«Οι Τούρκοι φύλακες του προξενείου μας χτυπούσαν και μας απειλούσαν»

«Οι Τούρκοι φύλακες του προξενείου μας χτυπούσαν και μας απειλούσαν»

Τι αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Συλλογικότητα Ρουβίκωνας για την παρέμβαση στο τουρκικό προξενείο

Ανακοίνωση για τις παρεμβάσεις στο τουρκικό προξενείο της Θεσσαλονίκης και στο γκισέ των τουρκικών αερογραμμών στο αεροδρόμιο «Μακεδονία», εκφράζοντας την αποδοκιμασία τους στην τουρκική στρατιωτική επιχείρηση κατά των Κούρδων της Συρίας εξέδωσαν τα μέλη της Αναρχικής Ομοσπονδίας, Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης, Ρουβίκωνας και Αναρχική Συλλογικότητα Pueblo.

Όπως τονίζεται στην σχετική ανακοίνωση που αναρτήθηκε σε ιστοσελίδα του αντιεξουσιατικού χώρου, «το προσωπικό φύλαξης του προξενείου παρενέβη, επιχειρώντας λυσσαλέα να αποσπάσει το πανό». Χαρακτηριστικά αναφέρει, ότι «καθ’ όλη την διάρκεια του περιστατικού, οι σύντροφοι/ισσες -παραμένοντας συνεπείς στην αρχική τους απόφαση- διατήρησαν συγκροτημένα αμυντική στάση αρκούμενοι στο να μπλοκάρουν τα χτυπήματα, χωρίς να απαντάνε αντίστοιχα. Τα μέλη της φύλαξης του προξενείου διατηρούσαν την ίδια επιθετική στάση και αφότου είχαν αφαιρέσει πλέον το πανό, περιορίζοντας τους/τις συντρόφους/ισσες σε μία γωνία της αυλής όπου τους απειλούσαν και τους έβριζαν (έκαναν μάλιστα και το σήμα των γκρίζων λύκων), ενώ παράλληλα προσπαθούσαν να αποσπάσουν τα κινητά τους».

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

«Σχεδόν αμέσως το προσωπικό φύλαξης του προξενείου παρενέβη, επιχειρώντας λυσσαλέα να αποσπάσει το πανό. Μιας και αυτό προφανώς δεν αποδείχτηκε και ιδιαίτερα εύκολο, από πλευράς τους επιστρατεύτηκαν αγκωνιές, γονατιές, κλοτσιές κλπ. Καθ’ όλη την διάρκεια του περιστατικού, οι σύντροφοι/ισσες -παραμένοντας συνεπείς στην αρχική τους απόφαση- διατήρησαν συγκροτημένα αμυντική στάση αρκούμενοι στο να μπλοκάρουν τα χτυπήματα, χωρίς να απαντάνε αντίστοιχα.

Τα μέλη της φύλαξης του προξενείου διατηρούσαν την ίδια επιθετική στάση και αφότου είχαν αφαιρέσει πλέον το πανό, περιορίζοντας τους/τις συντρόφους/ισσες σε μία γωνία της αυλής όπου τους απειλούσαν και τους έβριζαν (έκαναν μάλιστα και το σήμα των γκρίζων λύκων), ενώ παράλληλα προσπαθούσαν να αποσπάσουν τα κινητά τους. Οι σύντροφοι/ισσες αρνήθηκαν επανειλημμένως και ρητά να τα παραδώσουν μέχρι τη στιγμή της σύλληψης τους από την αστυνομία.

Παρά την αρχική είσοδο δύο ελλήνων μπάτσων εντός της αυλής του προξενείου, οι τούρκοι μπάτσοι απαίτησαν την αποχώρηση τους, με βάση το γεγονός ότι το προξενείο αποτελεί τουρκικό έδαφος. Μόλις οι μπάτσοι αποχώρησαν από το χώρο, τα μέλη της φύλαξης του προξενείου ξεκίνησαν εκ νέου να απειλούν τους συντρόφους/ισσες, μαζεύοντας επιδεικτικά τα μανίκια τους, αφαιρώντας τα ρολόγια τους και φέρνοντας στο σημείο ράβδους τείζερ, υπονοώντας με κάθε τρόπο ότι έχουν σκοπό να υλοποιήσουν τις απειλές τους αν δεν εισακουστούν.

Παρά την αρκετά πιεστική και απειλητική συνθήκη οι σύντροφοι/ισσες δεν δέχθηκαν να παραδώσουν τα κινητά τους, ούτε απάντησαν στις συνεχείς προκλήσεις, παρέμειναν συγκροτημένοι και ψύχραιμοι, επιμένοντας στο ότι σύλληψη και σωματική έρευνα θα πραγματοποιηθεί από την ελληνική αστυνομία και μόνο.

Οι σύντροφοι/ισσες παραδόθηκαν τελικά στην αστυνομία, η οποία παρότι είχε προσεγγίσει το σημείο τα πρώτα λεπτά της παρέμβασης, εισήλθε στον χώρο με αρκετή καθυστέρηση, καθώς η φύλαξη του προξενείου ανέμενε οδηγίες από το τουρκικό υπουργείο εξωτερικών σχετικά με το αν θα επιτραπεί τελικά η παράδοση των συντρόφων/ισσων στην ελληνική δικαιοσύνη. Οι προσαχθέντες/ισες μεταφέρθηκαν με κομβόι μπάτσων (με τις προπορευόμενες μηχανές να ανοίγουν δρόμο φωνάζοντας και βρίζοντας τους οδηγούς των οχημάτων που δεν κατάφερναν προφανώς να απογειωθούν για να ανοίξουν έγκαιρα χώρο) στη ΓΑΔΘ όπου και κρατήθηκαν στο υπόγειο ως και τις 20:00 το απόγευμα χωρίς να τους επιτραπεί η επικοινωνία με τον δικηγόρο τους.

Στις αλλεπάλληλες διαμαρτυρίες τους για αυτήν την άτυπη (μιας και συνέχιζε να μην τους έχει αποδοθεί καμία κατηγορία) κράτηση, η μόνη απάντηση που έπαιρναν είναι ότι «τώρα μιλάνε οι διπλωμάτες των δυο χωρών», ξεκαθαρίζοντας μας με κάθε τρόπο ότι η ελληνική πλευρά απλά θα χόρευε στο ρυθμό του τύμπανου που χτυπούσε η Άγκυρα. Ακόμα και η πρόσβαση σε νερό και φαγητό, μετά από ώρες αναμονής, ήταν κάτι που χρειάστηκε να απαιτήσουν έντονα, για να τους δοθεί εν τέλει.

Λίγες ώρες μετά τη σύλληψη τους, το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών χαρακτήρισε τα μέλη των δύο συλλογικοτήτων «αναρχικές ομάδες οι οποίες είναι γνωστό ότι διεξάγουν τρομοκρατικές ενέργειες μέσα στους κόλπους της τρομοκρατικής οργάνωσης PKK / PYD / YPG», σχολίασε ότι «οι εισβολείς τέθηκαν υπό κράτηση από αξιωματικούς του προξενείου (…) και παραδόθηκαν στην Ελληνική Αστυνομία πριν βρουν την ευκαιρία να βλάψουν τα μέλη του προξενείου ή τους εργαζόμενους στην οικία του Ατατούρκ», ζητώντας εν κατακλείδι οι «εισβολείς» να «λάβουν την τιμωρία που τους αξίζει».

Το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών εξέδωσε επίσης ανακοίνωση η οποία ουσιαστικά διαβεβαίωνε την τουρκική πλευρά ότι η απαίτηση της θα γίνει δεκτή και οι συλληφθέντες θα τιμωρηθούν, σε ένα διάλογο που το μόνο που είχε να προσφέρει ήταν απόδειξη της απροσχημάτιστης εμπλοκής του τουρκικού κράτους στην ελληνική "δικαιοσύνη".

Αρχικά τους αποδόθηκαν δύο κατηγορίες α/ διατάραξη της λειτουργίας υπηρεσίας και β/ διατάραξης των φιλικών σχέσεων της Ελλάδας ή συμμάχου της με ξένο κράτος με σύμμαχο κράτος, στις οποίες προστέθηκε και μία τρίτη: γ/ απείθεια λόγω της άρνησης των συλληφθέντων/ισσών να συμμετέχουν στη διαδικασία της δακτυλοσκόπησης και φωτογράφησης (σήμανση).

Λίγες ώρες αργότερα ακολούθησε η δεύτερη κανονισμένη δράση αλληλεγγύης στην κουρδική αντίσταση. Συντρόφισσες/οι από την Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης, την αναρχική συλλογικότητα Pueblo και την αναρχική συλλογικότητα Ρουβίκωνας (όλες μέλη της Αναρχικής Ομοσπονδίας) πραγματοποίησαν παρέμβαση στα γκισέ της Turkish Airlines στο αεροδρόμιο Μακεδονίας, ανοίγοντας πανό και φωνάζοντας συνθήματα.

Ενώ οι συντρόφισσες/οι είχαν ήδη απομακρυνθεί από το σημείο, οι μπάτσοι σε μία ακόμα απολύτως αναντίστοιχη κινητοποίηση, ακινητοποίησαν το λεωφορείο της γραμμής, εισέβαλαν σε αυτό και με το βίντεο το οποίο τραβούσαν οι υπάλληλοι της Turkish Airlines ανά χείρας έλεγχαν ένα-ένα τα πρόσωπα όλων των επιβατών, προκειμένου να αναγνωρίσουν τους «δράστες», προσάγοντας τελικά 7 άτομα. Οι προσαχθέντες μεταφέρθηκαν στη ΓΑΔΘ με παρόμοια «ψυχραιμία» από την πλευρά των μπάτσων και ομοίως κρατήθηκαν για πολλές ώρες χωρίς τήρηση των νόμιμων δικαιωμάτων τους, όπως η επικοινωνία με το δικηγόρο τους.

Αξίζει να σημειωθεί εδώ η αδιανόητη συμπεριφορά μελών της ΕΛ.ΑΣ οι οποίοι επέπληξαν (!) οροθετικό σύντροφο, όταν διαπίστωσαν στο σε τι αφορά η φαρμακευτική αγωγή την οποία έφερε μαζί του και για την οποία είχε αρνηθεί να δώσει περαιτέρω εξηγήσεις, όταν του ζητήθηκε. Η αιτία της επίπληξης ήταν ότι με αυτήν του την στάση εν τέλει τους είχε εκθέσει «σε κίνδυνο πιθανής μόλυνσης» καθώς διεξήγαγαν σωματικό έλεγχο χωρίς γάντια. Προφανώς οι Έλληνες μπάτσοι πιστεύουν ότι ο HIV μεταδίδεται με την αφή και μάλιστα πάνω από τα ρούχα (!!!).

Και αυτές οι προσαγωγές μετατράπηκαν σε συλλήψεις την κατηγορία της διατάραξης της λειτουργίας υπηρεσίας (του γκισέ της Turkish Airlines, μετά από καταγγελία της εταιρίας ότι δε μπορούσε να πουλήσει εισιτήρια κατά τη διάρκεια της παρέμβασης) στην οποία προστέθηκε και η απείθεια, λόγω της άρνησης της σήμανσης.

Την Παρασκευή 18/10 και οι 19 συλληφθέντες/ίσες μεταφέρθηκαν στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης, στα πλαίσια του αυτοφώρου με μια κινητοποίηση από πλευράς αστυνομίας (κλούβες, μηχανές, περιπολικά, ΟΠΚΕ) που φαντάζει τουλάχιστον αναντίστοιχη της περίστασης (παρεμβάσεις με πανό και κατηγορίες πλημμεληματικού χαρακτήρα). Οι συλληφθέντες από την παρέμβαση στο προξενείο είδαν την κατηγορία για «διατάραξη σχέσεων με σύμμαχο κράτος» να μη συμπεριλαμβάνεται τελικά από την εισαγγελέα στη δικογραφία. Για την κατηγορία αυτή διατάχθηκε προκαταρκτική εξέταση για άσκηση δίωξης στο μέλλον.

Η δίκη των συλληφθέντων για την παρέμβαση στο τούρκικο προξενείο αναβλήθηκε για την Πέμπτη 31/10 ενώ για την παρέμβαση στην Turkish Airlines για την Τετάρτη 30/10.

Στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις το Κουρδικό κίνημα, τον αγώνα του PKK στην Τουρκία, τον αγώνα των μονάδων προστασίας του λαού και γυναικών (YPG/YPJ) στη Συρία. Αυτό που διακυβεύεται δεν είναι μόνο η επιβίωση μιας εθνικής ομάδας. Είναι μια αχτίδα φωτός στο μέρος που κυριαρχεί το απόλυτο σκοτάδι του πολέμου που προκαλούν ο ιμπεριαλισμός και ο φονταμεταλισμός. Είναι μια ελπίδα για όλο τον κόσμο. Η ελπίδα ότι μπορείς να κατανικήσεις τις εθνικοθρησκευτικές καταπιέσεις χωρίς να τις αναπαράγεις, η ελπίδα που δίνουν οι ελευθεριακές ιδέες, από τις οποίες το Κουρδικό κίνημα εμπνεύστηκε τη στρατηγική του, ότι μπορούν να λύσουν τα δολοφονικά αδιέξοδα που παράγουν οι ιδέες και οι πρακτικές της εξουσίας. Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε έμπρακτα αλληλέγγυοι.

Ας το θυμούνται όλοι αυτό.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ | ΝΙΚΗ ΣΤΑ ΟΠΛΑ ΤΩΝ ΚΟΥΡΔΩΝ/ΙΣΣΩΝ ΑΝΤΑΡΤΩΝ/ΙΣΣΩΝ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΛΑΩΝ | ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ

OYTE BHMA ΠΙΣΩ».