Όλο το ιστορικό της υπόθεσης που έφθασε μέχρι το ΣτΕ
Η ιστορία άρχισε να ξετυλίγεται τον Σεπτέμβριο του 2006 όταν οι τελωνειακές αρχές κατέσχεσαν στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» 41 ράβδους χρυσού, προερχόμενες από την Ελβετία, αξίας 656.435 ευρώ.
Ο κάτοχος του χρυσού, ο οποίος συνελήφθη, δεν είχε πληρώσει τους αναλογούντες φόρους που από την αρμόδια ΔΟΥ εκτιμήθηκε ότι αγγίζουν τις 452.691 ευρώ. Από τον έλεγχο φέρεται να προέκυψε ότι το ποσό της αγοράς των 41 κιλών χρυσού, δεν καλυπτόταν από τα δηλωθέντα εισοδήματά.
Δεκατέσσερα χρόνια μετά η υπόθεση κρίθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας στο οποίο προσέφυγε ο κάτοχος των ράβδων χρυσού ο οποίος από την πρώτη στιγμή ισχυρίστηκε ότι αποτελούν «οικογενειακή περιουσία από το 1981».
Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του ο χρυσός είχε επενδυθεί σε χρηματιστηριακά προϊόντα από δύο χρηματιστηριακές Ελβετικές εταιρείες και μετά τον θάνατο της μητέρας του, το 2007, αποφασίστηκε από τον ίδιο και τα αδέλφια του να διανεμηθεί η οικογενειακή περιουσία. Αυτός ήταν και για το λόγο αυτό ταξίδεψε στη Γενεύη προκειμένου να πάρει τις ράβδους χρυσού από την Τράπεζα UBS S.A. και στη συνέχεια να προχωρήσει, όπως είπε , σε επενδύσεις στην Ελλάδα. Παράλληλα, ανέφερε πως έλαβε και βεβαιώσεις από τις χρηματιστηριακές εταιρείες ότι παρέλαβε τα 41 κιλά χρυσού.
Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, όμως, δεν δικαίωσε τον κάτοχο του χρυσού κρίνοντας ότι δεν επιβλήθηκε φόρος επί κτηθέντος στην αλλοδαπή εισοδήματος, αλλά ούτε επιβλήθηκε φόρος για εισόδημα που φέρεται ότι αποκτήθηκε στην ημεδαπή. Οι εφέτες, μάλιστα, απέρριψαν και τον ισχυρισμό ότι αθωώθηκε από τα ποινικά δικαστήρια για το αδίκημα της λαθρεμπορίας, καθώς αποφάνθηκαν ότι η επίμαχη απόφαση δεν αναφέρεται «στις περί φορολογίας εισοδήματος διατάξεις, όπως αυτές του αποδίδονται» ως προς την απόκτηση των ράβδων χρυσού.
Η προσφυγή στο ΣτΕ ήταν η επόμενη κίνηση σε μια προσπάθεια να αναιρεθεί η απόφαση. Σε αυτή προβλήθηκε ο ισχυρισμός ότι οι πλάκες χρυσού αποκτήθηκαν στην αλλοδαπή και κατά συνέπεια δεν έχουν εφαρμογή οι διατάξεις περί φορολογίας εισοδήματος.
Ωστόσο, το Β΄ Τμήματος του ΣτΕ, ομόφωνα, απέρριψε ως αβάσιμους όλους τους ισχυρισμούς του κατόχου του χρυσού, τον υποχρέωσε να πληρώσει το φόρο ενώ του επέβαλε και δικαστική δαπάνη 460 ευρώ.