Εντελώς διαφορετική εικόνα από την πλειοψηφία των περιγραφών για τις αντιδράσεις της 33χρονης μητέρας δίνει η γειτόνισσά της
Με αγωνία περιμένει η κοινή γνώμη στην Ελλάδα την εξέλιξη στο θρίλερ της Πάτρας με τον θανάτο τριών παιδιών της ίδια οικογένειας σε διάστημα 2,5 ετών, περίπου. Μέχρι τώρα οι περιγραφές για το ζευγάρι και κυρίως για τη μητέρα έδιναν μια εικόνα αδιάφορης, όμως σε αυτό δεν συμφωνεί καθόλου η γειτόνισσά τους. Μάλιστα, μένει στο διπλανό σπίτι από την ξεκληρισμένη οικογένεια.
Μίλησε στην εκπομπή T-live του Alpha και αναφέρθηκε σε όσα βίωσε η ίδια τα τελευταία χρόνια. «Ξέρω ότι τον τελευταίο καιρό την φρόντιζαν, την περιποιόντουσαν. Η σπιτονοικοκυρά ζούσε σε μια τρώγλη και τα παιδιά την περιποιήθηκαν, την πήγαιναν στους γιατρούς. Ήταν άκληρη η κυρία. Πλήρωναν ενοίκιο και όταν χάθηκε η Μαλένα και ο Μάνος της είπε ότι θα καθυστερήσουν λίγο να της δώσουν το ενοίκιο, εκείνη είχε άγχος μήπως δεν της το δώσουν. Την πήγαιναν στο νοσοκομείο, την πρόσεχαν. Αυτοί ήταν στην κηδεία της μόνο.
Έβλεπα να πηγαίνουν βόλτες με τα παιδιά τους. Η μητέρα έφερνε την Τζωρτζίνα και την Μαλένα στην πλατεία να παίξουν, έβλεπα τα παιδιά που κατέβαιναν από το σχολικό και πήγαιναν κατευθείαν στην αγκαλιά της μαμάς τους. Έβλεπα δυο πρόσχαρα παιδιά», είπε αρχικά η γειτόνισσα και συνέχισε ως εξής:
«Όταν πέθανε η Μαλένα κρατούσαν την μητέρα για να μην πέσει μέσα στον τάφο, ωρυόταν και χτυπιόταν. Τα μάτια του Μάνου έτρεχαν. Την Τζωρτζίνα την είχαν σε φιλικό σπίτι για να μην βιώσει όλα αυτά.
Στην μπέμπα, την ώρα που προσπαθούσαν να κάνουν ανάνηψη στο ασθενοφόρο, η μητέρα απέξω φώναζε «όχι το παιδί μου, να φύγω εγώ». Ο Μάνος να την τραντάζει και να της λέει «τι λες τώρα;» και η Τζωρτζίνα μέσα από την πόρτα να σηκώνει τα χέρια και να λέει «Μη μου το πάρεις κι αυτό».
Οι γονείς αυτό το διάστημα περιμένουν με λαχτάρα τα αποτελέσματα για να λάμψει η αλήθεια. Ξέρω ότι ο Μάνος είναι στο πατρικό του, είναι σε διάσταση τα παιδιά. Τηλεφωνιούνται καθημερινά, πολλές φορές τη μέρα. Την περασμένη εβδομάδα ήταν στο σπίτι της Ρούλας, έχω δει και τη μητέρα του στο σπίτι της Ρούλας.
Επειδή το σπίτι δεν έχει καλή μόνωση, αν τσακωνόντουσαν θα τους άκουγα.
Τα παιδιά ήταν γελαστά. Θυμάμαι δυο αγγέλους να γελάνε συνέχεια, μες στην τρελή χαρά, όλο ζωντάνια. Δεν τα είδα ποτέ να κοιτάξουν φοβισμένα κανέναν.
Πιστεύω ότι η καρδούλα της Τζωρτζίνας δεν άντεξε όλο αυτό, που έπαθε την ανακοπή. Είναι τραγικό για ένα παιδί να βιώνει δύο θανάτους.
Το βλέμμα της Ρούλας μπορεί να είναι ψυχρό, αλλά ο κάθε άνθρωπος έχει τον δικό του τρόπο να αντιμετωπίζει την απώλεια.
Η Ρούλα δεν βγαίνει έξω και αν θα βγει την συνοδεύει ο θείος της, η πεθερά της. Κάθεται όλη μέρα σπίτι. Έχει τις φωτογραφίες των παιδιών της και κλαίει. Περιμένει να τελειώσει όλη αυτή η υπόθεση για να ηρεμήσουν οι ψυχές των παιδιών τους».
