί να αναπνέει και πάλι.
Η Ρούλα Πισπιρίγκου από το εδώλιο κλαίγοντας άκουσε το μάρτυρα να αφηγείται με λεπτομέρειες τα δραματικά λεπτά που βίωσε η πρωτότοκη κόρη της όταν βρέθηκε μεταξύ ζωής και θανάτου.
«Έγινε έκρηξη στον εγκέφαλο μου» είπε ο γιατρός αναφερόμενος στη στιγμή που οι συνάδελφοι του, την ώρα της ανάνηψης μετά την ανακοπή που οδήγησε στην παραπληγία, τον ενημέρωσαν ότι η Τζωρτζίνα ήταν «παιδί της οικογένειας που έχει χάσει άλλα δυο παιδιά». Λίγες ημέρες νωρίτερα , όπως είπε, είχαν υποδεχθεί στο νοσοκομείο νεκρή την 9 μηνών Ίριδα. «Είπα πρέπει να ζήσει . Έκανα τεράστια προσπάθεια εγώ και οι συνάδελφοι μου. Μου είπαν μετά πως την ώρα της ανάνηψης παρακαλούσα το παιδί «μη φύγεις , δεν θα φύγεις και εσύ , δεν θα πεθάνεις και εσύ».
Ο γιατρός ανέφερε πως στα 35 χρόνια ως αναισθησιολόγος δεν αντιμετώπισε παρόμοιο περιστατικό. « Ήταν ένα υγιές παιδί που νοσηλευόταν για μικροπροβλήματα» εξήγησε και συμπλήρωσε «κάθε φορά που μιλώ για αυτό το περιστατικό φορτίζομαι γιατί είναι σαν να το ξαναζώ . Ζήσαμε ένα θαύμα μετά από υπερπροσπάθεια»
Ο μάρτυρας αναφέρθηκε στη στιγμή που «όρμησε» στο θάλαμο και είδε ένα παιδί «που δεν είχε σφυγμό, δεν είχε αναπνοή». «Οι συνάδελφοι είχαν ξεκινήσει ΚΑΡΠΑ, θωρακικές συμπιεσεις και τεχνητή αναπνοή.
Από όταν πήγα ανέλαβα επικεφαλής, κάναμε αμέσως διασωληνωση και ζήτησα απινιδωτή. Συνεχίσαμε ΚΑΡΠΑ, δίνοντας δόσεις αδρεναλίνης και κάνοντας απινιδωσεις» περιέγραψε και συνέχισε φορτισμένος « Δεν μπορώ να περιγράψω την ένταση της στιγμής. Το άγχος, το στρες. Μόνο αν ζήσεις κάτι τέτοιο μπορείς... πολύ δύσκολο για ένα γιατρό να αντιμετωπίσει τέτοιο περιστατικό και μάλιστα σε παιδί».
Ο γιατρός συγκινημένος αναφέρθηκε και στη στιγμή που τον ενημέρωσαν πως η Τζωρτζίνα ήταν παιδί της οικογενειας Δασκαλάκη που είχε χάσει ήδη δυο παιδιά.
«Ρωτούσα τους γιατρούς γιατί νοσηλεύεται το παιδί. Μου είπαν για αναφερόμενους σπασμούς και οτι η οικογένεια έχει χάσει αλλά δυο παιδιά» είπε και συγκλόνισε με την περιγραφή του λέγοντας : «Εκείνη τη στιγμή έγινε μια έκρηξη στον εγκέφαλο μου. Πριν λίγες μέρες είχε έρθει στο νοσοκομείο η Ίριδα, στα εξωτερικά ιατρεία. Είχε κατέβει μια συναδελφος καταταραγμένη το μωρό ήταν ήδη νεκρό όταν ήρθε στο νοσοκομείο. .. Έγινε αυτή η έκρηξη στο κεφάλι μου και σκέφτηκα ότι αυτό το παιδί πρέπει να ζήσει. Έκανα τεράστια προσπάθεια. Συμπιεσεις, αδρεναλινες, αμπούλες, επαναλαμβανομενα. Μου είπαν μετά πως έλεγα «μη φύγεις, μη φύγεις, δεν θα πεθάνεις, όχι και σύ». Είχαν περάσει περίπου 50 λεπτά και ήμασταν απελπισμένοι ότι δεν γίνεται τίποτα. Ήμασταν έτοιμοι να την αφήσουμε. Ξαφνικά είδαμε μια ένδειξη στο μόνιτορ. Λέμε συνεχίζουμε! Και μετά από λίγο το παιδί απέκτησε ξανά ρυθμό στην καρδιά. Αποκατασταθηκαν οι σφίξεις και η αναπνοή. Ήταν συγκλονιστικη στιγμή και αρχίσαμε να κλαίμε. Ακόμα και εγώ που είμαι τόσο έμπειρος, δεν μπόρεσα να συγκρατησω τη συγκίνηση όταν είδα το παιδί να γυρίζει στη ζωή. Οκτανίων είδαμε αυτό το θαύμα αποφασίσαμε να πάει στο Πανεπιστημιακό».
Ο μάρτυρας κατέθεσε πως συνόδευσε με το ΕΚΑΒ το παιδί στο νοσοκομείο του ΡΙΟ και ενημέρωσε τους γιατρούς αλλά και τους γονείς στους οποίους είπε να κάνουν κουράγιο γιατί η κατάσταση είναι σοβαρή.
Ο μάρτυρας κλήθηκε να εκτιμήσει τι θα μπορούσε να επέχει προηγηθεί της ανακοπής .
«Η νοσηλεύτρια που πήγε πρώτη στο δωμάτιο μετά την ανακοπή είπε ότι το παιδί ήταν στο μέσο του κρεβατιού και χωρίς ρινικό οξυγόνο. Μπορεί να εξηγηθεί αυτό ιατρικά;» ηπταν η ερώτηση της εισαγγελέως με την μάρτυρα να απαντά: «Συνήθως πριν μια ανακοπή υπάρχουν πρόδρομα σημεία. Ποτέ δεν έχω ακούσει κάποιο περιστατικό τόσο αιφνίδιο. Ένα παιδί που νοσηλεύεται στο νοσοκομείο, θα έχει τέτοια ορατά σημάδια. Το παιδί δεν ξέρουμε ακριβώς πως αντέδρασε. Νομίζω ότι ήταν στο θάλαμο μόνο η μητέρα, μόνο αυτή μπορεί να το περιγράψει».
Εισαγγελέας : Η ίδια στην ανακρίτρια είπε ότι το παιδί σηκώθηκε και έπεσε απότομα πίσω. Εμπίπτει αυτό στα πρόδρομα σημεια;
Μάρτυρας: Δεν μπορώ να το εξηγήσω αυτό. Η περιγραφή δεν μου φαίνεται ιατρικά εξηγήσιμη. Δεν έχω δει τέτοιο θάνατο. Μου φαίνεται λίγο θεατρικό αυτό.
Οι ερωτήσεις της έδρας επικεντρώθηκαν και στο θέμα της χορήγησης κεταμίνης σε ασθενείς.
Πρόεδρος : Έχει ακουστεί για ένα βαλιτσάκι πρώτων βοηθειών. Είχατε εσείς τέτοιο;
Μάρτυρας : Φυσικά όπως όλοι οι γιατροί, σε κάθε κλήση έχουμε μαζί ότι μπορεί να χρειαστεί.
Πρόεδρος : Τι έχει μέσα;
Μάρτυρας : Ο,τι μπορεί να χρειαστεί για την αναζωογόνηση. Καθετήρες, φάρμακα, όρους, διαλύτες...
Πρόεδρος : Τι φάρμακα έχετε;
Μάρτυρας : Κυρίως αδρεναλίνη αλλά μπορεί και άλλα φάρμακα, όπως ατροπίνη, ινότροπα, κορτιζόνη, κατασταλτικά, μυοχαλαρωτικά...
Πρόεδρος: Γνωρίζετε τι είναι η κεταμίνη;
Μάρτυρας : Φυσικά. Είναι ένα αναισθησιολογικό φάρμακο. Χρησιμοποιείται και στα παιδιά και στους ενήλικες. Στα παιδιά, κυρίως είναι ενα φάρμακο στην αναισθησιολογική φαρέτρα. Επιλέγει ο γιατρός ανάλογα με το περιστατικό.
Πρόεδρος : Είχατε μέσα στο βαλιτσάκι σας κεταμίνη;
Μάρτυρας: Ναι
Πρόεδρος: : Τη χρησιμοποιήσατε;
Μάρτυρας : Όχι. Δεν υπήρχε λόγος γιατί το παιδί ηταν νεκρό. Κεταμίνη χρησιμοποιούμε για να καταστείλουμε κάποιον.
