«Το γεγονός ότι το αεροσκάφος 622 ήταν το μοναδικό διασωθέν παγκοσμίως σε πτητική κατάσταση που συμμετείχε στον πόλεμο της Κορέας ήταν ιδιαίτερα ενισχυτικό»
Το έτος 2019 είχε ιδιαίτερη σημασία για ένα ιστορικό αεροσκάφος, ένα από τα διασημότερα όλου του πλανήτη, τη θρυλική «Ντακότα». Εβδομήντα πέντε χρόνια μετά την D-Day, δώδεκα αναπαλαιωμένα C-47 με πληρώματα εθελοντές και βετεράνους πραγματοποίησαν ένα ταξίδι ιστορικής μνήμης από τις ΗΠΑ στην Ευρώπη στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Daks Over Normandy».
Η εντυπωσιακή πτήση των Ντακότα στη Νορμανδία με την ευκαιρία της επετείου των 75 ετών από την απόβαση των συμμαχικών δυνάμεων έδωσε την ευκαιρία σε λάτρεις της ιστορίας αλλά και των ιστορικών αεροσκαφών να απολαύσουν την ταυτόχρονη πτήση πολλών, με φροντίδα συντηρημένων ή ανακασκευασμένων αεροσκαφών του τύπου, που έφτασαν στις ακτές της Ευρώπης από όλο τον κόσμο.
«Για την Ελλάδα, οι στιγμές αυτές που ταξίδεψαν τους παριστάμενους στη Γαλλία, στην ιστορία, είχε ιδιαίτερη σημασία αφού στη χώρα υπάρχει ένα από τα ιστορικότερα αεροσκάφη του τύπου», δήλωσε στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού- Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 FM» ο Σμήναρχος Ιπτάμενος (Ι) Σταύρος Σιδηρόπουλος.
Έτσι, κατά τη διάρκεια της τελετής ένταξης των νέων εκπαιδευτικών αεροσκαφών της Πολεμικής Αεροπορίας Technam P2002JF, ανακοινώθηκε η επαναφορά σε πτήσιμη κατάσταση της Dakota 622. Σήμερα, το αεροσκάφος με τη μακρά ιστορία βρίσκεται στους χώρους της 113 Πτέρυγας Μάχης στη Θεσσαλονίκη κι έπειτα από αυτή την ανακοίνωση της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, που έχει εκδηλώσει έτσι δημοσίως την πρόθεση να προχωρήσει σε ενέργειες που θα επιτρέψουν στο αεροσκάφος να βρεθεί ξανά στους αιθέρες, ευχή όσων γνωρίζουν και τιμούν την αεροπορική ιστορία της Ελλάδας είναι αυτό να καταστεί εφικτό. «Μια τέτοια εξέλιξη θα έχει πολύπλευρα οφέλη», εξήγησε ο Σμήναρχος Ιπτάμενος (Ι) Σταύρος Σιδηρόπουλος με περίπου 3000 ώρες ως πιλότος στον τύπο.
«Το γεγονός ότι το αεροσκάφος 622 ήταν το μοναδικό διασωθέν παγκοσμίως σε πτητική κατάσταση που συμμετείχε στον πόλεμο της Κορέας ήταν ιδιαίτερα ενισχυτικό», τόνισε ο κ. Σιδηρόπουλος, εξηγώντας πως το 2004 είχε γίνει «πρόταση για την δημιουργία Σμήνους Αεροπορικής Κληρονομιάς». Έκτοτε, όπως σημείωσε, «όλες οι ηγεσίες το είχαν στο μυαλό τους, αλλά δυστυχώς ποτέ δεν υλοποιήθηκε».
Πρόσφατα, ωστόσο, στην παραλαβή των νέων εκπαιδευτικών αεροσκαφών της Σχολής Ικάρων «ο Αρχηγός ανακοίνωσε την πρόθεση να ξαναπετάξει το 622, μπορούμε να σκεφτούμε τον τεράστιο απόηχο που θα δημιουργούσε για παράδειγμα μια πτήση από Ελλάδα προς Κορέα σε μια πτήση για την παγκόσμια ειρήνη», υπογράμμισε, φέρνοντας ως παράδειγμα τις πρόσφατες πτήσεις πάνω από τη Νορμανδία.
Η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία άρχισε να παραλαμβάνει αεροσκάφη C-47 από Αμερική και Αγγλία το 1947 και συνολικά 88 αεροσκάφη έλαβαν το σήμα της ΠΑ με τα αεροσκάφη να εξοπλίζουν τις 355 και 356 Μοίρες Τακτικών Μεταφορών. Το Νοέμβριο του 1950, η Ελλάδα πήρε μέρος στον Πόλεμο της Κορέας στο πλαίσιο αποστολής των Ηνωμένων Εθνών, ενώ στις 17 Σεπτεμβρίου 1951, το 622 «Ποσειδών» βρέθηκε στα παγωμένα νερά της Κίτρινης Θάλασσας μετά όμως από επισκευή στην Αεροπορική Βάση Clark στις Φιλιππίνες γύρισε στην Ελλάδα. Εδώ, πάνω από το Αιγαίο, συνέχισε να πετά για δεκαετίες και «έγραψε» χιλιάδες ώρες στο Αιγαίο.
«Η χρήση της διπλωματίας, μέσα ίσως και από μια προσέγγιση της κυβέρνησης της Κορέας για συγχρηματοδότηση της ανακατασκευής, η ύπαρξη ακόμη ενεργών ιπταμένων και μηχανικών και τεχνικών με κατάλληλα πτυχία Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, η αγάπη του κόσμου και πολλά άλλα, εύκολα θα μπορούσαν να ωθήσουν στην ταχεία υλοποίηση του ονείρου να πετάξει ξανά το 622», αναφέρει χαρακτηριστικά ο πολύπειρος χειριστής της ιστορικής ελληνικής Ντακότα.
«Θυμάμαι, όταν λόγω καιρού είχαμε αναγκαστεί να προσγειωθούμε Σκιάθο. Πετούσαμε μια ώρα και είκοσι λεπτά με έναν κινητήρα. Κανένας μας δεν το είχε ζήσει αυτό σε πραγματική κατάσταση. Με προσοχή και χάρη σε αποθέματα μεγάλης πτητικής εμπειρίας τα καταφέραμε. Είναι το πιο ασφαλές αεροσκάφος στον κόσμο, αρκεί να το ξέρεις πολύ καλά...», εξιστορεί συγκινημένος ο κ. Σιδηρόπουλος.
