Οι τιμωρίες, η σκληρή εργασία των παιδιών σε δομές και αποθήκες και οι έρανοι που τα έβαζαν να κάνουν σε κηδείες
Συγκλονίζει η μαρτυρία πρώην τρόφιμου στην «Κιβωτό του Κόσμου» για τις συνθήκες που επικρατούσαν για πολλά παιδιά και κυρίως τα πιο ατίθασα, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «ήμασταν πεταμένοι άνθρωποι».
Ο 23χρονος σήμερα Ελλάδιος, όπως τον βάφτισε ο πατέρας Αντώνιος μέσα στη δομή, υπήρξε ένα από τα ατίθασα -όπως παραδέχεται- παιδιά τρόφιμους της «Κιβωτού του Κόσμου», που βίωσε την απομόνωση στο διαμέρισμα της ΜΚΟ στην οδό Πιπίνου, όπου πήγαιναν τα τιμωρημένα παιδιά. «Ερχόμασταν εδώ. Δεν είχαμε τηλεόραση. Δεν είχαμε τίποτα, από όσα είχαν τα παιδιά στο κέντρο ή τον ξενώνα. Δεν είχαμε τίποτα. Ήμασταν πεταμένοι άνθρωποι εδώ πέρα» περιγράφει ο πρώην τρόφιμος, χαρακτηρίζοντας το διαμέρισμα αυτό ως αναμορφωτήριο.
Έζησε εκεί για ένα ολόκληρο χρόνο. Το πρωί δούλευε, το απόγευμα πήγαινε σχολείο και μετά επέστρεφε στο διαμέρισμα, όπου μπορούσε, όπως λέει, μόνο να φάει και να κοιμηθεί. «Μας είχαν κλεισμένους. Όταν λέμε κλεισμένους, εννοώ κλεισμένους. Αν δεν τρώγαμε, μας έστελναν για ύπνο κι ας ήταν και 8:00 και 9:00 το βράδυ». Στα σκαλάκια της πολυκατοικίας όπως λέει, καθόταν και συζητούσε με τα άλλα τρία επίσης τιμωρημένα παιδιά, τα οποία έμεναν μαζί του στην Πιπίνου. «Καθόμασταν εδώ πέρα και συζητάγαμε πως θα φύγουμε, τι θα κάνουμε. Δηλαδή, αυτό συζητούσαμε, το πώς θα φύγουμε» είπε ο Ελλάδιος μιλώντας στην εκπομπή Live News.
Αν και απέναντι από την πολυκατοικία της οδού Πιπίνου βρίσκεται ένα γηπεδάκι 5Χ5, οι υπεύθυνοι για τα παιδιά που έμεναν στο διαμέρισμα, δεν τους επέτρεπαν να πάνε να παίξουν μπάλα. «Εμείς που ήμασταν στην Πιπίνου, ζητούσαμε να πάμε για μπάλα και έλεγαν "όχι, είστε τιμωρημένοι, τέλος"» λέει ο Ελλάδιος. Άλλες φορές έβγαιναν στο μικρό μπαλκονάκι του διαμερίσματος για να ξεσκάσουν. Ο Ελλάδιος δεν άντεξε, όπως λέει και το έσκασε δύο φορές. «Έκανα δύο φορές δραπέτης. Την πρώτη φορά με πιάσανε και τη δεύτερη έφυγα κανονικά. Πήρε την επιμέλεια η αδελφή μου» λέει.
«Εδώ με έφεραν όταν ήμουν 12 χρονών. Από αυτόν τον δρόμο. Πέρασα αυτή την πόρτα και στην αρχή ήταν όλα όμορφα. Μετά ξεκίνησαν τα δύσκολα» θυμάται ο πρώην τρόφιμος. Λίγους μήνες μετά ξεκίνησε να πηγαίνει στην Ζηνοδώρου, εκεί όπου δούλευε για 8 ώρες στην αποθήκη της Κιβωτού, ξεφορτώνοντας φορτηγά από ρούχα και τρόφιμα. «Αναγκαστικά δουλεύαμε. Αν δεν το κάναμε, είχαμε τιμωρία. Μας έλεγαν "σας ποτίζουμε, σας ταΐζουμε, πρέπει να κάνετε κάτι και για εμάς". Ούτε 1 ευρώ, δεν μας έδιναν. Θα στο πω απλά, ούτε ένα ευρώ» λέει.
Όπως καταγγέλλει, φορτηγά ολόκληρα γεμάτα ρούχα, δωρεές ανθρώπων που από το υστέρημα τους πρόσφεραν στα παιδιά της Κιβωτού, κατέληγαν στα σκουπίδια. «Βλέπετε δύο κάδους, αυτοί γεμίζανε μαύρες σακούλες. Όλα ρούχα. Είχα έρθει εγώ προσωπικά με άλλα δύο παιδιά και είχαμε γεμίσει τους κάδους με ρούχα» λέει.
Ο πρώην τρόφιμος αποκαλύπτει και τι γινόταν με το κουτί της «Κιβωτού του Κόσμου» στις κηδείες. «Είχα πάει σε δύο κηδείες με το κουτί της Κιβωτού» θυμάται ο Ελλάδιος και συνέχισε λέγοντας «πήγαμε με άλλα δύο παιδιά, αφήσαμε το κουτί και όταν τελείωσε η κηδεία, το παίρναμε και φεύγαμε». Στη συνέχεια ο Ελλάδιος τόνισε, ότι το κουτί το άνοιγε προσωπικά ο πατέρας Αντώνιος και το κάθε κουτί είχε έως και 2.000 ευρώ. Τα κουτιά τα έκλεινε ο πατέρας Αντώνιος και το κλειδί το είχε ο ίδιος ή η πρεσβυτέρα, σύμφωνα με τα όσα θυμάται ο Ελλάδιος.
Σχετικά με την κατηγορία που είχαν επιρρίψει στον Ελλάδιο, ότι έκλεβε λάδι από την δομή, απάντησε στους ιθύνοντες, ότι υπάρχει η δυνατότητα να δουν από τις κάμερες το υλικό κι έτσι να αποδειχθεί, εάν έχει κλέψει κάτι. Επιπλέον, αποκάλυψε ότι «όταν έφυγα από την "Κιβωτό", έκανα λάθη που τα πλήρωσα, έκατσα στη φυλακή τρία χρόνια για κλοπές». Μάλιστα, όταν ο πρώην τρόφιμος ζήτησε βοήθεια από τον πατέρα Αντώνιο, όσο ήταν στην φυλακή, του απάντησε «δεν θέλω να σε ξέρω».
