«Τα παιδιά μου με εμψύχωσαν σε στιγμές που αναρωτιόμουν γιατί ανέλαβα να κάνω κάτι τέτοιο από τη στιγμή που δεν προλαβαίνω»
Στα 49 της χρόνια, η Μερόπη Πούπα αποφάσισε πριν από μία τριετία να επιστρέψει στα θρανία ύστερα από ...16 παιδιά και με μια δουλειά -ως φροντίστρια θαλάμου στη ΜΕΘ νεογνών του Ιπποκρατείου- που απαιτεί περίσσιο σωματικό και ψυχικό απόθεμα.
«Πριν από τρία χρόνια αποφάσισα να ξεκινήσω το σχολείο, με άγχος και αγωνία αν θα μπορέσω να αντεπεξέλθω», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Πούπα, με έκδηλη την ικανοποίηση για το γεγονός ότι κατάφερε να πετύχει τον στόχο της και να περάσει στο Οικονομικό του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, θέλοντας να διεκδικήσει ένα καλύτερο (επαγγελματικό) μέλλον για την ίδια και τα παιδιά της.
Στα παιδιά της οφείλει, άλλωστε, την επιτυχία της σε μια χρονιά δύσκολη, όπως η περσινή. «Η επιτυχία μου ανήκει στα παιδιά μου. Μού παρείχαν τον χρόνο για να μπορέσω να έρθω στο σχολείο και καλύπταν τη δική μου θέση στο σπίτι, επάξια, αλλά και ψυχολογικά με εμψύχωσαν σε στιγμές που αναρωτιόμουν γιατί ανέλαβα να κάνω κάτι τέτοιο από τη στιγμή που δεν προλαβαίνω», εξηγεί η φοιτήτρια πλέον του ΑΠΘ.
Μάλιστα, όπως λέει, σε μια στιγμή αδυναμίας που σκέφτηκε να τα παρατήσει, μία από τις κόρες της την παρότρυνε να συνεχίσει και επαναλαμβάνοντας μια συμβουλή που η μητέρα της τής είχε δώσει λίγα χρόνια πριν, όταν εκείνη διεκδικούσε μια θέση στο πανεπιστήμιο, τής είπε: «Γράψε 5 αλλά προσπάθησε!».
Η κ. Πούπα προσπάθησε και μάλιστα σκληρά έχοντας στο πλάι της τα παιδιά της -10 από τα 16 εξακολουθούν να μένουν μαζί της- και, σήμερα, λέει πως «το σχολείο είναι τελικά εύκολο», προτρέπει όποιους το σκέφτονται με δισταγμό να το τολμήσουν και δηλώνει ευγνώμων για τον θεσμό του εσπερινού σχολείου καθώς «δίνει τη δυνατότητα σ' εμάς τους εργαζόμενους να κάνουμε έστω και αργά αυτό που επιθυμούσαμε».
«Τα εσπερινά σχολεία», συνεχίζει, «παρέχουν για κάποιον που θέλει και προσπαθεί πολύ καλό επίπεδο σπουδών. Οι, δε, καθηγητές είναι εξαιρετικοί και βοηθούν με όποιον τρόπο μπορούν».
Στο σχολείο είχε επιλέξει την κατεύθυνση οικονομίας και διοίκησης και αποφάσισε να συνεχίσει στον ίδιο κλάδο σπουδών και στο πανεπιστήμιο. «Στόχος μου είναι, αν τα καταφέρω, να τελειώσω το πανεπιστήμιο, γιατί παραγματικά είναι πολύ δύσκολο να το 'χωρέσω' στο 24ωρο μου· θα το προσπαθήσω όμως, για να βελτιωθώ εργασιακά. Θα δώσω το 100%, αλλά δεν ξέρω αν θα πετύχω. Δεν το ξέρω γιατί είναι κάτι καινούριο για μένα», λέει η κ. Πούπα, η οποία γιόρτασε την επιτυχία της εισόδου της στο πανεπιστήμιο μαζί με μια από τις κόρες της, που έδινε πανελλαδικές, και πέρασε στο τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών της Κοζάνης.
«Θα διαβάζουμε παρέα. Όλοι στο σπίτι διαβάζουν», αναφέρει χαμογελώντας και αφηγείται τη χαρά φίλων και γνωστών, όταν πληροφορήθηκαν την επιτυχία της. «Ζω αυτές τις μέρες κάτι μοναδικό», σημειώνει, ενώ στην ερώτηση αν μετάνιωσε που σταμάτησε το σχολείο για να αφιερωθεί στη μητρότητα, απαντά αρνητικά δίχως ψήγμα δισταγμού στη φωνή της κι εξηγεί πως αυτό ήταν το «ωραιότερο κομμάτι» της ζωής της...
