«Δεν έχω θυμό, ούτε εγώ, ούτε η αδελφή μου» - «Δεν συνδυάζεται η ζωή αυτών των δύο ανθρώπων, με αυτό το τέλος»
Ακόμα δεν μπορούν να το πιστέψουν τα παιδιά της οικογένειας την τραγωδία που τους βρήκε με τη δολοφονία της μητέρας τους από τον 82χρονο πατέρα τους στην Μεσσήνη. Όπως εξηγεί ο γιος τους, που τους βρήκε και τους δύο πεθαμένους, δεν συνάδεια η γυναικοκτονία με την ζωή που είχε όλα αυτά τα χρόνια το ζευγάρι, εκτός κι αν οι παρισθήσεις θόλωσαν το μυαλό του ηλικιωμένου πατέρα τους.
Ο 82χρονος σκότωσε τη σύζυγό του με βαριοπούλα και μετά αυτοκτόνησε με μαχαίρι, ένα γεγονός που έχει σοκάρει όλη την τοπική κοινωνία και τους ανθρώπους που γνώριζαν την οικογένεια.
Δύο 24ωρα μετά την τραγωδία, ο 40χρονος γιος αποφάσισε να μιλήσει για πρώτη φορά στην εκπομπή Live News του Mega.. Φέρνει στο μυαλό του, τις σκληρές εικόνες που αντίκρισε μόλις μπήκε στο σπίτι και αναφέρεται στα αίτια του κακό. Στα σοβαρά ψυχιατρικά προβλήματα του πατέρα του, που όπως μας λέει όπλισαν τα χέρια του.
«Ο πατέρας μου που είναι ο θύτης, δεν το αξίζει γιατί δεν έχει κάνει τέτοια ζωή, εγώ τον έχω συγχωρέσει ήδη γιατί, ξέρω ότι δεν ήταν ο πατέρας μου αυτός που το έκανε, ήταν κάτι άλλο στο μυαλό του, κάτι χάλασε. Δεν έχω θυμό, ούτε εγώ, ούτε η αδελφή μου. Όλη η οικογένεια ξέρουμε ποιος ήταν ο πατέρας μου και όσοι τον ξέρουν. Δεν χρειαζόταν να το… Όποιοι ξέρουν, τους ξέρουν τους γονείς μου, ξέρουν ποιοι ήταν» λέει χαρακτηριστικά.
Όλα έγιναν τα ξημερώματα της περασμένης Τρίτης, στην Μπούκα Μεσσηνίας. Ο δράστης και αυτόχειρας έπιασε στον ύπνο τη γυναίκα του και την χτύπησε στο κεφάλι με βαριοπούλα.
«Αυτό έγινε πρωινές ώρες μάλλον η μητέρα μου δεν είχε καν ξυπνήσει και αυτό είναι το παρήγορο μάλλον δεν κατάλαβε τίποτα. Εικάζω ότι δεν κοιμήθηκε όλο το βράδυ από αυτές τις σκέψεις που έκανε. Υπάρχει μία θεωρία τώρα που συζητάμε και κοιτάει ο γιατρός μήπως ήταν σε πρόδρομο Πάρκινσον, που το Πάρκινσον γενικά, τώρα το μαθαίνω και εγώ έχει παραισθήσεις, στην αρχική του μορφή. Πιθανόν να είδε και κάτι στο μυαλό του, δηλαδή κάτι» προσθέτει ο γιος του ζευγαριού.
Η οικογενειακή τραγωδία αποκαλύπτεται λίγες ώρες μετά, όταν μπαίνει στο σπίτι ο γιος τους.
«Πήγα το μεσημέρι της Τρίτης, είδα κλειστά τα παντζούρια και τις κουρτίνες, που ενώ συνήθως είναι ανοιχτά από το πρωί, που σηκώνονται και μπήκα μέσα στο σπίτι και τους βρήκα εγώ. Τώρα τι να συζητήσουμε. Δεν συνδυάζεται η ζωή αυτών των δύο ανθρώπων, με αυτό το τέλος» συμπληρώνει.
Όπως λέει οι γονείς του, ζούσαν για δεκαετίες ο ένας για τον άλλο. Αγαπημένοι και ενωμένοι μέχρι τη στιγμή που ο πατέρας του, άρχισε να αντιμετωπίζει ψυχιατρικά προβλήματα.
«Εγώ είμαι 40 χρονών και οι γονείς μου μια φορά στην ζωή μου ίσως τους έχω δει να τσακώνονται, δεν υπάρχουν τέτοια πράγματα, δεν υπάρχει κάποιο προηγούμενο. Μια αγαπημένη οικογένεια, τίποτα άλλο, ήμασταν. Πιθανόν να γύρισε σε μανιοκατάθλιψη, ξέρω εγώ; Τι να πω και εγώ. Δεν μπορούσε κανενός το μυαλό να φτάσει εκεί. Ποτέ, ποτέ δεν ήταν επιθετικός. Ποτέ ο πατέρας μου δεν έχει δείξει δείγματα βίας, πάντα ήταν ένα αρνί» δηλώνει.
Ούτε ο ίδιος αλλά ούτε και οι αδερφές του, φαντάζονταν τα όσα έμελλε να συμβούν. Γνώριζαν ότι η πάθηση του πατέρα τους, ήταν σοβαρή αλλά πίστευαν πως ήταν ελεγχόμενη με την αγωγή που ακολουθούσε.
«Ο πατέρας μου κάμποσο καιρό ταλαιπωριόταν με ψυχολογικά προβλήματα, κανένας δεν το περίμενε, είχαμε γυρίσει όλους τους γιατρούς, έπαιρνε αγωγές. Τι να πω; Μια χαρά ήταν όλα, δεν υπήρχε κάποιο πρόβλημα. Θέλω να πιστεύω ότι κάτι είδε, μια παραίσθηση και το έκανε αυτό, δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς. Δεν είχε το κουράγιο, τελευταίο χρόνο, καλά καλά να περπατήσει, δεν οδηγούσε, ίσα έβγαινε στην αυλή, έσερνε τα πόδια του. Δεν μπορώ να ξέρω που βρήκε την δύναμη» αναφέρει ο 40χρονος.
Ο 82χρονος ήταν ψάλτης στην εκκλησία της περιοχής και γνωστός στους περισσότερους κατοίκους του χωριού, που προσπαθούν να συνειδητοποιήσουν τα όσα έγιναν.
«Ενάρετοι και οι δύο σε όλη τους την ζωή. Δεν, δεν μπορεί κάποιος άνθρωπος που τους γνωρίζει, να συνδυάσει στο μυαλό του αυτό που έγινε, με αυτό που ήταν οι γονείς μου. Δεν υπάρχει κάποια λογική εξήγηση να σας δώσω. Απλά χάλασε το μυαλό του πατέρα μου είναι τόσο απλό δυστυχώς» καταλήγει ο γιος του άτυχου ζευγαριού.
