Μεγαλώνει τα οπωροκηπευτικά στο χωράφι του με... κλασική μουσική
Χωράνε σε μια χούφτα, με το μέγεθός τους να κυμαίνεται από ένα καρύδι έως ένα μπαλάκι τένις, και με την πρώτη ματιά μοιάζουν... ψεύτικα. Τα μίνι πεπόνια που καλλιεργεί αγρότης στο Νέο Αγιονέρι Κιλκίς μπορεί να είναι μικρά σε μέγεθος αλλά το άρωμα και η γεύση τους είναι ικανά να απογειώσουν τον ουρανίσκο. Σε βαθμό, μάλιστα, που ένα δεν είναι ποτέ αρκετό!
«Μπαίνουν και σε μια μικρή βραδινή γυναικεία τσάντα καθώς κάποια είναι πολύ μικρά, λίγο μεγαλύτερα δηλαδή από ένα κραγιόν», λέει με χιουμοριστική διάθεση ο Παναγιώτης Γηλτίδης, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ-ΜΠΕ «Πρακτορείο 104,9 FM».
Ο παραγωγός από το Κιλκίς, ήδη γνωστός για το γεγονός ότι μεγαλώνει τα οπωροκηπευτικά στο χωράφι του με... κλασική μουσική, αποφάσισε να δοκιμάσει τη νέα αυτή καλλιέργεια των «λιλιπούτειων» πεπονιών και το αποτέλεσμα μάλλον τον δικαιώνει. «Είναι ένας σπόρος που έφτασε στα χέρια μου από έναν παππού από το Ισραήλ. Οι άνθρωποι εκεί ασχολούνται ευλαβικά με την καλλιέργεια των καρπουζιών και των πεπονιών. Έκανα αρχικά διστακτικά τη δοκιμή και φέτος βλέπω ότι είμαστε σε καλό δρόμο», εξηγεί ο παραγωγός.
Το πεπόνι «μινιατούρα» δεν ξεπερνά σε βάρος τα 200 γραμμάρια, θυμίζει -στην όψη μόνο- καρπούζι κι έχει την εσωτερική ανατομία ενός κλασικού πεπονιού: μαλακή υφή και σπόρια στη μέση.
Η αγάπη του Παναγιώτη Γηλτίδη για τη γη αλλά και η διάθεσή του να εξελίσσεται διαρκώς τον έχουν οδηγήσει σε πειραματισμούς αυτού του είδους και, όπως λέει, δεν έχει μετανιώσει. «Ψάχνω στον αγροτικό τομέα καινοτόμα πράγματα, σπόρους από παλιότερες εποχές που χάνονται στα χρόνια και ανακαλύπτω θησαυρούς. Άλλοι είναι συλλέκτες γραμματοσήμων, εγώ μαζεύω παραδοσιακούς σπόρους και μ' ευχαριστεί γιατί έχω την ευκαιρία να τους δοκιμάζω στο χωράφι μου και να βλέπω την εξέλιξή τους», εξηγεί.
Επισημαίνει δε, ότι υπάρχουν κοινότητες και ομάδες στο facebook, όπου τα μέλη ανταλλάσσουν σπόρους και αγωνιούν να κρατήσουν ζωντανές τις παλιές ποικιλίες- π.χ. κάποιοι σπόροι για ντομάτα και για πεπόνι-μπανάνα, μια πολύ παλιά ποικιλία πεπονιού που αν δεν το πάρεις έγκαιρα από το χωράφι σκάει, αλλά και η μεγαλύτερης ηλικίας μελιτζάνα.
Η καλλιέργεια του... baby πεπονιού εξηγεί πως δεν συμφέρει στον παραγωγό, καθώς χρειάζεται να καλλιεργήσει ένα μεγάλο φύλλωμα για να βγάλει σε παραγωγή 150 γραμμάρια φρούτου (ένα μικρό πεπονάκι), ωστόσο όσοι είδαν το τελικό αποτέλεσμα και πολύ περισσότερο όσοι το δοκίμασαν δεν αντιστάθηκαν. «Είχα κόψει πριν από μερικές μέρες περίπου είκοσι πεπονάκια και βρέθηκα για μια άλλη παραγγελία σε εστιατόριο της Χαλκιδικής. Τα έδειξα στον ιδιοκτήτη και ενθουσιάστηκε, όπως κι ένας καταστηματάρχης που διατηρεί κατάστημα με βιολογικά προϊόντα ακριβώς δίπλα», αναφέρει ο παραγωγός.
Όπως λέει, οι πρακτικές του έχουν γίνει αντικείμενο μελέτης από ομάδα ερευνητών του ΑΠΘ, ενώ πριν από λίγο καιρό επικοινώνησε μαζί του τηλεοπτικό δίκτυο από τη Γερμανία που θέλει να καταγράψει πώς μεγαλώνουν τα καρπούζια «ακούγοντας» κλασική μουσική.
