Ιστορίες από την παλιά Αθήνα
Οι ήρωες που πολέμησαν κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821 ήταν αναρίθμητοι.
Ωστόσο οι οπλαρχηγοί και οι στρατάρχες έχουν ξεχωρίσει για τον αγώνα τους και έμειναν στην ιστορία με τα ονόματά τους. Ένας από αυτούς είναι φυσικά ο Γεώργιος Καραϊσκάκης. Ο Έλληνας αγωνιστής και επαναστάτης αρχικά υπήρξε κλέφτης και έπειτα σπουδαίος αρματολός και στρατάρχης της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Αγωνίστηκε μέχρι το τέλος της ζωής του και μάλιστα έφυγε πληγωμένος από τραύμα στη μάχη. Και συγκεκριμένα τη μάχη του Ανάλατου. Μια μάχη που δόθηκε σε μια περιοχή της Αθήνας η οποία σήμερα έχει αλλάξει όνομα. Και αυτή η περιοχή είναι ο Νέος Κόσμος. Τα γεγονότα εκτυλίχθηκαν τον Απρίλιο του 1827 και η ήττα ήταν ολέθρια για τους Έλληνες. Αφενός γιατί ήταν μια καθοριστική μάχη, αφετέρου γιατί η έκβαση έφερε μαζί και την απώλεια του Γεώργιου Καραϊσκάκη. Η μάχη του Ανάλατου έγινε στη σημερινή περιοχή της Νέας Σμύρνης και του Νέου Κόσμου.
Το χρονικό της Μάχης του Ανάλατου και το τραύμα του Γεώργιου Καραϊσκάκη
Στόχος της μάχης ήταν η διάσπαση της πολιορκίας της Ακρόπολης και η απελευθέρωση των πολιορκημένων Ελλήνων. Αρχικά στόχος των Ελλήνων ήταν η επίθεση να γίνει κατά μέτωπο, αλλά απορρίφθηκε επειδή οι Τούρκοι είχαν πολύ περισσότερο στρατό. Τελικά αποφασίστηκε να μεταφερθούν οι ελληνικές δυνάμεις με πλοία στους Τρεις Πύργους, δηλαδή στο Λιμάνι Φαλήρου. Κάποια άλλα στρατεύματα θα προέλαυναν μέχρι την Ακρόπολη, ενώ μερικοί να μείνουν υπό τον Καραϊσκάκη μεταξύ Κερατσινίου-Πειραιά-Φαλήρου.
Στις 21 Απριλίου ο Καραϊσκάκης πήγαινε να φτιάξει οχυρό κοντά στο Δαφνί αλλά λόγω της μορφολογίας του εδάφους, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει εκείνο το μέρος. Στις 23 του μήνα θα γινόταν μάχη σύμφωνα με το αρχικό πρόγραμμα. Το μεσημέρι της 22ης Απριλίου, μια αψιμαχία στο Φάληρο στην οποία ενεπλάκησαν με τους Τούρκους, νησιώτες και Κρητικοί, οδήγησε τον Καραϊσκάκη ο οποίος ήταν άρρωστος στο πεδίο τής μάχης. Σ’ αυτήν τη μάχη οι Τούρκοι ήταν κρυμμένοι πίσω από έναν τοίχο και κατάφεραν να αποκρούσουν τους Έλληνες. Κάποιοι απ’ αυτούς που είχαν οχυρωθεί σε αμμώδη έκταση, άρχισαν να οπισθοχωρούν. Κάποιος όμως του είδε και φώναξε «Βγαίνουν οι Τούρκοι». Εκεί έγινε μπέρδεμα καθώς οι Έλληνες που πολεμούσαν, νόμισαν πως έρχονταν ενισχύσεις για τους Τούρκους. Άρχισαν τόσο να οπισθοχωρούν επειδή φοβόντουσαν ότι οι Τούρκοι γίνονταν περισσότεροι. Την ίδια στιγμή, όντως έφτασαν κάποιοι Τούρκοι με συνοδεία πυροβολικού.
Ο Καραϊσκάκης, αν και είχε πάει εκεί αρχικά για να σταματήσει τους πυροβολισμούς, αναγκάστηκε τελικά να συμμετάσχει στη μάχη. Επειδή, όμως, ήταν έφιππος, είχε ευδιάκριτα ρούχα και συνοδευόταν πάντα, έγινε αντιληπτός από τους Τούρκους, οι οποίοι τον πυροβόλησαν. Επικράτησε πανικός και κάποια στιγμή δέχτηκε έναν πυροβολισμό στο υπογάστριο. Αυτοί που ήταν γύρω από τον Καραϊσκάκη κατάλαβαν πως είχε τραυματιστεί. και τον μετέφεραν στη σκηνή του και τον ξάπλωσαν, καθώς αιμορραγούσε και ήταν πολύ εξαντλημένος. Ο χειρουργός που είδε το τραύμα του, ανακοίνωσε με θλιμμένο ύφος ότι ήταν θανάσιμο. Προσπάθησαν να του το κρύψουν αλλά εκείνος το κατάλαβε και κάλεσε τους οπλαρχηγούς στη σκηνή του. Τους είπε να συνεχίσουν να αντιστέκονται στους Τούρκους και να μην πέσει το ηθικό τους, επειδή εκείνος δεν θα υπήρχε.
Τελικά, υπέκυψε στο τραύμα του στις 22 ή κατ’ άλλους στις 23 Απριλίου του 1827, όπως αναφέρει το exploringreece.
