Οι δικαστές υιοθέτησαν την εισαγγελική πρόταση για απόρριψη της προσφυγής του
Για «προσχηματικά καλή διαγωγή» του Γιάννη Μιχαηλίδη και «σταθερή ροπή του προς το έγκλημα, με στοιχεία έντονης αντικοινωνικής συμπεριφοράς» κάνει λόγο το Συμβούλιο Εφετών Λαμίας στο βούλευμα με το οποίο απέρριψε το αίτημα του κρατούμενου απεργού πείνας να αποφυλακιστεί με όρους.
Στο σκεπτικό τους οι δικαστές του αρμόδιου δικαστικού Συμβουλίου, σύμφωνα με πληροφορίες, επικαλούνται την διαγωγή του μέσα στη φυλακή κατά την περίοδο της κράτησης του ενώ εστιάζουν στην απόδραση του, το καλοκαίρι του 2019.
«Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι ο λόγος που απέδρασε ήταν ότι είχε ενημερωθεί πως στο εξής θα αποστερούνταν των εκπαιδευτικών αδειών και ότι δεν είχε άλλη διέξοδο» σημειώνουν και συνεχίζουν «Πλην, όμως, ουδόλως αναφέρεται στην μεγάλη και ιδιαίτερη επικίνδυνη δράση που ανέπτυξε, αμέσως σχεδόν, μετά την απόδραση του, παρά μόνο ισχυρίζεται ότι ο καταζητούμενος, δεν είχε άλλο τρόπο να επιβιώσει. Ωστόσο, αυτή η επιλογή του να αποδράσει και να προχωρήσει σε ένα νέο κύκλο βαριάς εγκληματικής δραστηριότητας, αδικαιολόγητης αναφορικά με το λόγο τον οποίο επικαλείται στο υπόμνημα του και στην έφεση του, καταδεικνύει σαφώς τόσο την σταθερή ροπή του προς το έγκλημα, με στοιχεία έντονης αντικοινωνικής συμπεριφοράς, όσο και ότι η πολυετής παραμονή του στο κατάστημα κράτησης από την 1/2/2013 έως και την 7/6/2019 δεν συνέβαλλε καθόλου στο σωφρονισμό του».
Στο βούλευμα, μεταξύ άλλων, τονίζεται πως η διαγωγή του κρατούμενου, ο οποίος βρίσκεται στην εξηκοστή έβδομη μέρα απεργίας πείνας, «κατά το πρόσφατο χρόνο είναι προσχηματικά καλή και η απόλυτη αναγκαιότητα της συνέχισης της κράτησης του για την αποτροπή τέλεσης άλλων αδικημάτων παραμένει».
Οι δικαστές , οι οποίοι υιοθέτησαν την εισαγγελική πρόταση για απόρριψη της προσφυγής του Γιάννη Μιχαηλίδη κατά της προηγούμενης απόφασης του Συμβουλίου να μην του χορηγηθεί το δικαίωμα της υφ' όρον απόλυσης, επισημαίνουν ότι: «αυτή η κρίση – περί της κατ’ επίφαση καλής διαγωγής του – δεν είναι αυθαίρετη, αλλά στηρίζεται σε σταθερή βάση, την οποία ο ίδιος ο κρατούμενος δημιουργούσε, δοκιμαζόμενος κατά το χρόνο της ελεύθερης διαβίωσης του, που παρανόμως ανέκτησε με την απόδραση του, ενώ γνώριζε πολύ καλά τις δυσμενείς συνέπειες της μη συμμόρφωσης του με την νομιμότητα, που τελικά τις αποδέχτηκε επιλέγοντας συνειδητά και με διάρκεια της σοβαρή εγκληματική δράση».
