Συγκλονίζουν φίλοι και γείτονες της άτυχης 20χρονης
Με συγκινητικά λόγια και με δάκρυα στα μάτια μιλούν οι φίλοι της Καρολάιν για εκείνη καθώς δεν μπορούν ακόμη να πιστέψουν ότι δεν βρίσκεται μαζί τους.
Φίλες της Καρολαϊν στην Αλόννησο και γείτονες στα Γλυκά Νερά περιγράφουν ένα τρομέρα ευαίσθητο και γλυκό παιδί, καταρρίπτοντας τους ισχυρισμούς του καθ 'ομολογίαν δολοφόνου, ότι είχε επιθετική συμπεριφορά. Η γυναίκα που είχε την 20χρονη σαν δεύτερο παιδί της μιλά στο Star και την Κατερίνα Ρίστα.
«Η ΚαρολαΪν ήταν παιδί μου. Δεν μπορώ να το διαχειριστώ 20χρονών κορίτσι να είναι μέσα στο χώμα. To μυαλό μου έχει μουδιάσει , σκέφτομαι το κορίτσι , σκέφτομαι το πρόσωπο αυτουνού θέλω να πιστέψω ότι δεν το ζω αυτό κι εμένα με προβληματίζει το μωρό. Τι θα γίνει το μωρό».
Η γυναίκα δεν πήγε ούτε στην κηδεία της Καρολαϊν.
H Φαίδρα, παιδική φίλη της Καρολαϊν είπε στο Star «Ήμουν φίλη γιατί από τότε που πήγε στην Αθήνα δεν μιλούσαμε. Eγώ μέχρι τελευταία στιγμή δεν ήθελα να το πιστέψω αυτό που έγινε. Ήταν πάρα πολύ αγαπημένοι. Δεν μου είχε αναφέρει κάτι για γάμο, απλά ήξερα ότι θα πάνε να μείνουνε μαζί και ότι ψάχνανε σπίτι .Oσοι τους είχαμε δει δεν πήγαινε το μυαλό μας εκεί πέρα γιατί ήταν πάρα πολύ αγαπημένοι».
Ο Μπάμπης δεν την άφηνε να αναπνεύσει. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι όταν η 20χρονη πήγε μόνη της για καφέ με φίλη της λίγες ώρες πριν το φονικό εκείνος ζήτησε απο φίλο του οδηγό ταξί να την μεταφέρει στο σημείο ενώ λίγο μετά εμφανίστηκε κι εκείνος.
Όπως χαρακτηριστικά είπε η φίλη της άτυχης κοπέλας «Eκεί ήρθε με ταξί. Αυτός που έχει το ταξί νομίζω είναι φίλος των παιδιών. Μετά από λίγη ώρα ήρθε εκεί που καθόμασταν και ο Μπάμπης».
Οι γείτονες στα Γλυκά Νερά σπάνια έβλεπαν φίλους να τους επισκέπτονται. «Ο Μπάμπης ήταν αψυχολόγητος από την πρώτη μέρα που ήρθε. Ο κύκλος τους ήταν κλειστός. Δεν ερχόταν κόσμος. Δεν είχαμε κανένα δείγμα, ήταν εδώ 20 μήνες. Βλέπαμε έναν άνθρωπο ερχότανε, μια χαρούμενη κοπέλα. Βλέπαμε ένα κορίτσι κατέβαινε χαρούμενο με το μωρό, με το σκύλο.
Έχουμε τόση πληροφορία που δεν ξέραμε αλήθεια με ποιους ζούσαμε δίπλα, ούτε ότι τσακώνονταν, ούτε ότι ήθελε να φύγει τόσο καιρό», είπε ο γείτονας που έμενε δίπλα τους.
