Ο προϊστάμενος της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας, Νίκος Καρακούκης, μίλησε για τις συγκλονιστικές στιγμές που έζησε
Μία από τις πιο δύσκολες αποστολές στην τριαντάχρονη πορεία του χαρακτηρίζει τις φονικές πυρκαγιές στο Μάτι ο προϊστάμενος της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας, Νίκος Καρακούκης. Παρά την εξοικείωσή μας με το συγκεκριμένο αντικείμενο, δεν παύει να είναι έκδηλη η αγωνία και η λύπη στο πρόσωπο του ιατροδικαστή, τονίζει.
Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, τόνισε ότι δεν είναι σίγουρος αν στην αρχή της καριέρας του θα επέλεγε ξανά την ιατροδικαστική επιστήμη, εξηγώντας ότι ο ιατροδικαστής είναι πρωτίστως άνθρωπος που προσπαθεί να μην λυπηθεί και να ξεχάσει όταν επιστρέφει στο σπίτι του, αλλά αυτό δεν είναι πάντα εφικτό. Ωστόσο, υπάρχουν και στιγμές ικανοποίησης, όπως λέει, όταν σε εγκληματικές ενέργειες βοηθά σημαντικά στην τιμωρία των ενόχων.
Στη συνέντευξη του εξηγεί ποιες ήταν οι ιδιαιτερότητες στην υπόθεση των πρόσφατων πυρκαγιών και αποκαλύπτει ότι ποτέ μέχρι σήμερα, μέσα σε δύο ημέρες, υπό μεγάλη πίεση, νεκροτομήθηκαν τόσες πολλές σοροί.
«Εντάσσεται στις πιο δύσκολες αποστολές, όπως η πτώση του αεροσκάφους "Ήλιος", το ναυάγιο του "Σάμινα" και οι φονικές πυρκαγιές το 2007 στην Ηλεία» τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Καρακούκης.
Και στη συνέχεια πρόσθεσε: «Η ιδιαιτερότητα της ιατροδικαστικής έρευνας από τις πυρκαγιές έγκειται στο γεγονός ότι δεν υπάρχουν λίστες επιβαινόντων όπως στο Ήλιος και στο Σάμινα και έτσι προέκυψε η αδήριτη ανάγκη επιστημονικής αναγνώρισης μέσω DNA».
«Σε κάθε ιατροδικαστική έρευνα σορού υπήρχαν τρία συνεργεία, ο ιατροδικαστής με τους βοηθούς του, μία ομάδα φωτογράφων και μία ομάδα γενετιστών με αποτέλεσμα να είναι εξαιρετικά χρονοβόρα διαδικασία. Παράλληλα, όμως, κατά αυτό τον τρόπο ήταν επιστημονικά τεκμηριωμένη. Παρά το χρονοβόρο της διαδικασίας, αυτή τελείωσε πιο γρήγορα από κάθε άλλη φορά, μέσα σε δύο ημέρες, χάρη στις υπεράνθρωπες προσπάθειες των εμπλεκόμενων λειτουργών», ανέφερε στη συνέχεια.
Όσον αφορά στην αντιμετώπιση των συγγενικών προσώπων είπε: «Προέκυψε η αδήριτη ανάγκη επιστημονικής αναγνώρισης μέσω DNΑ και όχι οπτική αναγνώριση, με αποτέλεσμα να μην ερχόμαστε σε επαφή με συγγενείς προκειμένου να προβούν στην αναγνώριση».
