Πότε ξεκίνησε για πρώτη φορά
Το δέκατο ένατο αιώνα μια χήρα αναμενόταν να φοράει βαριά μαύρα ρούχα και πέπλα για τουλάχιστον δύο χρόνια μετά το θάνατο του συζύγου της και ν’αποφεύγει όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις, ενώ ακόμα και σήμερα υπάρχουν δοξασίες που «υπαγορεύουν» οι χήρες να μην αναμιγνύονται στην παρασκευή των γλυκισμάτων του γάμου καθώς και στα προικιά. Και αν μπει στο σπίτι χήρα την πρώτη του μήνα θεωρείται γρουσουζιά όπως αναφέρει το dogma.gr.
Γίνεται εύκολα κατανοητό ότι τα μαυρα εχουν μεινει απο την παραδοση μας και συνεχιζουμε να τα φοραμε ως τιμης ενεκεν για τον νεκρο μας, ειναι ενας φορος τιμης για την μνημη του.
Κανονικά εμείς οι Χριστιανοί δεν πρέπει να φοράμε μαύρα λόγω πένθους διότι, πως είναι δυνατόν να πενθούμε αφού πιστεύουμε στην Ανάσταση και στη Ζωή μετά Θάνατον;
Οι χηρες λοιπον δεν χρειαζεται να φορανε ισοβιως τα μαυρα εκτος βεβαια εαν ετσι το νιωθουν. Γενικα κανεις δεν επιβαλει σε κανεναν τιποτα, αλλα ο καθενας πρατει συμφωνα με τη συνειδηση του.
Τα μαύρα δεν έχουν καμία σχέση με την Ορθοδοξία, αλλά αποκλειστικά και μόνο με τις παραδόσεις.
